خوزانی، محمدابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00383.jpg|بندانگشتی|خوزانی، محمد ابراهیم]] | [[پرونده:NUR00383.jpg|بندانگشتی|خوزانی، محمد ابراهیم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |خوزانی، محمد ابراهیم | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |غیاث‌الدین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1160 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |ملاّعلی نقی بن محمّدتقی کمره‌ای | ||
ملاّمحمّد نصیر گلپایگانی | |||
ظام الدّین حسین بن محمّد اسماعیل خادم | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[میراث حوزه اصفهان]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00383AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدابراهیم بن غیاث‌الدین خوزانی اصفهانی''' (متوفای 1160ق- اصفهان)، از بزرگان و محدّثان برجسته قرن دوازهم هجری در اصفهان | |||
وى كه عالمى فاضل و كامل و متبحر در فقه، اصول و حكمت بود، اوايل قاضى اصفهان بوده و سپس قاضى عسكر نادر شاه گرديد. | |||
== تحصیلات == | |||
وی در اصفهان به تحصیل پرداخت. | |||
=== اساتید === | |||
اساتید ایشان نیز عبارت‌اند از ملاّعلی نقی بن محمّدتقی کمره‌ای، ملاّ محمّد نصیر گلپایگانی و محمّدحسن خواهرزاده او، نظام‌الدّین حسین بن محمّد اسماعیل خادم، ابی‌البرکات بن محمّداسماعیل، جمال‌الدّین محمّد بن نظام‌الدّین حسن، ملاّ کمال‌الدّین محمّد فسوی و ملاّ ابوالحسن فتونی عاملی، امير محمدحسين خاتون‌آبادى و مير محمدباقر خليفه سلطانى | |||
== تدریس == | |||
ایشان بعد از تحصیل در اصفهان به تدریس مشغول بود، سپس قاضی اصفهان شد، میرزا عبدالنّبی قزوینی از معاصران او گوید: «متمهدا فی الفقه و اصوله و حاذق فی الحکمه و فصوله، دقیق الذّهن، جیّد الفهم، عمیق الفکر، کامل العلم، صاحب التّقریر الفائق و التّحریر الرّائق». | |||
== اجتهاد == | |||
از جمعی از بزرگان فقهاء و محدّثین، مفتخر به اخذ اجازه گردیده است که از آن جمله‌اند: میرمحمّدحسین خاتون‌آبادی، میرمحمّدباقر خلیفه‌سلطانی، شیخ حسین ماحوزی، میرزا محمّدرحیم سبزواری، ملاّمحمّدقاسم هزارجریبی و ملاّمحمّدطاهر بن مقصودعلی اصفهانی | |||
== | == وفات == | ||
او سرانجام قاضی عسکر نادرشاه گردید، و در سال ۱۱۶۰ق به دستور نادرشاه او را شهید نمودند، گویند مدفن او در قبرستان آب‌بخشان اصفهان است. | |||
در «فوائد الرضوية» (1:9)، درباره او گفته شده: متمهر در اصول فقه و حاذق در حكمت و معقول، دقيق الذهن، عميق الفكر، كامل العلم، شيرين‌كلام و عذب البيان بود. | |||
== آثار== | |||
#أمان الحثيث في دراية الحديث؛ | #أمان الحثيث في دراية الحديث؛ | ||
#تفسير آيه '''«و إذا قرئ القرآن»'''؛ | #تفسير آيه'''«و إذا قرئ القرآن»'''؛ | ||
#تفسير قرآن؛ | #تفسير قرآن؛ | ||
#حواشى بر كتب اربعه؛ | #حواشى بر كتب اربعه؛ | ||
| خط ۵۳: | خط ۶۷: | ||
و... | و... | ||
در كتاب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» (652)، در ضمن شرح حال حاج شيخ محمد [بن محمدزمان] كاشانى از او | در كتاب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» (652)، در ضمن شرح حال حاج شيخ محمد [بن محمدزمان] كاشانى از او نامی‌برده شده است. در كتاب «راهنماى دانشوران» (1:259)، درباره او چنين گفته شده است: خوزانى (با ضمّ و سكون) منسوب است به خوزان و آن نام چندين موضع است و از جمله قريه خوزان ماربين اصفهان است و از منسوبين بدانجاست: قاضى محمدابراهیم خوزانى... و احمد بن محمد خوزانى اصفهانى، در طبقه شعرا. | ||
ابيات زير از اشعار او مى‌باشد: | ابيات زير از اشعار او مى‌باشد: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|'' خذ في الشباب من الهوى بنصيب''|2='' إنّ المشيب إليه غير حبيب ''}} | ||
{{ب|'' و دع اغترارك بالخضاب و عاره''|2='' فالشيب أحسن من سواد خضيب ''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{| | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
#سايت راسخون، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش، برگرفته از كتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول). | #سايت راسخون، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش، برگرفته از كتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول). | ||
#ميرزا محمدعلى (معلم حبيب‌آبادى)، «مكارم الآثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجرى»، ج 1، ص 237. | #ميرزا محمدعلى (معلم حبيب‌آبادى)، «مكارم الآثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجرى»، ج 1، ص 237. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[میراث حوزه اصفهان]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۱
| نام | خوزانی، محمد ابراهیم |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | غیاث‌الدین |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1160 ق |
| اساتید | ملاّعلی نقی بن محمّدتقی کمره‌ای
ملاّمحمّد نصیر گلپایگانی ظام الدّین حسین بن محمّد اسماعیل خادم |
| برخی آثار | میراث حوزه اصفهان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00383AUTHORCODE |
محمدابراهیم بن غیاث‌الدین خوزانی اصفهانی (متوفای 1160ق- اصفهان)، از بزرگان و محدّثان برجسته قرن دوازهم هجری در اصفهان
وى كه عالمى فاضل و كامل و متبحر در فقه، اصول و حكمت بود، اوايل قاضى اصفهان بوده و سپس قاضى عسكر نادر شاه گرديد.
تحصیلات
وی در اصفهان به تحصیل پرداخت.
اساتید
اساتید ایشان نیز عبارت‌اند از ملاّعلی نقی بن محمّدتقی کمره‌ای، ملاّ محمّد نصیر گلپایگانی و محمّدحسن خواهرزاده او، نظام‌الدّین حسین بن محمّد اسماعیل خادم، ابی‌البرکات بن محمّداسماعیل، جمال‌الدّین محمّد بن نظام‌الدّین حسن، ملاّ کمال‌الدّین محمّد فسوی و ملاّ ابوالحسن فتونی عاملی، امير محمدحسين خاتون‌آبادى و مير محمدباقر خليفه سلطانى
تدریس
ایشان بعد از تحصیل در اصفهان به تدریس مشغول بود، سپس قاضی اصفهان شد، میرزا عبدالنّبی قزوینی از معاصران او گوید: «متمهدا فی الفقه و اصوله و حاذق فی الحکمه و فصوله، دقیق الذّهن، جیّد الفهم، عمیق الفکر، کامل العلم، صاحب التّقریر الفائق و التّحریر الرّائق».
اجتهاد
از جمعی از بزرگان فقهاء و محدّثین، مفتخر به اخذ اجازه گردیده است که از آن جمله‌اند: میرمحمّدحسین خاتون‌آبادی، میرمحمّدباقر خلیفه‌سلطانی، شیخ حسین ماحوزی، میرزا محمّدرحیم سبزواری، ملاّمحمّدقاسم هزارجریبی و ملاّمحمّدطاهر بن مقصودعلی اصفهانی
وفات
او سرانجام قاضی عسکر نادرشاه گردید، و در سال ۱۱۶۰ق به دستور نادرشاه او را شهید نمودند، گویند مدفن او در قبرستان آب‌بخشان اصفهان است.
در «فوائد الرضوية» (1:9)، درباره او گفته شده: متمهر در اصول فقه و حاذق در حكمت و معقول، دقيق الذهن، عميق الفكر، كامل العلم، شيرين‌كلام و عذب البيان بود.
آثار
- أمان الحثيث في دراية الحديث؛
- تفسير آيه«و إذا قرئ القرآن»؛
- تفسير قرآن؛
- حواشى بر كتب اربعه؛
- رساله در تحريم غنا؛
- رساله در اينكه درهم و دينار مانند هم است يا اينكه قيمت در آنها معتبر مى‌باشد؛
- رساله در مشروعيّت تلقين ميّت جهت اطفال؛
و...
در كتاب «روضات الجنات» (652)، در ضمن شرح حال حاج شيخ محمد [بن محمدزمان] كاشانى از او نامی‌برده شده است. در كتاب «راهنماى دانشوران» (1:259)، درباره او چنين گفته شده است: خوزانى (با ضمّ و سكون) منسوب است به خوزان و آن نام چندين موضع است و از جمله قريه خوزان ماربين اصفهان است و از منسوبين بدانجاست: قاضى محمدابراهیم خوزانى... و احمد بن محمد خوزانى اصفهانى، در طبقه شعرا.
ابيات زير از اشعار او مى‌باشد:
| خذ في الشباب من الهوى بنصيب | إنّ المشيب إليه غير حبيب | |
| و دع اغترارك بالخضاب و عاره | فالشيب أحسن من سواد خضيب |
منابع مقاله
- سايت راسخون، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش، برگرفته از كتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول).
- ميرزا محمدعلى (معلم حبيب‌آبادى)، «مكارم الآثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجرى»، ج 1، ص 237.