الدرّ النظيم في خواص القرآن العظيم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الدرّ النظيم (ابهام زدایی)' به 'الدرّ النظيم (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03036J1.jpg | |||
| عنوان =الدر النظیم فی خواص القرآن العظیم | |||
| پدیدآوران = | |||
| | [[یافعی، عبدالله بن اسعد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
| | | کد کنگره =BP 71/9 /ی2د4 | ||
| موضوع = | |||
قرآن - سوره‌ها و آیه‌ها، خواص | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
قرآن - فضایل | قرآن - فضایل | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1424 ق | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03036AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| شابک =2-7451-2923-6 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03036 | |||
| کتابخوان همراه نور =03036 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|الدرّ النظيم (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''الدر النظيم في خواصّ القرآن العظيم''' نوشتۀ [[یافعی، عبدالله بن اسعد|علامه ابومحمد عبداللّه بن اسعد بن على اليمنّى اليافعى الشافعى]] متوفاى 768 هجرى است كه به زبان عربى نگاشته شده است.وى جزء عارفان و شاعران و نيز بكار مشايخ وقت و عالم به علوم ظاهرى و باطنى بود.منسوب به طايفۀ بنى يافع در حمير.نسبت طريقت او با چند واسطه به عبدالقادر گیلانى مى‌رسد.از او تأليفات فراوانى به جاى مانده است از جمله:الدر النظيم في خواص القرآن العظيم است. | |||
نویسنده در اين كتاب بين دو كتاب: «البرق اللامع» و الغيث الهامع تأليف قاضى ابوبكر غسانى و كتابى كه در آن به خواص قرآن كريم و فواتح سور پرداخته شده نوشته غزالى، جمع كرده است.در ابتداى كتاب مؤلف قدرى دربارۀ فضائل قرآن كريم و ثواب تلاوت آن، دعاهاى وارده در هنگام ختم قرآن، بعضى فضائل«بسملة»، آداب قرآن و مسائلى كه قارى قرآن مى‌بايست آنها را مراعات نمايد بيان و سپس به بيان خواص هريك از سوره‌هاى قرآن از «فاتحة الكتاب» تا «الناس» مى‌پردازد.در خلال بيان خواص سوره بقره بحثى هم دربارۀ حروف معجمه يا مقطعه قرآن مطرح و دربارۀ معناى آنها دو نظريه را مطرح مى‌كند. | |||
خواص 14 حرف نورانى و ساير حروفى كه همگى جزء اسماء اللّه الحسنى هستند:(الف، باء، جيم، دال، هاء، واو، زاى، حاء، طاء، ياء، | |||
كاف، لام، ميم، نون و....، چگونگى به‌كارگیرى حروف و اسماء به عنوان رقيه و دعا و تمائم و...، بحثى ويژه سه اسم الكريم، الوهاب و ذو الطول، بحثى در باب اجابت دعا از جمله مباحثى است كه ضمن بيان خواص سورۀ بقره بدان پرداخته مى‌شود. | |||
در بيان ويژگى‌ها و خواص سورۀ آل عمران، بحثى درباره اسم اعظم خداوند و ديدگاه‌هاى گوناگون عالمان در اين‌باره مطرح و آداب، اوقات و فضيلت دعا و نيز شرايط آن بيان مى‌شود.پس از آن به بيان خواص تك‌تك سور قرآنى پرداخته مى‌شود. | |||
==ساختار== | |||
كتاب مشتمل بر مقدمۀ مؤلف و چندين فصل مى‌باشد: | كتاب مشتمل بر مقدمۀ مؤلف و چندين فصل مى‌باشد: | ||
| خط ۷۳: | خط ۵۷: | ||
كتاب به قلم الامام العلامة ابومحمد عبداللّه بن اسعد بن علىّ اليمنّى اليافعى الشافعى متوفاى 768 ه نگاشته شده است.اين كتاب در قطع وزيرى با جلد شوميز در 119 صفحه براى بار دوّم از | كتاب به قلم [[یافعی، عبدالله بن اسعد|الامام العلامة ابومحمد عبداللّه بن اسعد بن علىّ اليمنّى اليافعى الشافعى]] متوفاى 768 ه نگاشته شده است.اين كتاب در قطع وزيرى با جلد شوميز در 119 صفحه براى بار دوّم از سوی «دار الكتب العلمية» بيروت در سال 1424 هجرى منتشر شده است. | ||
==منابع مقاله== | |||
# [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، دانشنامه قرآن، ج دوم، ص2366 | |||
# متن كتاب | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۲
| الدر النظیم فی خواص القرآن العظیم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یافعی، عبدالله بن اسعد (نویسنده) |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1424 ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 2-7451-2923-6 |
| موضوع | قرآن - سوره‌ها و آیه‌ها، خواص قرآن - فضایل |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 71/9 /ی2د4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الدر النظيم في خواصّ القرآن العظيم نوشتۀ علامه ابومحمد عبداللّه بن اسعد بن على اليمنّى اليافعى الشافعى متوفاى 768 هجرى است كه به زبان عربى نگاشته شده است.وى جزء عارفان و شاعران و نيز بكار مشايخ وقت و عالم به علوم ظاهرى و باطنى بود.منسوب به طايفۀ بنى يافع در حمير.نسبت طريقت او با چند واسطه به عبدالقادر گیلانى مى‌رسد.از او تأليفات فراوانى به جاى مانده است از جمله:الدر النظيم في خواص القرآن العظيم است.
نویسنده در اين كتاب بين دو كتاب: «البرق اللامع» و الغيث الهامع تأليف قاضى ابوبكر غسانى و كتابى كه در آن به خواص قرآن كريم و فواتح سور پرداخته شده نوشته غزالى، جمع كرده است.در ابتداى كتاب مؤلف قدرى دربارۀ فضائل قرآن كريم و ثواب تلاوت آن، دعاهاى وارده در هنگام ختم قرآن، بعضى فضائل«بسملة»، آداب قرآن و مسائلى كه قارى قرآن مى‌بايست آنها را مراعات نمايد بيان و سپس به بيان خواص هريك از سوره‌هاى قرآن از «فاتحة الكتاب» تا «الناس» مى‌پردازد.در خلال بيان خواص سوره بقره بحثى هم دربارۀ حروف معجمه يا مقطعه قرآن مطرح و دربارۀ معناى آنها دو نظريه را مطرح مى‌كند.
خواص 14 حرف نورانى و ساير حروفى كه همگى جزء اسماء اللّه الحسنى هستند:(الف، باء، جيم، دال، هاء، واو، زاى، حاء، طاء، ياء،
كاف، لام، ميم، نون و....، چگونگى به‌كارگیرى حروف و اسماء به عنوان رقيه و دعا و تمائم و...، بحثى ويژه سه اسم الكريم، الوهاب و ذو الطول، بحثى در باب اجابت دعا از جمله مباحثى است كه ضمن بيان خواص سورۀ بقره بدان پرداخته مى‌شود.
در بيان ويژگى‌ها و خواص سورۀ آل عمران، بحثى درباره اسم اعظم خداوند و ديدگاه‌هاى گوناگون عالمان در اين‌باره مطرح و آداب، اوقات و فضيلت دعا و نيز شرايط آن بيان مى‌شود.پس از آن به بيان خواص تك‌تك سور قرآنى پرداخته مى‌شود.
ساختار
كتاب مشتمل بر مقدمۀ مؤلف و چندين فصل مى‌باشد:
فصل فيه نبذة مما جاء في فضائل القرآن العظيم و تلاوته
فصل في الدعاء عند ختم القرآن
نبذة من بعض فضل البسملة
فصل في آداب القرآن و فيه مسائل ينبغى للقارئ الاعتناء بها
خواص سورة الفاتحة،
خواص سورة البقرة
خواص سورة آل عمران.در اين قسمت به تفصيل به بيان خواص«اسماء الحسنى» پرداخته شده و اين خواص ضمن ده نمط بيان مى‌شود.
نسخه‌شناسى
كتاب به قلم الامام العلامة ابومحمد عبداللّه بن اسعد بن علىّ اليمنّى اليافعى الشافعى متوفاى 768 ه نگاشته شده است.اين كتاب در قطع وزيرى با جلد شوميز در 119 صفحه براى بار دوّم از سوی «دار الكتب العلمية» بيروت در سال 1424 هجرى منتشر شده است.
منابع مقاله
- بهاء‌الدين خرمشاهى، دانشنامه قرآن، ج دوم، ص2366
- متن كتاب