الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[صدر، سید محمدباقر|آیت‌الله سید محمدباقر صدر]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR12402J1.jpg|بی‌قاب|چپ| آية المباهلة|175px]]
[[پرونده:NUR00028.jpg|بندانگشتی|صدر، سید محمدباقر|175px]]


'''سيد محمدباقر صدر''' (۱۳۱۳-۱۳۵۹ش)، فقیه، اصولی، فيلسوف، مغز متفكر بزرگ اسلامى، ملقب به شهید خامس، [[صدر، سید اسماعیل|سید اسماعیل صدر]]  برادر ایشان است.
'''آية المباهلة'''، کتابی است به زبان عربی، نوشته [[حسینی میلانی، سید علی|سید علی حسینی میلانی]] با موضوع کلام شیعه. نویسنده، در این کتاب در پی تفسیر آیه مباهله و بیان دلالت آن بر امامت و ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] بعد از پیامبر خدا(ص) است. او برای اثبات این مقصود از روایات اهل سنت بهره می‌برد و گاهی متعرض کلمات بزرگان آن‌ها نیز می‌شود.


آیت‌الله صدر به استنباط و اجتهاد ابعاد تازه‌اى بخشيد و در زمينه‌هاى مختلف سياسى و اقتصادى و جهاد صاحب مكتب بود. مكتب فكرى و اقتصادى و نيز شيوۀ ديپلماسى و مبارزاتى او مشهور است.
مؤلف، بیست‌وچهار تن از کسانی را که در کتاب‌های غیر امامیه به‌عنوان راویان این حدیث ذکر شده‌اند، نام می‌برد.از جمله آنان امیرالمؤمنین علی(ع)، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، عثمان بن عفان، زبیر بن عوام، ام‌سلمه، حسن بصری، سعد بن ابی‌وقاص، مقاتل و... هستند.


روش و اسلوب او در مبارزه بر ضد استعمار و اختناق و مكتب‌هاى ماديگرى امپرياليسم و كمونيسم جهانى عامل مهمى در شهادت او به دست مزدوران بعثى عراق به شمار مى‌رود.
او نام پنجاه‌ودو تن از بزرگان حدیث و تفسیر را که درباره نزول آیه مباهله در شأن علی(ع) اقرار کرده‌اند، ذکر می‌کند. سپس نصوص وارده درباره حدیث در کتاب‌های معتبر را ذکر می‌کند و درباره سرپیچی سعد بن ابی‌وقاص از دستور معاویه مبنی بر دشنام امیرالمؤمنین(ع) به‌خاطر وجود سه فضیلت در ایشان (که یکی از آنها نزول آیه مباهله درباره وی بوده) به‌تفصیل بحث می‌کند. او یادآور می‌شود که برخی، به‌خاطر حفظ حرمت بزرگانشان روایت سعد را دستکاری کرده یا منقطع ذکر کرده‌اند تا جرحی بر معاویه نباشد.


آیت‌الله صدر در زمينه‌هاى گوناگون، اعم از فقه و اصول و اقتصاد و جامعه‌شناسى تخصص داشت و احاطۀ او بر تاريخ و قانونگذارى و نظرات او در باب بانكدارى بدون ربا، گواه صادقى بر نبوغ علمى اوست.
نویسنده، پس از این مباحث، به تبیین تواتر و قطعیت سند اخبار درباره این واقعه می‌پردازد و بیان می‌دارد که بلاذری از قول یحیی بن آدم گفته: «نوشته صلح» امیرالمؤمنین(ع) را در دست نجرانی‌ها دیده است.<span id="mp-more">[[آية المباهلة|'''ادامه ...''']]</span>
 
او در سال 1362 هجرى قمرى، به نجف اشرف هجرت كرد و مطالعات خود را در زمينه‌هاى فقهى و اصولى و علوم اسلامى گوناگون پى گرفت. او در تلاشهاى علمى چنان پشتكارى از خود نشان داد كه قبل از سپرى شدن دومين دهۀ عمر گرانقدرش به درجۀ اجتهاد مطلق رسيد و در سال 1370 هجرى قمرى، از سوى آیت‌الله رميثى براى حاشيه نويسى علمى و اجتهادى دعوت به همكارى شد.
 
در همان زمان بود كه آیت‌الله صدر فتواهاى علمى معروف خود را به صورت حاشيه‌هاى نگارش يافته صادر كرد. اين فتواها هنوز موجودند و در زمينۀ فقهى يكى از آثار علمى نفيس و مورد توجه به شمار مى‌روند.
 
درخشش نبوغ وى در مجلس درس فقيه زمان، آیت‌الله محمدرضا آل ياسين به اوج خود رسيد. در اين مجلس فضلاى بزرگ و مجتهدين حوزۀ علميّه حضور مى‌يافتند. در همين محفل علمى بود كه گاه آیت‌الله ياسين پاره‌اى از نظرات آیت‌الله صدر را نقل مى‌كرد.... <div class="mw-ui-button">[[صدر، سید محمدباقر|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۲

آية المباهلة

آية المباهلة، کتابی است به زبان عربی، نوشته سید علی حسینی میلانی با موضوع کلام شیعه. نویسنده، در این کتاب در پی تفسیر آیه مباهله و بیان دلالت آن بر امامت و ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بعد از پیامبر خدا(ص) است. او برای اثبات این مقصود از روایات اهل سنت بهره می‌برد و گاهی متعرض کلمات بزرگان آن‌ها نیز می‌شود.

مؤلف، بیست‌وچهار تن از کسانی را که در کتاب‌های غیر امامیه به‌عنوان راویان این حدیث ذکر شده‌اند، نام می‌برد.از جمله آنان امیرالمؤمنین علی(ع)، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، عثمان بن عفان، زبیر بن عوام، ام‌سلمه، حسن بصری، سعد بن ابی‌وقاص، مقاتل و... هستند.

او نام پنجاه‌ودو تن از بزرگان حدیث و تفسیر را که درباره نزول آیه مباهله در شأن علی(ع) اقرار کرده‌اند، ذکر می‌کند. سپس نصوص وارده درباره حدیث در کتاب‌های معتبر را ذکر می‌کند و درباره سرپیچی سعد بن ابی‌وقاص از دستور معاویه مبنی بر دشنام امیرالمؤمنین(ع) به‌خاطر وجود سه فضیلت در ایشان (که یکی از آنها نزول آیه مباهله درباره وی بوده) به‌تفصیل بحث می‌کند. او یادآور می‌شود که برخی، به‌خاطر حفظ حرمت بزرگانشان روایت سعد را دستکاری کرده یا منقطع ذکر کرده‌اند تا جرحی بر معاویه نباشد.

نویسنده، پس از این مباحث، به تبیین تواتر و قطعیت سند اخبار درباره این واقعه می‌پردازد و بیان می‌دارد که بلاذری از قول یحیی بن آدم گفته: «نوشته صلح» امیرالمؤمنین(ع) را در دست نجرانی‌ها دیده است.ادامه ...