ایروانی، یوسف: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ایروانی (ابهام زدایی)' به 'ایروانی (ابهامزدایی)') |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهامزدایی)}} | |||
'''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است. | |||
'''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
آیتالله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علیاصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانیآباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>. | آیتالله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علیاصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانیآباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۴: | ||
# «[[تقویم خاطرات از آیتالله میرزا یوسف ایروانی]]». | # «[[تقویم خاطرات از آیتالله میرزا یوسف ایروانی]]». | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352. | # رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352. | ||
== وابستهها == | {{میرزا یوسف ایروانی}} | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رسائل الشيخ يوسف الإيرواني]] | [[رسائل الشيخ يوسف الإيرواني]] | ||
خط ۹۹: | خط ۱۰۰: | ||
[[تقویم خاطرات از آیتالله میرزا یوسف ایروانی]] | [[تقویم خاطرات از آیتالله میرزا یوسف ایروانی]] | ||
[[الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهلالبیت علیهمالسلام]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹
میرزا یوسف ایروانی (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان سید ابوالحسن اصفهانی و آیتالله خویی است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی» از جمله آثار ایشان است.
نام | میرزا یوسف ایروانی |
---|---|
نامهای دیگر | ميرزا يوسف ايرواني |
نام پدر | میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علیاصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی |
متولد | سال ۱۳۲۹ق |
محل تولد | نجف |
رحلت | 1369ش / 1411ق |
اساتید | سید ابوالحسن اصفهانی
آیتالله خویی |
برخی آثار | مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی
الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی کتاب الزکاة |
کد مؤلف | AUTHORCODE21453AUTHORCODE |
زندگینامه
آیتالله میرزا یوسف ایروانی، فرزند میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علیاصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: ضیاءالدین عراقی، شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی، آیتالله خویی و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانیآباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت[۱].
ایشان در سال ۱۴۱۱ق، دعوت حق را لبیک گفته و در صحن مطهر حضرت علی ابن موسیالرضا(ع) به خاک سپرده شدند[۲].
آثار ایشان عبارتند از:
- «مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی»؛
- «تقریرات و دراسات اساتید نجف اشرف مرحوم والدش و اساتید دیگر»[۳].
- «الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی»؛
- «کتاب المجهولات»؛
- «طرائف الأخبار و منتخب الأشعار و مقتطف الآثار»؛
- «رسائل الشيخ يوسف الإيرواني»؛
- «کتاب الزکاة»؛
- «اسناد و مدارک خاندان ایروانی»؛
- «رسالة في الأصول»؛
- «ادعیه به خط آیتالله ایروانی»؛
- «دستنوشتههای فقهی متفرقه»؛
- «دستنوشتههای متفرقه»؛
- «متفرقات نوشتههای کشکولگونه»؛
- «مطالب متفرقه»؛
- «تقویم خاطرات از آیتالله میرزا یوسف ایروانی».
پانویس
منابع مقاله
- رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352.