الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR18406J1.jpg|بی‌قاب|چپ|دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي|175px]]
    [[پرونده:NUR36235J1.jpg|بی‌قاب|چپ|شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|175px]]


    '''دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي'''، تألیف فقیه معاصر و رئیس پیشین مجلس اعلای شیعیان لبنان، [[شمس‌الدین، محمدمهدی|محمدمهدى شمس‌الدین]] (۱۳۱۲-۱۳۷۹ش)، با شیوه ترکیبی (اجتماعی و تاریخی) به بررسی مسئله واقعه غدیر خم می‌پردازد و تفاوت اسلام و جاهلیت و چگونگی گذر از «جامعه جاهلی» به «جامعه اسلامی» را توضیح می‌دهد.
    '''شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر'''، اثر [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدی ری‌شهری]] با همکاری [[سید محمود طباطبایی‌نژاد]] و [[سید طبایی، روح الله|سید روح الله سیدطبایی]] و ترجمه [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]]، [[مهریزی، مهدی|مهدی مهریزی]] و [[محمد مرادی]]، درباره حماسه کربلاست.


    [[شمس‌الدین، محمدمهدی|محمدمهدى شمس‌الدین]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و در نتیجه، اهداف و چگونگی‌های پیدایش و نگارش کتاب حاضر پنهان مانده است.
    این کتاب، گزیده‏اى حدوداً هزارو نهصد صفحه‌‏اى، از مباحثی است که در دانش‏نامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخش‏‌هاى ششم تا یازدهم دانش‏نامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخش‏ه‌اى نهم و سیزدهم را در بر دارد.
    نویسنده با تأکید بر اینکه پژوهشگری که می‌خواهد این موضوع را بررسی علمی کند، می‌تواند از دو روش «تاریخی» و «اجتماعی و تاریخی» بهره بگیرد، افزوده است: روش دوم از نظر دستیابی به واقع، نزدیک‌تر و برتر است و به همین جهت در این پژوهش، از آن استفاده می‌کنم.


    این اثر مختصر به بررسی چند مبحث مهمّ پرداخته است؛ از جمله: مسئله خلافت و خلافت‌پژوهی، روش پژوهش در باب غدیر، اسلام و «جامعه جاهلی»، اسلام چیست؟ جامعه عربی قبل از اسلام، هدف اسلام، چگونه جامعه دگرگون می‌شود؟ دوره زمانی تحول جامعه، مسئول کیست؟ دو دیدگاه: نیازمندی به نصّ و بی‌نیازی از آن، نظام جانشینی و شرایط پیشوایی در [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]].
    کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت [[امام حسین(ع)]]، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت‌ حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى [[امام حسین علیه‌السلام|سیدالشهدا(ع)]] و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند.


    بر اساس آنچه گذشت، بهره‌گیری از «روش اجتماعی و تاریخی» در مسئله غدیر، پژوهشگران را به این نکته مهمّ می‌رساند که در مسئله امامت، نصّ لازم است و حقّ این است که آن‌قدر ادله روشن و ضمنی در مورد امامت و ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] وجود دارد که از شماره بیرون است و ظاهرا راز این کثرت و تواتر آن است که پیامبر(ص) خواسته بود که مسیر حکومت اسلامی بعد از خودش، موضوعی قطعی و پذیرفته‌شده در نزد همه مردم شود و در دستیابی به این هدف نیز، به موفقیت بس گسترده‌ای رسید و گواه بر این، سخن زبیر بن بکار است: «كان عامة المهاجرين و جلّ الأنصار لا يشكّون أنّ علياً هو صاحب الأمر بعد رسول‌الله»؛ یعنی: عموم مهاجران و بیشتر انصار تردیدی نداشتند که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] صاحب امر (پیشوا) بعد از رسول خدا(ص) است.<span id="mp-more">[[دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي|'''ادامه ...''']]</span>
    ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصل‏‌ها و قریب به اتفاق تحلیل‏‌هاى مندرج در بخش‌‏هاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوان‏‌هاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیل‏‌ها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است.
     
    واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیه‏‌گاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافته‌‏اند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتل‏‌نگارى‏‌هاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارش‏‌ها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.<span id="mp-more">[[شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹

    شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر

    شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر، اثر محمد محمدی ری‌شهری با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح الله سیدطبایی و ترجمه عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی و محمد مرادی، درباره حماسه کربلاست.

    این کتاب، گزیده‏اى حدوداً هزارو نهصد صفحه‌‏اى، از مباحثی است که در دانش‏نامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخش‏‌هاى ششم تا یازدهم دانش‏نامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخش‏ه‌اى نهم و سیزدهم را در بر دارد.

    کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت امام حسین(ع)، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت‌ حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى سیدالشهدا(ع) و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند.

    ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصل‏‌ها و قریب به اتفاق تحلیل‏‌هاى مندرج در بخش‌‏هاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوان‏‌هاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیل‏‌ها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است.

    واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیه‏‌گاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافته‌‏اند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتل‏‌نگارى‏‌هاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارش‏‌ها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.ادامه ...