شرح دعاء السحر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'صدرالمتألهين شيرازى' به 'صدرالمتألهين شيرازى ')
خط ۳۹: خط ۳۹:




«شرح دعاء السحر»، به زبان عربى، اولين اثر نوشتارى [[امام خمینی]](ره) <ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5] </ref> <ref>بنا بر نقل يكى از شاگردان [[امام خمینی]](آیت‌الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است(ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) </ref> و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله(1347 - 1354ق 1307 - 1314ش)، از حضور [[امام خمینی]] در دروس عرفانى آیت‌الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود<ref> فيلسوف فطرت، ص 43 - 44 </ref> كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد.
'''شرح دعاء السحر'''، به زبان عربى، اولين اثر نوشتارى [[امام خمینی]](ره) <ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5] </ref> <ref>بنا بر نقل يكى از شاگردان [[امام خمینی]](آیت‌الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است(ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) </ref> و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله(1347 - 1354ق 1307 - 1314ش)، از حضور [[امام خمینی]] در دروس عرفانى آیت‌الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود<ref> فيلسوف فطرت، ص 43 - 44 </ref> كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد.


نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم.<ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5] </ref>  
نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم.<ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5] </ref>  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش