۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''اسماعيل بن حماد جوهرى فارابى'''، عالم لغت و ادب، كنيه او ابونصر است و خواهرزاده‌ى ابواسحاق فارابى صاحب كتاب «ديوان الأدب» مى‌باشد. وى در زمان خود، از حيث ذكاوت و زيركى و علم، از عجائب روزگار بود. وى در كلام و اصول بسيار متبحر و در خوشنويسى، خط بسيار زيبايى داشت، به‌حدى كه تشخيص خط او از خط ابوعبدالله بن مقله دشوار بود. | |||
وى در حدود سال 340ق، در فاراب (يكى از شهرهاى تركمنستان فعلى) در خانواده‌اى ترك‌زبان متولد شد. علوم عربى را از دايى خود؛ يعنى ابوابراهيم فارابى فراگرفت و براى تكميل معلومات ادبى خود، راهى عراق شد و از ابوسعيد سيرافى و ابوعلى فارسى بهره جست. به گفته‌ى خود او در مقدمه «صحاح»، پس از تكميل تحصيلاتش در عراق، راهى باديه شد و به قبائل عرب چون «ربيعه» و «مضر» رفته و چندى در ميان آنها زندگانى نمود، تا از نزديك با عرب اصيل و خالص ارتباط برقرار كند، سپس تصميم گرفت به وطنش (خراسان) مراجعت كند. | وى در حدود سال 340ق، در فاراب (يكى از شهرهاى تركمنستان فعلى) در خانواده‌اى ترك‌زبان متولد شد. علوم عربى را از دايى خود؛ يعنى ابوابراهيم فارابى فراگرفت و براى تكميل معلومات ادبى خود، راهى عراق شد و از ابوسعيد سيرافى و ابوعلى فارسى بهره جست. به گفته‌ى خود او در مقدمه «صحاح»، پس از تكميل تحصيلاتش در عراق، راهى باديه شد و به قبائل عرب چون «ربيعه» و «مضر» رفته و چندى در ميان آنها زندگانى نمود، تا از نزديك با عرب اصيل و خالص ارتباط برقرار كند، سپس تصميم گرفت به وطنش (خراسان) مراجعت كند. | ||