اختران فقاهت (بررسی زندگی علمی و سیاسی گروهی از علمای سده اخیر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جامع الرواة' به 'جامع الرواة'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'جامع الرواة' به 'جامع الرواة')
خط ۶۱: خط ۶۱:
او با اين عمل خود معارف اصيل تشيع را از خطر از بين رفتن و كهنه شدن رهايى بخشيد و به‌وسيله نقل از جوامع حديثى و يا نسخه‌بردارى و گنجانيدن عين آنها در لابه‌لاى بحار، به احياى آثار سلف صالح اقدام شايسته‌اى نمود و بسيارى از آنها را از خطر فراموشى و انهدام نجات داد <ref>ر.ك: همان، ج1، ص32-31</ref>.
او با اين عمل خود معارف اصيل تشيع را از خطر از بين رفتن و كهنه شدن رهايى بخشيد و به‌وسيله نقل از جوامع حديثى و يا نسخه‌بردارى و گنجانيدن عين آنها در لابه‌لاى بحار، به احياى آثار سلف صالح اقدام شايسته‌اى نمود و بسيارى از آنها را از خطر فراموشى و انهدام نجات داد <ref>ر.ك: همان، ج1، ص32-31</ref>.


آيت‌الله شبيرى زنجانى در تعليقه‌اش با مراجعه به منابع، تاريخ‌هاى ذكرشده در کتاب را مورد بررسى و نقد قرار داده است؛ به‌عنوان مثال درباره رفيع‌الدين محمد حسنى طباطبايى، تاريخ وفات (1099ق) را صحيح نمى‌داند. وى اشاره مى‌كند كه اگرچه تاريخ وفات رفيع‌الدين را به اختلاف 1079، 1080 و 1082 نوشته‌اند، اما تاريخ 1099 را محدث نورى از جامع الرواة نقل كرده، ولى در نسخه چاپى جامع الرواة كه از روى نسخه اصل طبع شده، ألف و تسع و سبعين (1079) است <ref>ر.ك: اردبيلى، محمد بن على، ج1، ص322؛ تعليقات آيت‌الله شبيرى زنجانى بر جلد اول، ص677</ref>.
آيت‌الله شبيرى زنجانى در تعليقه‌اش با مراجعه به منابع، تاريخ‌هاى ذكرشده در کتاب را مورد بررسى و نقد قرار داده است؛ به‌عنوان مثال درباره رفيع‌الدين محمد حسنى طباطبايى، تاريخ وفات (1099ق) را صحيح نمى‌داند. وى اشاره مى‌كند كه اگرچه تاريخ وفات رفيع‌الدين را به اختلاف 1079، 1080 و 1082 نوشته‌اند، اما تاريخ 1099 را محدث نورى از [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] نقل كرده، ولى در نسخه چاپى [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] كه از روى نسخه اصل طبع شده، ألف و تسع و سبعين (1079) است <ref>ر.ك: اردبيلى، محمد بن على، ج1، ص322؛ تعليقات آيت‌الله شبيرى زنجانى بر جلد اول، ص677</ref>.


در جلد اول و دوم کتاب، هر مقاله مشتمل بر شرح زندگى و آثار يك شخصيت است و تنها در آخرين مقاله از جلد دوم تحت عنوان «شاگردان حاج ملا احمد نراقى» ابتدا زندگى‌نامه خود او به‌اختصار ارائه و سپس شرح حال 23 تن از شاگردان ايشان در چند سطر بيان شده است <ref>ر.ك: متن کتاب، ص555-543</ref>. درباره برخى از فقهاى بزرگ نيز شاگردان فراوان آن‌ها ليست شده‌اند كه ذكر 169 تن از شاگردان صاحب جواهر از آن جمله است <ref>ر.ك: همان، ص93-84</ref>.
در جلد اول و دوم کتاب، هر مقاله مشتمل بر شرح زندگى و آثار يك شخصيت است و تنها در آخرين مقاله از جلد دوم تحت عنوان «شاگردان حاج ملا احمد نراقى» ابتدا زندگى‌نامه خود او به‌اختصار ارائه و سپس شرح حال 23 تن از شاگردان ايشان در چند سطر بيان شده است <ref>ر.ك: متن کتاب، ص555-543</ref>. درباره برخى از فقهاى بزرگ نيز شاگردان فراوان آن‌ها ليست شده‌اند كه ذكر 169 تن از شاگردان صاحب جواهر از آن جمله است <ref>ر.ك: همان، ص93-84</ref>.
خط ۷۸: خط ۷۸:
1. مقدمه و متن کتاب.
1. مقدمه و متن کتاب.


2. اردبيلى، محمد بن على، «جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد»، بيروت، دارالأضواء، چاپ اول، 1403ق.
2. اردبيلى، محمد بن على، «[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد»، بيروت، دارالأضواء، چاپ اول، 1403ق.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش