۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
وحدت ادیان و مولانا: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۷/د۹/ش۲ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.-- دین,مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.-- نقد و تفسیر,مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. مثنوی -- دین,شعر فارسی -- قرن ۷ق. -- تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی | | ناشر =پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''وحدت ادیان و مولانا''' تألیف [[شالویی، محمود|محمود شالویی]]؛ این کتاب، پژوهشی جدید در یکی موضوعات مهم [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، یعنی وحدت اصول ادیان از منظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که شامل سه بخش در شانزده فصل میشود. بخش اول، از فصل یکم تا سوم را در خود جای داده و شامل مطالب مقدماتی است. در فصل اول، ابتدا به بررسی زندگانی و شرح حال [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و معرفی استادان، شاگردان و معاصران او میپردازد و در ادامه، به طور گذرا به توجه شدید [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به قرآن و حدیث و همچنین به تعبّد، اخلاق و سیر و سلوک او و نیز به برخی اندیشههای مخالف (جنجالی)او اشاره دارد. فصل دوم و سوم، دربارۀ شناخت آثار منظوم و منثور [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که در این میان مضامین [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و شروح فارسی و غیر فارسی آن را فهرستوار معرفی | '''وحدت ادیان و مولانا''' تألیف [[شالویی، محمود|محمود شالویی]]؛ این کتاب، پژوهشی جدید در یکی موضوعات مهم [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، یعنی وحدت اصول ادیان از منظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که شامل سه بخش در شانزده فصل میشود. بخش اول، از فصل یکم تا سوم را در خود جای داده و شامل مطالب مقدماتی است. در فصل اول، ابتدا به بررسی زندگانی و شرح حال [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و معرفی استادان، شاگردان و معاصران او میپردازد و در ادامه، به طور گذرا به توجه شدید [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] به قرآن و حدیث و همچنین به تعبّد، اخلاق و سیر و سلوک او و نیز به برخی اندیشههای مخالف (جنجالی)او اشاره دارد. فصل دوم و سوم، دربارۀ شناخت آثار منظوم و منثور [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که در این میان مضامین [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و شروح فارسی و غیر فارسی آن را فهرستوار معرفی میکند. | ||
بخش دوم، با عنوان دین، از فصل چهارم تا نهم را در بردارد. در فصل چهارم از تعریف دین، حقیقت دین، واحد بودن حقیقت دین، همگانی بودن اعتقاد دینی و نقش دین سخن میگوید. فصل پنجم، با عنوان وحدت ادیان است که با ذکر ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] با درون مایۀ وحدت و همچنین با برشمردن اشتراک طولی ادیان در شش مورد و بیان عناصر وحدت بخش ادیان در نُه مورد، هر کدام را در حدّ نیاز توضیح میدهد. در ادامه، بحث وحدت ادیان را از دیدگاه [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربی]]، [[هگل]]، [[جان هیک]] مطرح میکند و با این پرسش مهم که آیا همۀ ادیان و مذاهب بر حق است به موضوع کثرت گرایی دینی میپردازد. در فصل ششم، به بیان اختلاف ادیان و تفاوت شرایع پرداخته و در فصل هفتم با معرفی دین اسلام به عنوان خلاصۀ ادیان پیشین ویژگیهای فکر همزیستی و اجتماعی آن را بیان کرده است. فصل هشتم، با موضوع اولیا، و انبیاء، اوصاف مشترک پیامبران، هدف و پیام مشترک آنها مورد اشاره قرار گرفته و درادامه، دیدگاه [[رازی، محمد بن زکریا|زکریای رازی]]، [[ابن راوندی]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] دربارۀ نقش وحدت بخش یا اختلاف انگیز ابیا مطرح شده است. | بخش دوم، با عنوان دین، از فصل چهارم تا نهم را در بردارد. در فصل چهارم از تعریف دین، حقیقت دین، واحد بودن حقیقت دین، همگانی بودن اعتقاد دینی و نقش دین سخن میگوید. فصل پنجم، با عنوان وحدت ادیان است که با ذکر ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] با درون مایۀ وحدت و همچنین با برشمردن اشتراک طولی ادیان در شش مورد و بیان عناصر وحدت بخش ادیان در نُه مورد، هر کدام را در حدّ نیاز توضیح میدهد. در ادامه، بحث وحدت ادیان را از دیدگاه [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربی]]، [[هگل]]، [[جان هیک]] مطرح میکند و با این پرسش مهم که آیا همۀ ادیان و مذاهب بر حق است به موضوع کثرت گرایی دینی میپردازد. در فصل ششم، به بیان اختلاف ادیان و تفاوت شرایع پرداخته و در فصل هفتم با معرفی دین اسلام به عنوان خلاصۀ ادیان پیشین ویژگیهای فکر همزیستی و اجتماعی آن را بیان کرده است. فصل هشتم، با موضوع اولیا، و انبیاء، اوصاف مشترک پیامبران، هدف و پیام مشترک آنها مورد اشاره قرار گرفته و درادامه، دیدگاه [[رازی، محمد بن زکریا|زکریای رازی]]، [[ابن راوندی]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] دربارۀ نقش وحدت بخش یا اختلاف انگیز ابیا مطرح شده است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
فصل نهم، با این سؤال آغاز میشود که آیا در هر عصر تنها یک راه برای رستگاری وجود دارد؟ در پاسخ آن دیدگاه برخی صاحبنظران، خصوصاً [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربی]] را تشریح میکند که اغلب به صراط مستقیم همۀ راهها اشاره یا تصریح دارند. آنگاه،احادیث و اقوال پیامبر(ص) در موضوع دین، انبیا و اولیا را که در ابیات [[مثنوی معنوی|مثنوی]] انعکاس یافته به صورت تطبیقی ذکر میکند. | فصل نهم، با این سؤال آغاز میشود که آیا در هر عصر تنها یک راه برای رستگاری وجود دارد؟ در پاسخ آن دیدگاه برخی صاحبنظران، خصوصاً [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربی]] را تشریح میکند که اغلب به صراط مستقیم همۀ راهها اشاره یا تصریح دارند. آنگاه،احادیث و اقوال پیامبر(ص) در موضوع دین، انبیا و اولیا را که در ابیات [[مثنوی معنوی|مثنوی]] انعکاس یافته به صورت تطبیقی ذکر میکند. | ||
بخش سوم، با عنوان وحدت ادیان از دید گاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، در واقع هدف اصلی کتاب است و از فصل دهم تا شانزدهم در آن جای دارد. در فصل دهم با استفاده از ابیات [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، نظریات [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در مورد امتیازات و ابعاد گوناگون انبیا و اولیا شرح و تفسیر شده است. در فصل یازدهم، مفهوم عشق از دیدگاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و در فصل دوازدهم قلمرو معرفتی او به اختصار مورد اشاره قرارگرفته است. در فصل سیزدهم، ابتدا به این موضوع پرداخته که از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] هر کس به اندازۀ درک و فهمش جهان را میبیند و مطابق سطح فکر خود قضاوت میکند و در ادامه، به این نکته میرسد که از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] اختلاف مذاهب به سبب اختلاف دیدگاه و یا اغلب اختلاف لفظی صرف است. در فصل چهاردهم، با طرح مسأله وحدت وجود وارد مباحث عمیقتر میشود و با تبیین مفهوم وحدت وجود از نگاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] با درون مایه وحدت وجود را شرح و بسط میدهد. فصل پانزده، وحدت ادیان از دیگاه مولوی را بررسی | بخش سوم، با عنوان وحدت ادیان از دید گاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، در واقع هدف اصلی کتاب است و از فصل دهم تا شانزدهم در آن جای دارد. در فصل دهم با استفاده از ابیات [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، نظریات [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] در مورد امتیازات و ابعاد گوناگون انبیا و اولیا شرح و تفسیر شده است. در فصل یازدهم، مفهوم عشق از دیدگاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و در فصل دوازدهم قلمرو معرفتی او به اختصار مورد اشاره قرارگرفته است. در فصل سیزدهم، ابتدا به این موضوع پرداخته که از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] هر کس به اندازۀ درک و فهمش جهان را میبیند و مطابق سطح فکر خود قضاوت میکند و در ادامه، به این نکته میرسد که از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] اختلاف مذاهب به سبب اختلاف دیدگاه و یا اغلب اختلاف لفظی صرف است. در فصل چهاردهم، با طرح مسأله وحدت وجود وارد مباحث عمیقتر میشود و با تبیین مفهوم وحدت وجود از نگاه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] با درون مایه وحدت وجود را شرح و بسط میدهد. فصل پانزده، وحدت ادیان از دیگاه مولوی را بررسی میکند که ایشان اصول ادیان را واحد و اختلاف و دشمنی را از آثار جهل و غفلت میداند و بعد نظر معروف او را که میگوید همۀ مذاهب نه حق خالص است و نه باطل محض شرح میدهد. در ادامه، مذهب و کیش مولانا و رفتار نیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] با پیروان سایر ادیان و ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] با درون مایه عشق را بیان میکند. در فصل پایانی، بیش از ده داستان [[مثنوی معنوی|مثنوی]] که مربوط به وحدت ادیان است شرح و تفسیر شده است. | ||
فهرست منابع که عمدتاً فارسی است، در هفت صفحه درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص255-256</ref> | فهرست منابع که عمدتاً فارسی است، در هفت صفحه درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص255-256</ref> | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||