منشآت اسفزاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
جز (جایگزینی متن - 'ه‏ها' به 'ه‌‏ها')
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =‏1398 8م / 5664/5 PIR  
| کد کنگره =‏1398 8م / 5664/5 PIR  
| موضوع = نامه‌‏هاي فارسي - قرن 9ق.
| موضوع = نامه‌‏هاي فارسی - قرن 9ق.
نثر فارسي - قرن 9ق.
نثر فارسی - قرن 9ق.
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی  
| ناشر =کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی  
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|منشآت (ابهام‌زدایی)}}
'''منشآت اسفزاری''' [[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین محمد زمجی اسفزاری]] (سدۀ 9 ـ 10 ق)، با تحقیق و تصحیح [[جهادی حسینی، سید امیر|سید امیر جهادی حسینی]]، [[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین اسفزاری]] یکی از مفاخر و معاریف دورۀ تیموری در حوزۀ فرهنگی و علمی هرات است که به قول [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمیر]] در «[[تاريخ حبيب السير في اخبار افراد بشر|حبیب السیر]]» از عمدۀ مترسلان زمان خود بوده، به نظم اشعار می‌پرداخته و از حسن خط تعلیق بهرۀ تمام داشته است.
'''منشآت اسفزاری''' [[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین محمد زمجی اسفزاری]] (سدۀ 9 ـ 10 ق)، با تحقیق و تصحیح [[جهادی حسینی، سید امیر|سید امیر جهادی حسینی]]، [[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین اسفزاری]] یکی از مفاخر و معاریف دورۀ تیموری در حوزۀ فرهنگی و علمی هرات است که به قول [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمیر]] در «[[تاريخ حبيب السير في اخبار افراد بشر|حبیب السیر]]» از عمدۀ مترسلان زمان خود بوده، به نظم اشعار می‌پرداخته و از حسن خط تعلیق بهرۀ تمام داشته است.


خط ۳۹: خط ۴۰:
[[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین اسفزاری]] از اعلام و بزرگان دورۀ تیموری است که هم‌زمان در چند رشتۀ هنری مشغول بوده و در هر کدام از آنها فراخور استعداد و شایستگی که داشته، سابقۀ درخشانی بر جای نهاده است. او از مؤلفان و منشیان معروف خراسان در قرن نهم هجری است. وی از اوان شباب به هرات رفت و در آنجا به کسب فضایل و کمالات معنوی همت گماشت و در ادب و انشاء شهرت یافت. کم‌کم در حلقۀ دانشمندان بزرگی که در هرات گرد آمده بودند، وارد شد و با بزرگانی چون خواجۀ جهان، [[امیر‌علیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|امیرعلیشیر نوایی]]، خواجه عبیدالله نقشبندی، [[کمال‌الدین بهزاد]]، [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]]، [[کاشفی، حسین بن علی|ملاحسین واعظ کاشفی]]، مولانا محمد فراهمی، [[میرخواند، محمد بن خاوندشاه|میرخواند]] و نظایر آنان به حشر و نشر پرداخت و در آثار خویش به‌ویژه ترسل از برخی بزرگان به مدح و ستایش یاد کرده است.
[[اسفزاری، معین‌الدین محمد|معین‌الدین اسفزاری]] از اعلام و بزرگان دورۀ تیموری است که هم‌زمان در چند رشتۀ هنری مشغول بوده و در هر کدام از آنها فراخور استعداد و شایستگی که داشته، سابقۀ درخشانی بر جای نهاده است. او از مؤلفان و منشیان معروف خراسان در قرن نهم هجری است. وی از اوان شباب به هرات رفت و در آنجا به کسب فضایل و کمالات معنوی همت گماشت و در ادب و انشاء شهرت یافت. کم‌کم در حلقۀ دانشمندان بزرگی که در هرات گرد آمده بودند، وارد شد و با بزرگانی چون خواجۀ جهان، [[امیر‌علیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|امیرعلیشیر نوایی]]، خواجه عبیدالله نقشبندی، [[کمال‌الدین بهزاد]]، [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]]، [[کاشفی، حسین بن علی|ملاحسین واعظ کاشفی]]، مولانا محمد فراهمی، [[میرخواند، محمد بن خاوندشاه|میرخواند]] و نظایر آنان به حشر و نشر پرداخت و در آثار خویش به‌ویژه ترسل از برخی بزرگان به مدح و ستایش یاد کرده است.


حوزۀ فعالیت اسفزاری در فنونی چون ترسل و انشا، شاعری، تاریخ‌نگاری و خوشنویسی است و در هر کدام از فعالیت‌های فوق دارای مهارت بوده، به گونه‌ای که بیشتر معاصران او را بدین صفات ستوده‌اند. او در تاریخ‌نگاری محلی نیز اثری شاخص به نام «روضات الجنات فی اوصاف مدینه هرات» رقم زده که سرشار از اطلاعات جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و .... دربارۀ هرات و مضافات آن است.
حوزۀ فعالیت اسفزاری در فنونی چون ترسل و انشا، شاعری، تاریخ‌نگاری و خوشنویسی است و در هر کدام از فعالیت‌های فوق دارای مهارت بوده، به گونه‌ای که بیشتر معاصران او را بدین صفات ستوده‌اند. او در تاریخ‌نگاری محلی نیز اثری شاخص به نام «روضات الجنات فی اوصاف مدینه هرات» رقم زده که سرشار از اطلاعات جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و.... دربارۀ هرات و مضافات آن است.


به لحاظ مذهب، سنی‌مذهب حنفی مسلک بوده و در این زمینه گویا با غیرت و تعصب خاصی برخورد می‌کرده است و حتی در «لطایف‌نامه» آمده است: «مولانا نامی سبزواری است ولیکن از مذهب مردم آن شهر بری است و از تهمت رفض عاری». اما با این وجود در جای‌جای آثار خویش به‌ویژه «ترسل» تمایلات شیعی و علاقه و عرض ارادت وی به ساحت مقدس امامان معصوم از جمله [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و به‌ویژه [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نمایان است.
به لحاظ مذهب، سنی‌مذهب حنفی مسلک بوده و در این زمینه گویا با غیرت و تعصب خاصی برخورد می‌کرده است و حتی در «لطایف‌نامه» آمده است: «مولانا نامی سبزواری است ولیکن از مذهب مردم آن شهر بری است و از تهمت رفض عاری». اما با این وجود در جای‌جای آثار خویش به‌ویژه «ترسل» تمایلات شیعی و علاقه و عرض ارادت وی به ساحت مقدس امامان معصوم از جمله [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و به‌ویژه [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نمایان است.