نجفی دولتآبادی، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آخوند خراسانى' به 'آخوند خراسانى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
مدت اقامت تحصيلى ايشان در عراق حدود 20 سال طول كشيد تا اين‌كه از محضر اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف همچون مرحوم آقا جمال موسوى گلپايگانى و آقا بزرگ طهرانى به دريافت اجازه اجتهاد نائل گرديد و از برخى از علماء ديگر همچون آيات عظام: سيد عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خويى نيز اجازه دريافت نمود. | مدت اقامت تحصيلى ايشان در عراق حدود 20 سال طول كشيد تا اين‌كه از محضر اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف همچون مرحوم آقا جمال موسوى گلپايگانى و آقا بزرگ طهرانى به دريافت اجازه اجتهاد نائل گرديد و از برخى از علماء ديگر همچون آيات عظام: سيد عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خويى نيز اجازه دريافت نمود. | ||
ايشان به خواست مردم شريف دولت‌آباد و دستور اساتيد بزرگوارش در سال 1335 در سن 37 سالگى جهت تبليغ دين مبين راهى وطن گرديد و موفق شد كه با تاسيس هيئات و مساجد و مدرسه علميه امام جعفر صادق(ع)، نقش بسزايى در فرهنگ آن منطقه داشته باشد. | ايشان به خواست مردم شريف دولت‌آباد و دستور اساتيد بزرگوارش در سال 1335 در سن 37 سالگى جهت تبليغ دين مبين راهى وطن گرديد و موفق شد كه با تاسيس هيئات و مساجد و مدرسه علميه [[امام جعفر صادق (ع)]]، نقش بسزايى در فرهنگ آن منطقه داشته باشد. | ||
ايشان در سال 1369 در سن 71 سالگى دار فانى را وداع گفتند و در كنار امامزاد محمود(ع) و در جوار شهيدان انقلاب اسلامى به خاك سپرده شد. | ايشان در سال 1369 در سن 71 سالگى دار فانى را وداع گفتند و در كنار امامزاد محمود(ع) و در جوار شهيدان انقلاب اسلامى به خاك سپرده شد. | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۵:۲۳
| نام | نجفی دولتآبادی، حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | دولتآبادی، حسین
نجفی، حسین نجفی دول‍ت آب‍ادی، محمد حسین |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1409 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE13415AUTHORCODE |
«آيت‌الله حاج شيخ محمد حسين نجفى دولت‌آبادى» در سال 1298ش در دولت‌آباد برخوار اصفهان در يك خانواده متدين كشاورز به دنيا آمد و تا سن 18 سالگى دروس متداول آن زمان را نزد عمويش ملا حسن فراگرفت. سپس به قصد نجف اشرف به همراه پدرش مرحوم غلامحسين و مادرش راهى قم شد، اما در شهر قم پدر را از دست داد، ولى عشق به عتبات مقدسه او را واداشت به همراه مادرش راهى عراق گردد.
او در سال 1298ش وارد نجف اشرف شد و در همان زمان شروع به تحصيل علوم دينى نمود و بعد از چندى با يك خانواده دينى اهل شهرضا از خانواده ناظمى ازدواج كرد.
مدت اقامت تحصيلى ايشان در عراق حدود 20 سال طول كشيد تا اين‌كه از محضر اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف همچون مرحوم آقا جمال موسوى گلپايگانى و آقا بزرگ طهرانى به دريافت اجازه اجتهاد نائل گرديد و از برخى از علماء ديگر همچون آيات عظام: سيد عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خويى نيز اجازه دريافت نمود.
ايشان به خواست مردم شريف دولت‌آباد و دستور اساتيد بزرگوارش در سال 1335 در سن 37 سالگى جهت تبليغ دين مبين راهى وطن گرديد و موفق شد كه با تاسيس هيئات و مساجد و مدرسه علميه امام جعفر صادق (ع)، نقش بسزايى در فرهنگ آن منطقه داشته باشد.
ايشان در سال 1369 در سن 71 سالگى دار فانى را وداع گفتند و در كنار امامزاد محمود(ع) و در جوار شهيدان انقلاب اسلامى به خاك سپرده شد.
آثار:
1. ثواب و عقاب
2. زبدالعلوم در علم اصول دين و علم اخلاق
3. اثبات وجود صانع عالم
4. شرح فارسى كفايه الاصول آخوند خراسانى
5. شرح مكاسب شيخ انصارى.
وابسته‌ها
شرح فارسی کفایة الأصول / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح