سیر تحول عرفان هندی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURسیر تحول عرفان هندیJ1.jpg | عنوان =سیر تحول عرفان هندی | عنوان‌های دیگر =Hindu Mysticism |پدیدآورندگان | پدیدآوران = داسگوپتا، سورندرانات (نویسنده) محمودی، ابوالفضل (مترجم) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =BL 2015 139F 9س2د | موضوع...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' می ک' به ' می‌ک')
     
    (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =BL 2015 139F 9س2د
    | کد کنگره =1394 9س2د / 2015 BL  
    | موضوع =عرفان هندى، عرفان بودايى
    | موضوع =عرفان هندى، عرفان بودايى
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعۀ علوم انسانی؛ دانشگاه ادیان و مذاهب
    | ناشر =سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعۀ علوم انسانی؛ دانشگاه ادیان و مذاهب
    | مکان نشر =تهران
    | مکان نشر =تهران- قم
    | سال نشر = 1392ش
    | سال نشر = 1394ش.


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE138096AUTOMATIONCODE
    | چاپ =
    | چاپ =
    | شابک =9786002201277
    | شابک =9786002201277
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''سیر تحول عرفان هندی''' تألیف سورندرانات داسگوپتا (1885-1952م) فیلسوف و پژوهشگر هندی؛ ترجمه ابوالفضل محمودی؛ کتابی است که به بررسی سیر تاریخی و تحولات عرفان هندی از دوران ابتدایی تا شکل گیری مکاتب مختلف می پردازد. این اثر مهم ترین جنبه های عرفان هندو، بودایی، جین، یوگا و عرفان عاشقانه (بهکتی) را تحلیل می کند.
    '''سیر تحول عرفان هندی''' تألیف [[داسگوپتا، سورندرانات|سورندرانات داسگوپتا]] (1885-1952م) فیلسوف و پژوهشگر هندی؛ ترجمه [[محمودی، ابوالفضل|ابوالفضل محمودی]]؛ کتابی است که به بررسی سیر تاریخی و تحولات عرفان هندی از دوران ابتدایی تا شکل گیری مکاتب مختلف می پردازد. این اثر مهم ترین جنبه‌های عرفان هندو، بودایی، جین، یوگا و عرفان عاشقانه (بهکتی) را تحلیل می‌کند.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۳: خط ۳۳:


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    کتاب '''سیر تحول عرفان هندی''' به بررسی نظام مند تحولات عرفان در شبه قاره هند می پردازد. گفتار اول به '''عرفان مرتبط با آیین قربانی''' اختصاص دارد که شکل ابتدایی و فروتر عرفان هندی محسوب می شود. در گفتار دوم، مؤلف به تحلیل '''عرفان اوپنیشدها''' می پردازد که نقطه عطفی در تاریخ عرفان هند به شمار می آید. در این بخش مفاهیم بنیادینی مانند وحدت وجود، آتمن و برهمن، و راه های معرفت بررسی شده است.
    کتاب سیر تحول عرفان هندی به بررسی نظام مند تحولات عرفان در شبه قاره هند می پردازد. گفتار اول به عرفان مرتبط با آیین قربانی اختصاص دارد که شکل ابتدایی و فروتر عرفان هندی محسوب می شود. در گفتار دوم، مؤلف به تحلیل عرفان اوپنیشدها می پردازد که نقطه عطفی در تاریخ عرفان هند به شمار می آید. در این بخش مفاهیم بنیادینی مانند وحدت وجود، آتمن و برهمن، و راه‌های معرفت بررسی شده است.


    گفتار سوم به '''عرفان یوگه''' اختصاص دارد که ریشه در دوران پیش از آریایی ها دارد و بر اساس دوگانگی پوروشه (روح) و پرکریتی (ماده) شکل گرفته است. گفتار چهارم به تحلیل '''عرفان بودایی''' می پردازد که با نفی آتمن و تأکید بر رنج و راه های رهایی از آن شکل گرفته است. مؤلف تحولات این مکتب را از شکل اولیه تا مکتب مهایانه پیگیری می کند.
    گفتار سوم به عرفان یوگه اختصاص دارد که ریشه در دوران پیش از آریایی ها دارد و بر اساس دوگانگی پوروشه (روح) و پرکریتی (ماده) شکل گرفته است. گفتار چهارم به تحلیل عرفان بودایی می پردازد که با نفی آتمن و تأکید بر رنج و راه‌های رهایی از آن شکل گرفته است. مؤلف تحولات این مکتب را از شکل اولیه تا مکتب مهایانه پیگیری می‌کند.


    دو گفتار پایانی کتاب به '''عرفان عاشقانه (بهکتی)''' اختصاص دارد. گفتار پنجم گونه های کهن این عرفان را در متونی مانند بهگود گیتا بررسی می کند، در حالی که گفتار ششم به ظهور و گسترش این جریان در میان مردم و نقش شخصیت هایی مانند کبیر، میرابای و تولسیداس می پردازد. مؤلف به تأثیر احتمالی صوفیان مسلمان در شکل گیری این جریان نیز اشاره می کند.<ref>[https://literaturelib.com/books/2040 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
    دو گفتار پایانی کتاب به عرفان عاشقانه (بهکتی) اختصاص دارد. گفتار پنجم گونه‌های کهن این عرفان را در متونی مانند بهگود گیتا بررسی می‌کند، در حالی که گفتار ششم به ظهور و گسترش این جریان در میان مردم و نقش شخصیت هایی مانند کبیر، میرابای و تولسیداس می پردازد. مؤلف به تأثیر احتمالی صوفیان مسلمان در شکل گیری این جریان نیز اشاره می‌کند.<ref>[https://literaturelib.com/books/2040 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    خط ۴۹: خط ۴۹:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
    [[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۹

    سیر تحول عرفان هندی
    سیر تحول عرفان هندی
    پدیدآورانداسگوپتا، سورندرانات (نویسنده) محمودی، ابوالفضل (مترجم)
    عنوان‌های دیگرHindu Mysticism
    ناشرسازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعۀ علوم انسانی؛ دانشگاه ادیان و مذاهب
    مکان نشرتهران- قم
    سال نشر1394ش.
    شابک9786002201277
    موضوععرفان هندى، عرفان بودايى
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1394 9س2د / 2015 BL

    سیر تحول عرفان هندی تألیف سورندرانات داسگوپتا (1885-1952م) فیلسوف و پژوهشگر هندی؛ ترجمه ابوالفضل محمودی؛ کتابی است که به بررسی سیر تاریخی و تحولات عرفان هندی از دوران ابتدایی تا شکل گیری مکاتب مختلف می پردازد. این اثر مهم ترین جنبه‌های عرفان هندو، بودایی، جین، یوگا و عرفان عاشقانه (بهکتی) را تحلیل می‌کند.

    ساختار

    کتاب از شش گفتار اصلی تشکیل شده است.

    گزارش کتاب

    کتاب سیر تحول عرفان هندی به بررسی نظام مند تحولات عرفان در شبه قاره هند می پردازد. گفتار اول به عرفان مرتبط با آیین قربانی اختصاص دارد که شکل ابتدایی و فروتر عرفان هندی محسوب می شود. در گفتار دوم، مؤلف به تحلیل عرفان اوپنیشدها می پردازد که نقطه عطفی در تاریخ عرفان هند به شمار می آید. در این بخش مفاهیم بنیادینی مانند وحدت وجود، آتمن و برهمن، و راه‌های معرفت بررسی شده است.

    گفتار سوم به عرفان یوگه اختصاص دارد که ریشه در دوران پیش از آریایی ها دارد و بر اساس دوگانگی پوروشه (روح) و پرکریتی (ماده) شکل گرفته است. گفتار چهارم به تحلیل عرفان بودایی می پردازد که با نفی آتمن و تأکید بر رنج و راه‌های رهایی از آن شکل گرفته است. مؤلف تحولات این مکتب را از شکل اولیه تا مکتب مهایانه پیگیری می‌کند.

    دو گفتار پایانی کتاب به عرفان عاشقانه (بهکتی) اختصاص دارد. گفتار پنجم گونه‌های کهن این عرفان را در متونی مانند بهگود گیتا بررسی می‌کند، در حالی که گفتار ششم به ظهور و گسترش این جریان در میان مردم و نقش شخصیت هایی مانند کبیر، میرابای و تولسیداس می پردازد. مؤلف به تأثیر احتمالی صوفیان مسلمان در شکل گیری این جریان نیز اشاره می‌کند.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها