خیاطیان، قدرتالله: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[ | | آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[شرح حال، آثار و مقام عرفانی کمیل بن زیاد نخعی]] | [[عرفان عملی ابن عربی]] | [[فیلسوف در چشم صوفی؛ جایگاه ابن سینا در اندیشه شیخ علاء الدوله سمنانی]] | [[بررسی تاثیرپذیری اشرف جهانگیر سمنانی از عرفان ابن عربی]]}} | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| وبگاه ={{نشانی وب|khayatian.profile.semnan.ac.ir}} | | وبگاه ={{نشانی وب|khayatian.profile.semnan.ac.ir}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۰
| قدرتالله خیاطیان | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | قدرتالله خیاطیان |
| محل تولد | ایران |
| محل زندگی | سمنان |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه دوازدهامامی |
| پیشه | استاد دانشگاه، پژوهشگر |
| منصب | استاد گروه الهیات |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | استاد تمام |
| دانشگاه | دانشگاه سمنان |
| علایق پژوهشی | عرفان اسلامی، تاریخ تصوف، متون عرفانی |
| برخی آثار | |
| وبگاه رسمی | |
| khayatian | |
قدرتالله خیاطیان استاد تمام گروه الهیات دانشگاه سمنان و متخصص در حوزه عرفان اسلامی است. وی از سال ۱۳۷۰ به عنوان مربی در دانشگاه سمنان مشغول به کار شده و در طول دوران خدمت خود مراتب علمی مختلفی از مربی تا استاد تمامی را طی کرده است. حوزه تخصصی وی عرفان اسلامی بوده و دروس متعددی در این زمینه در مقاطع مختلف دانشگاهی تدریس نموده است.
تحصیلات
- کارشناسی فلسفه اسلامی (رتبۀ اول فارغ التحصیلی) (۱۳۵۱-۱۳۵۴ش) - دانشگاه مشهد
- کارشناسی ارشد فلسفه غرب (۱۳۵۷-۱۳۶۲ش) - دانشگاه تهران
- دکتری عرفان (حائز رتبۀ دوم ورودی دکتری) (۱۳۷۰-۱۳۷۴ش) - دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
دکتر قدرتالله خیاطیان دارای مدرک دکترای عرفان اسلامی میباشد. وی در سال ۱۳۷۰ به عنوان مربی در دانشگاه سمنان استخدام شد و در سال ۱۳۷۴ با اخذ مدرک دکتری به مرتبه استادیاری ارتقاء یافت. سپس در اسفند ۱۳۹۰ به مرتبه دانشیاری و در شهریور ۱۳۹۹ به مرتبه استاد تمامی نائل آمد.[۱][۲]
فعالیتها
وی از سال ۱۳۷۰ تاکنون به عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاه سمنان مشغول به تدریس بوده و دروس متعددی از جمله کلام، عرفان اسلامی، متون عرفانی عربی، متون عرفانی فارسی، تاریخ تصوف و عرفان، هستیشناسی عرفانی، انسانشناسی عرفانی، تأویل و تفسیر عرفانی، تشیع و تصوف را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تدریس نموده است. همچنین در تأسیس رشتههای الهیات (دبیری) در سال ۱۳۷۳ و کارشناسی ارشد ادیان و عرفان مشارکت داشته است.[۳]
آثار
- بررسی مفهوم تأویلگرایی در تفاسیر عرفانی میبدی و ابن عربی
- عرفان عملی ابن عربی
- فیلسوف در چشم صوفی؛ جایگاه ابن سینا در اندیشه شیخ علاءالدوله سمنانی
- بررسی تاثیرپذیری اشرف جهانگیر سمنانی از عرفان ابن عربی
- دیدگاههای وحدتوجودی یا وحدتشهودی خواجه محمد پارسا
- خطاها و لغزشهای کاتبان در نقل اشعار استنساخ نسخ شمایل الاتقیا و رذایل الاشقیا
- نوآوری ابونصرسراج طوسی در باب مقامات عرفانی در اللمع
- بررسی نفس شناسی عرفانی بانو نصرت امین در تفسیر مخزن العرفان
- خوانشی نمادین از شطرنج العارفین ابن عربی و رساله شطرنجیه شیخ علاءالدوله سمنانی[۴] [۵]