۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
در فصل دوم، چگونگى پيدايش تشيع بررسى شده است. آنچه در اين فصل مىخوانيم آن است كه روايات فراوانى در منابع حديثى شيعه و اهل سنت از پيامبر(ص) درباره برترى اميرالمؤمنين(ع) بر ديگر اصحاب آنحضرت از جهت علم، فقه، قضا، شجاعت، تقوا، عبادت و... وجود دارد. از مجموع اين روايات چنين برمىآيد كه اميرالمؤمنين(ع) بهعنوان برجستهترين صحابى پيامبر(ص) مطرح بود و اين مرتبه تا بدان حد مىرسد كه او را چون نفس پيامبر قرار داده است و براساس اصل عقلايى «تقدم افضل بر مفضول» شيعه بر اين باور است كه صلاحيت رهبرى امت و جانشينى پيامبر در آن برهه، منحصر به اميرالمؤمنين(ع) بوده و ازاينرو انتخاب و مقدم كردن ديگر صحابه بر او، برخلاف عقل و يك انتخاب غيرشرعى بوده است؛ گرچه علما و متكلمين اهل سنت، برخلاف اين اصل عقلايى به جواز تقدم مفضول بر فاضل رأى دادهاند، اما هيچ دليل قانعكنندهاى براى اين مدعاى خود نتوانستهاند اقامه كنند <ref>همان، ص88</ref>. | در فصل دوم، چگونگى پيدايش تشيع بررسى شده است. آنچه در اين فصل مىخوانيم آن است كه روايات فراوانى در منابع حديثى شيعه و اهل سنت از پيامبر(ص) درباره برترى اميرالمؤمنين(ع) بر ديگر اصحاب آنحضرت از جهت علم، فقه، قضا، شجاعت، تقوا، عبادت و... وجود دارد. از مجموع اين روايات چنين برمىآيد كه اميرالمؤمنين(ع) بهعنوان برجستهترين صحابى پيامبر(ص) مطرح بود و اين مرتبه تا بدان حد مىرسد كه او را چون نفس پيامبر قرار داده است و براساس اصل عقلايى «تقدم افضل بر مفضول» شيعه بر اين باور است كه صلاحيت رهبرى امت و جانشينى پيامبر در آن برهه، منحصر به اميرالمؤمنين(ع) بوده و ازاينرو انتخاب و مقدم كردن ديگر صحابه بر او، برخلاف عقل و يك انتخاب غيرشرعى بوده است؛ گرچه علما و متكلمين اهل سنت، برخلاف اين اصل عقلايى به جواز تقدم مفضول بر فاضل رأى دادهاند، اما هيچ دليل قانعكنندهاى براى اين مدعاى خود نتوانستهاند اقامه كنند <ref>همان، ص88</ref>. | ||
تشيع دورههاى مختلفى را پشت سر گذاشته است كه دوره تكوينى انديشههاى سياسى اعتقادى آن از مهمترين اين دورههاست و تكوين انديشههاى شيعه، سبب تمييز آنان از تسنن شده است. در طول تاريخ، عواملى در بسط انديشههاى شيعى مؤثر بوده كه از مهمترين آنها رفتارها و سخنان حضرت زهرا(س) و امام على(ع) با خلفا مىباشد و بعد از آن دو، تربيتيافتگان خاص امام على(ع) مانند ابوذر، عمار، مقداد و سلمان از كوششكنندگان اوليه براى بسط اين انديشهها بودهاند. در فصل سوم كتاب، تشيع در دوران خلفاى سهگانه، مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص107</ref>. | تشيع دورههاى مختلفى را پشت سر گذاشته است كه دوره تكوينى انديشههاى سياسى اعتقادى آن از مهمترين اين دورههاست و تكوين انديشههاى شيعه، سبب تمييز آنان از تسنن شده است. در طول تاريخ، عواملى در بسط انديشههاى شيعى مؤثر بوده كه از مهمترين آنها رفتارها و سخنان حضرت زهرا(س) و [[امام على (ع)]] با خلفا مىباشد و بعد از آن دو، تربيتيافتگان خاص [[امام على (ع)]] مانند ابوذر، عمار، مقداد و سلمان از كوششكنندگان اوليه براى بسط اين انديشهها بودهاند. در فصل سوم كتاب، تشيع در دوران خلفاى سهگانه، مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص107</ref>. | ||
در فصل چهارم، به بررسى تاريخ تشيع در عصر امام على(ع) پرداخته شده است. نويسندگان براى درك عميقترى از روند تشيع در اين مقطع، نخست به جريان انتخاب آنحضرت و تحولات پس از آن روى آوردهاند. همچنين به اجمال، فرقهها و جريانهاى ديگرى را كه در دوره مذكور مطرح بودهاند، بررسى نمودهاند <ref>همان، ص132</ref>. | در فصل چهارم، به بررسى تاريخ تشيع در عصر [[امام على (ع)]] پرداخته شده است. نويسندگان براى درك عميقترى از روند تشيع در اين مقطع، نخست به جريان انتخاب آنحضرت و تحولات پس از آن روى آوردهاند. همچنين به اجمال، فرقهها و جريانهاى ديگرى را كه در دوره مذكور مطرح بودهاند، بررسى نمودهاند <ref>همان، ص132</ref>. | ||
در فصل پنجم، كه به بررسى تاريخ تشيع در عصر امام حسن(ع) اختصاص دارد، در ابتدا به مطالعه زندگانى آنحضرت پرداخته شده و تحولات تاريخى مربوط به عصر ايشان، بررسى شده است. براى اين كار، آن زندگانى امام در سه مرحله مورد بررسى قرار گرفته است: نخست از تولد تا آغاز حكومت، سپس از حكومت تا صلح با معاويه و آنگاه از صلح تا شهادت. اين مباحث، بستر مناسبى براى مطالعه تاريخ تشيع در عصر امامت و حكومت امام حسن(ع) فراهم مىآورد تا مباحثى همچون مفهوم و جايگاه شيعه در آن عصر، سياست دولت اموى در قبال شيعيان، چگونگى ارتباط شيعيان با پيشواى خود و نيز ديدگاهها و مواضع ديگر جريانها و فرقهها مورد توجه قرار گيرد <ref>همان، ص133</ref>. | در فصل پنجم، كه به بررسى تاريخ تشيع در عصر امام حسن(ع) اختصاص دارد، در ابتدا به مطالعه زندگانى آنحضرت پرداخته شده و تحولات تاريخى مربوط به عصر ايشان، بررسى شده است. براى اين كار، آن زندگانى امام در سه مرحله مورد بررسى قرار گرفته است: نخست از تولد تا آغاز حكومت، سپس از حكومت تا صلح با معاويه و آنگاه از صلح تا شهادت. اين مباحث، بستر مناسبى براى مطالعه تاريخ تشيع در عصر امامت و حكومت امام حسن(ع) فراهم مىآورد تا مباحثى همچون مفهوم و جايگاه شيعه در آن عصر، سياست دولت اموى در قبال شيعيان، چگونگى ارتباط شيعيان با پيشواى خود و نيز ديدگاهها و مواضع ديگر جريانها و فرقهها مورد توجه قرار گيرد <ref>همان، ص133</ref>. |
ویرایش