۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURکنز المعانی (منشآت نیمدهی)J1.jpg | عنوان =کنز المعانی (منشآت نیمدهی) | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = نیمدهی، عبدالکریم (نویسنده) نصیری، محمدرضا (مصحح) وثوقی، محمدباقر (مصحح) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NUR127816J1.jpg | ||
| عنوان =کنز المعانی (منشآت نیمدهی) | | عنوان =کنز المعانی (منشآت نیمدهی) | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR | | کد کنگره =9ک93ن / 2886 PIR | ||
| موضوع = | | موضوع =نامه نگاري فارسی - متون قديمي تا قرن 14 | ||
نامههاي فارسی - قرن 9ق. | |||
نثر فارسی - قرن 9ق. | |||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =فرهنگستان زبان و ادب فارسی | | ناشر =فرهنگستان زبان و ادب فارسی | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۹: | ||
| سال نشر =۱۳۹۴ | | سال نشر =۱۳۹۴ | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE127816AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =۱ | | چاپ =۱ | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''کنز المعانی (منشآت نیمدهی)''' تألیف عبدالکریم نیمدهی (۸۴۳ق)، منشی و ادیب ایرانی؛ تصحیح محمدرضا نصیری (متولد ۱۳۲۲ش) و محمدباقر وثوقی (متولد ۱۳۳۷ش)، مصححان؛ مجموعهای ارزشمند از نامهها و مکاتبات دیوانی دوره بهمنیان دکن است که به عنوان مکمل منشآت ریاض الانشاء خواجه محمود گاوان محسوب میشود. | '''کنز المعانی (منشآت نیمدهی)''' تألیف [[نیمدهی، عبدالکریم|عبدالکریم نیمدهی]] (۸۴۳ق)، منشی و ادیب ایرانی؛ تصحیح [[نصیری، محمدرضا|محمدرضا نصیری]] (متولد ۱۳۲۲ش) و [[وثوقی، محمدباقر|محمدباقر وثوقی]] (متولد ۱۳۳۷ش)، مصححان؛ مجموعهای ارزشمند از نامهها و مکاتبات دیوانی دوره بهمنیان دکن است که به عنوان مکمل منشآت ریاض الانشاء خواجه محمود گاوان محسوب میشود. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۶: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «کنز المعانی (منشآت نیمدهی)» اثر عبدالکریم | کتاب «کنز المعانی (منشآت نیمدهی)» اثر [[نیمدهی، عبدالکریم|عبدالکریم نیمدهی]]، منشی و ادیب ایرانی قرن نهم هجری، مجموعهای ارزشمند از مکاتبات دیوانی دوره بهمنیان دکن است. [[نیمدهی، عبدالکریم|نیمدهی]] که اهل آبادی نیمده از قرای ناحیه افرز در استان فارس بود، در جوانی به هرمز رفت و مورد توجه امیر فخرالدین تورانشاه سوم قرار گرفت. وی پس از کسب تحصیلات در شیراز، در سال ۸۷۶ یا ۸۷۷ قمری عازم هندوستان شد و به مدت ده سال در خدمت خواجه محمود گاوان، وزیر مشهور بهمنیان، به منشیگری اشتغال داشت. | ||
این اثر که تنها نسخه خطی آن در کتابخانه سلیمانیه استانبول نگهداری میشود، شامل مقدمهای کوتاه در معرفی نویسنده و علت گردآوری کتاب، ۱۳۴ نامه و سه دیباچه است. نامههای این مجموعه به سه دسته اصلی تقسیم میشوند: دسته اول شامل ۵۴ نامه از خود نویسنده، دسته دوم مکاتبات خواجه محمود گاوان که بخش عمده کتاب را تشکیل میدهد، و دسته سوم مکاتبات پادشاهان بهمنی دکن که پس از مرگ خواجه محمود گاوان به انشای نیمدهی نوشته شدهاند. | این اثر که تنها نسخه خطی آن در کتابخانه سلیمانیه استانبول نگهداری میشود، شامل مقدمهای کوتاه در معرفی نویسنده و علت گردآوری کتاب، ۱۳۴ نامه و سه دیباچه است. نامههای این مجموعه به سه دسته اصلی تقسیم میشوند: دسته اول شامل ۵۴ نامه از خود نویسنده، دسته دوم مکاتبات خواجه محمود گاوان که بخش عمده کتاب را تشکیل میدهد، و دسته سوم مکاتبات پادشاهان بهمنی دکن که پس از مرگ خواجه محمود گاوان به انشای نیمدهی نوشته شدهاند. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۴: | ||
از لحاظ تاریخی، این کتاب حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره ملوک بهمنی دکن است و به ویژه رویدادهای پس از قتل خواجه محمود گاوان را پوشش میدهد. مکاتبات منحصربهفردی با امیر مکه، بصره، قطیف، احساء، هرمز و لارستان در این اثر ثبت شده که از جنبههای تاریخی و سیاسی حائز اهمیت است. | از لحاظ تاریخی، این کتاب حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره ملوک بهمنی دکن است و به ویژه رویدادهای پس از قتل خواجه محمود گاوان را پوشش میدهد. مکاتبات منحصربهفردی با امیر مکه، بصره، قطیف، احساء، هرمز و لارستان در این اثر ثبت شده که از جنبههای تاریخی و سیاسی حائز اهمیت است. | ||
از نظر سبک نگارش، نثر کتاب متکلف، مصنوع و لغزگونه است و پایبندی به صنایع لفظی درک مطلب را دشوار کرده است. نویسنده در خلال نامهها از اشعار شاعرانی چون حافظ، نظامی، جامی، سعدی، خاقانی، انوری، سلمان ساوجی و دیگران بهره برده که در این میان ابیات حافظ بیشترین بسامد را دارد. | از نظر سبک نگارش، نثر کتاب متکلف، مصنوع و لغزگونه است و پایبندی به صنایع لفظی درک مطلب را دشوار کرده است. نویسنده در خلال نامهها از اشعار شاعرانی چون [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[جامی، عبدالرحمن|جامی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و دیگران بهره برده که در این میان ابیات حافظ بیشترین بسامد را دارد. | ||
این اثر به عنوان مکمل و ادامه منشآت ریاض الانشاء خواجه محمود گاوان محسوب میشود و نقش مهم نیمدهی در تدوین و تنظیم مکاتبات دربار بهمنی را نشان میدهد. کتاب با ۴۸۰ صفحه متن اصلی و ۴۸ صفحه مقدمه و توضیحات، به عنوان شماره ۷۸ از انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2052 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این اثر به عنوان مکمل و ادامه منشآت ریاض الانشاء خواجه محمود گاوان محسوب میشود و نقش مهم [[نیمدهی، عبدالکریم|نیمدهی]] در تدوین و تنظیم مکاتبات دربار بهمنی را نشان میدهد. کتاب با ۴۸۰ صفحه متن اصلی و ۴۸ صفحه مقدمه و توضیحات، به عنوان شماره ۷۸ از انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2052 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | ||