شاهراه نجات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =‏ 9د / 6535 PIR  
| کد کنگره =‏ 9د / 6535 PIR  
| موضوع = شعر عرفاني فارسي -- قرن 11ق.  
| موضوع = شعر عرفاني فارسی -- قرن 11ق.  
شعر فارسي - قرن 11ق.
شعر فارسی - قرن 11ق.
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =قالان یورد  
| ناشر =قالان یورد  
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''شاهراه نجات''' تألیف [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|شرف‌الدين محمد مجذوب تبريزى]]، به کوشش [[علمی، اصغر|اصغر علمی]](مهروند میاب)؛ [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است و به تبریزی بودن خود افتخار می‌کند. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.
'''شاهراه نجات''' تألیف [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|شرف‌الدين محمد مجذوب تبريزى]]، به کوشش [[علمی، اصغر|اصغر علمی]](مهروند میاب)؛ [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
خط ۳۴: خط ۳۴:
معاصر سلاطین صفویه است و در مدح ائمۀ اطهار غزل و قصیده بسیار دارد. عمدۀ اشعار و مثنوی‌های وی را موضوعات عرفانی و اخلاقی و مدح امامان شیعه شکل می‌دهد. در شعر مجذوب تخلص می‌کند و چنان‌که نوشته‌اند و از مجموع کتاب‌هایش پیداست، بیشتر از پانزده هزار بیت شعر دارد. تاریخ تولد او چون اکثر بزرگان شعر و ادب نامعلوم است. تاریخ وفات او را حاج حسین نخجوانی به نقل از شاعری با یک رباعی بیان نموده که در سال 1093 هجری قمری اتفاق افتاده و محل دفن او نیز نامعلوم می‌باشد.
معاصر سلاطین صفویه است و در مدح ائمۀ اطهار غزل و قصیده بسیار دارد. عمدۀ اشعار و مثنوی‌های وی را موضوعات عرفانی و اخلاقی و مدح امامان شیعه شکل می‌دهد. در شعر مجذوب تخلص می‌کند و چنان‌که نوشته‌اند و از مجموع کتاب‌هایش پیداست، بیشتر از پانزده هزار بیت شعر دارد. تاریخ تولد او چون اکثر بزرگان شعر و ادب نامعلوم است. تاریخ وفات او را حاج حسین نخجوانی به نقل از شاعری با یک رباعی بیان نموده که در سال 1093 هجری قمری اتفاق افتاده و محل دفن او نیز نامعلوم می‌باشد.


میراث مکتوب [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] را می‌توان اینگونه برشمرد: دیوان فارسی شاعر در حدود پنج هزار بیت شامل غزل، مخمس، ترجیع‌بند، قصیده، ساقی‌نامه، رباعی و .... . مثنوی خزاین الفوائد که منظومه‌ای در توحید است. تأییدات که منظومه‌ای است عرفانی و در 314 بند هفت مصراعی شامل حقایق و معارف که برای شاه سلیمان صفوی نوشته شده است. مثنوی راه نجات یا شاهراه نجات در حدود سه هزار بیت، و .... .
میراث مکتوب [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] را می‌توان اینگونه برشمرد: دیوان فارسی شاعر در حدود پنج هزار بیت شامل غزل، مخمس، ترجیع‌بند، قصیده، ساقی‌نامه، رباعی و..... مثنوی خزاین الفوائد که منظومه‌ای در توحید است. تأییدات که منظومه‌ای است عرفانی و در 314 بند هفت مصراعی شامل حقایق و معارف که برای شاه سلیمان صفوی نوشته شده است. مثنوی راه نجات یا شاهراه نجات در حدود سه هزار بیت، و.....


شعر مجذوب به سبک هندی است و برخلاف بعضی از شعرای این سبک، شعر او ساده و روان و به دور از تکلف و پیچیدگی‌های زبانی بعضی از شعرای این سبک است، زبانی عامه‌فهم دارد و غزل‌های زیبایی آفریده که بسیار شورانگیز هستند. ظرافت‌های شعر سبک هندی در شعرهای مجذوب به‌روشنی مشاهده می‌شود.
شعر مجذوب به سبک هندی است و برخلاف بعضی از شعرای این سبک، شعر او ساده و روان و به دور از تکلف و پیچیدگی‌های زبانی بعضی از شعرای این سبک است، زبانی عامه‌فهم دارد و غزل‌های زیبایی آفریده که بسیار شورانگیز هستند. ظرافت‌های شعر سبک هندی در شعرهای مجذوب به‌روشنی مشاهده می‌شود.