پرش به محتوا

نزاری قهستانی، سعدالدین بن شمس‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
}}
}}


'''حکیم نزاری''' (۶۴۵-۷۲۰ یا ۷۲۱ ق)، با نام کامل سعدالدین بن شمس‌الدین بن محمد نزاری قهستانی بیرجندی، از شاعران و صوفیان نامدار فارسی‌زبان نیمهٔ دوم سدهٔ هفتم و آغاز سدهٔ هشتم هجری قمری است. وی در ابتدا پیرو مذهب اسماعیلیه بود، اما در سنین کهولت به تشیع دوازده امامی و طریقت تصوف روی آورد. نزاری علاوه بر دیوان قصاید و غزلیات، آثاری همچون «سفرنامه»، «ادب‌نامه»، «دستورنامه»، «ازهر و مزهر» و «مناظرهٔ روز و شب» را از خود به یادگار گذاشته است. برخی پژوهشگران، از جمله جامی، تأثیرپذیری حافظ شیرازی از اشعار نزاری را محتمل دانسته‌اند.
'''سعدالدین بن شمس‌الدین نزاری قهستانی''' (۶۴۵-۷۲۰ یا ۷۲۱ ق)، با نام کامل سعدالدین بن شمس‌الدین بن محمد نزاری قهستانی بیرجندی، از شاعران و صوفیان نامدار فارسی‌زبان نیمهٔ دوم سدهٔ هفتم و آغاز سدهٔ هشتم هجری قمری است. وی در ابتدا پیرو مذهب اسماعیلیه بود، اما در سنین کهولت به تشیع دوازده امامی و طریقت تصوف روی آورد. نزاری علاوه بر دیوان قصاید و غزلیات، آثاری همچون «سفرنامه»، «ادب‌نامه»، «دستورنامه»، «ازهر و مزهر» و «مناظرهٔ روز و شب» را از خود به یادگار گذاشته است. برخی پژوهشگران، از جمله جامی، تأثیرپذیری حافظ شیرازی از اشعار نزاری را محتمل دانسته‌اند.


==ولادت==
==ولادت==