۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =التفسیر الصوفی الکامل للقرآن الکریم | | عنوانهای دیگر =التفسیر الصوفی الکامل للقرآن الکریم | ||
التفسیر الصوفی الکامل للقرآن الکریم المسمی الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة: الموضحة للکلم | التفسیر الصوفی الکامل للقرآن الکریم المسمی الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة: الموضحة للکلم القرآنية و الحکم الفرقانیة | ||
الموضحة للکلم | الموضحة للکلم القرآنية و الحکم الفرقانیة | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شیخ علوان، نعمةالله بن محمود]] (نویسنده) | [[شیخ علوان، نعمةالله بن محمود]] (نویسنده) | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02041 | ||
| کتابخوان همراه نور =02041 | | کتابخوان همراه نور =02041 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الفواتح الإلهية و المفاتح الغيبية'''، به زبان عربى، اثر [[شیخ علوان، نعمةالله بن محمود|نعمة الله بن محمود نخجوانى]]، تفسيرى است عرفانى از قرآن كريم. | |||
اين كتاب، در واقع تأويلات عارفانه نخجوانى، از آيات قرآنى است كه موقوف به حال و تجربه شخصى وى مىباشد. مؤلف که از مشایخ طریقت نقشبندیه بوده، این تفسیر را حاصل گشایشهای الهی میداند. | |||
اين كتاب، در واقع تأويلات عارفانه نخجوانى، از آيات قرآنى است كه موقوف به حال و تجربه شخصى وى مىباشد. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۴: | ||
#اسماء و صفات و مظاهر و ظهورات آنها؛ | #اسماء و صفات و مظاهر و ظهورات آنها؛ | ||
#جامعيت انسان كامل و قرآن. | #جامعيت انسان كامل و قرآن. | ||
ویژگیهای بارز این تفسیر عبارتند از: | |||
#شروع هر سوره با «فاتحه» و پایان آن با «خاتمه» که حاوی نکات عرفانی و دستورالعملهای سلوکی است. | |||
#تأویلات عرفانی که با ظرافت و بدون افراط در تأویلات دور از ذهن ارائه شدهاند. | |||
#نثر فصیح و ادبی که گاه به اقتضای معانی عمیق، پیچیده میشود. | |||
#پرهیز از نقد دیگران و تمرکز بر بیان دیدگاههای خود. | |||
#تلفیق مبانی کلامی اشعری با مشرب عرفانی نقشبندی. | |||
مؤلف در این تفسیر کمتر به مباحث صرفی و نحوی پرداخته و بیشتر بر معانی باطنی و عرفانی آیات تأکید دارد. روش او در تفسیر، مبتنی بر شهود عرفانی است، هرچند از دانشهای پیشین خود نیز بهره برده است. | |||
رويكرد مفسر نسبت به اهلبيت(ع)، رويكردى معتدل از يك عالم اهل سنت محسوب مىگردد؛ از تعصب كور برخى عالمان اهل سنت كه حاضر نيستند هيچ آيهاى را به اهلبيت(ع) نسبت دهند (نه در مقام شأن نزول و نه در مقام تطبيق و ذكر مصداق) اثرى در اين تفسير مشاهده نمىشود، بلكه جانب انصاف را رعايت كرده؛ از جمله، ذيل آيه 55 سوره مائده، در صفحه 197، جلد 1 مىنويسد: «نزلت في على كرم الله وجهه حين سأله سائل...» و ذيل آيه 61 سوره آل عمران (آيه مباهله) در جلد 1، صفحه 112، تصريح به نام مبارک [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حسنين(ع) و فاطمه(س) دارد و نيز در آيه 33 سوره احزاب، در جلد 2، صفحه 155، عصمت را براى اهلبيت بيان مىدارد و نام [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حسنين(ع) و فاطمه(س) را ذكر مىكند و بالاتر از اين در تفسير آيه 8 سوره دهر، جلد 2، صفحه 469، شأن نزول آيه را كه نذر [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و فاطمه زهرا(س) در بيمارى حسنين(ع) بوده، با اجلال و اكرام و صلوات و سلام، عنوان مىدارد. | رويكرد مفسر نسبت به اهلبيت(ع)، رويكردى معتدل از يك عالم اهل سنت محسوب مىگردد؛ از تعصب كور برخى عالمان اهل سنت كه حاضر نيستند هيچ آيهاى را به اهلبيت(ع) نسبت دهند (نه در مقام شأن نزول و نه در مقام تطبيق و ذكر مصداق) اثرى در اين تفسير مشاهده نمىشود، بلكه جانب انصاف را رعايت كرده؛ از جمله، ذيل آيه 55 سوره مائده، در صفحه 197، جلد 1 مىنويسد: «نزلت في على كرم الله وجهه حين سأله سائل...» و ذيل آيه 61 سوره آل عمران (آيه مباهله) در جلد 1، صفحه 112، تصريح به نام مبارک [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حسنين(ع) و فاطمه(س) دارد و نيز در آيه 33 سوره احزاب، در جلد 2، صفحه 155، عصمت را براى اهلبيت بيان مىدارد و نام [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حسنين(ع) و فاطمه(س) را ذكر مىكند و بالاتر از اين در تفسير آيه 8 سوره دهر، جلد 2، صفحه 469، شأن نزول آيه را كه نذر [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و فاطمه زهرا(س) در بيمارى حسنين(ع) بوده، با اجلال و اكرام و صلوات و سلام، عنوان مىدارد. | ||
| خط ۷۱: | خط ۸۰: | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
تفسير حاضر، در سال 1326ق، توسط چاپخانه عثمانيه از طرف دار الخلافة العلمية | تفسير حاضر، در سال 1326ق، توسط چاپخانه عثمانيه از طرف دار الخلافة العلمية الاسلامىة در استانبول، در 2 جلد، به قطع رحلى چاپ و منتشر گرديد. تصحيح و مقابله با نسخههاى موجود در كتابخانههاى آن زمان، توسط دانشمندان و فضلاى آن ديار، از قبيل احمد مختاربيك، حافظ محمد افندى، اسماعيل صاحب، احمد رفعت، محمد خيرى و محمد كامل انجام گرفته است كه در خاتمه تفسير (انتهاى جلد دوم)، از آن سخن به ميان آمده است. | ||
نسخه حاضر، چاپ قاهره، است و توسط دار ركابى للنشر، در سال 1999م، / 1420ق، به قطع رحلى، در دو جلد از روى همان نسخه چاپى به طبع رسيده است. پاورقىها، به توضيح و تأييد پارهاى از مطالب و مبهمات كتاب اختصاص يافته است. | نسخه حاضر، چاپ قاهره، است و توسط دار ركابى للنشر، در سال 1999م، / 1420ق، به قطع رحلى، در دو جلد از روى همان نسخه چاپى به طبع رسيده است. پاورقىها، به توضيح و تأييد پارهاى از مطالب و مبهمات كتاب اختصاص يافته است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۸۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه مؤلف و مجلدات تفسير؛ | #مقدمه مؤلف و مجلدات تفسير؛ | ||
#المفسرون حياتهم و منهجهم، سيد [[ایازی، محمدعلی|محمدعلى ايازى]]، صفحه 563. | #المفسرون حياتهم و منهجهم، سيد [[ایازی، سید محمدعلی|محمدعلى ايازى]]، صفحه 563. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[الفواتح الإلهية و المفاتح الغيبية: الموضحة للکلم القرآنية و الحکم الفرقانية]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||