۱۴۴٬۸۸۲
ویرایش
اصفهانی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'سخنرانیها' به 'سخنرانیها'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سخنرانیها' به 'سخنرانیها') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه | |||
| عنوان = سید ابوالحسن اصفهانی | |||
| تصویر = NUR00154.jpg | |||
| | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل = سید ابوالحسن موسوی اصفهانی | |||
|نامهای دیگر | | نامهای دیگر = ابوالحسن اصفهانی، مدیسهیی، ابوالحسن، موسوی اصفهانی، سید ابوالحسن | ||
| لقب = آیتالله العظمی، زعیم الطائفة | |||
| تخلص = | |||
مدیسهیی، | | نسب = | ||
| نام پدر = سید محمد | |||
موسوی اصفهانی، سید ابوالحسن | | ولادت = 1246ش / 1284ق | ||
| | | محل تولد = مدیسه، لنجان، اصفهان | ||
|نام پدر | | کشور تولد = ایران | ||
| | | محل زندگی = نجف | ||
| | | رحلت = 1325ش / 1365ق | ||
| | | شهادت = | ||
| | | مدفن = حرم علی بن ابی طالب(ع)، نجف | ||
| | | طول عمر = | ||
| | | نام همسر = | ||
| | | فرزندان = سید محمدحسن، سید محمد، سید علی، سید حسین، فاطمه، رباب، مریم، زهرا، بتول | ||
| | | خویشاوندان = | ||
| | | دین = اسلام | ||
| | | مذهب = شیعه دوازده امامی | ||
| | | پیشه = فقیه، مرجع تقلید، نویسنده | ||
| | | درجه علمی = مرجعیت عامه شیعه | ||
| | | دانشگاه = | ||
| علایق پژوهشی = فقه، اصول | |||
| منصب = | |||
| پس از = | |||
[[ | | پیش از = | ||
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزا محمدحسن شیرازى]] | [[میرزا حبیبالله رشتی]] | [[فاضل شربيانى]] | [[مامقانی، محمدحسن|شیخ محمدحسن مامقانى]] | [[سید محمد کاظم یزدی]] | [[آخوند خراسانی]] | [[میرزا محمدتقی شیرازی]] | [[شریعت اصفهانی، فتحالله|آیتالله شریعت اصفهانى]]}} | |||
[[فاضل شربيانى | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | |||
[[ | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[سید محمود شاهرودی]] | [[سید محسن حکیم]] | [[سید محمدهادی میلانی]] | [[سید محمدحسین طباطبایی]] | [[سید محمدرضا گلپایگانی]] | [[میرزا هاشم آملی]]}} | ||
| اجازه اجتهاد از = | |||
[[ | | آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[وسیلة النجاة]] | [[وسیلة الوصول الی حقائق الأصول]] | [[إبتغاء الفضيلة في شرح الوسيلة]] | [[شهداء الفضیلة]] | [[ذخیرة الصالحین]] | [[مناسک حج]]}} | ||
| سبک نوشتاری = | |||
[[آخوند | | وبگاه = | ||
| امضا = | |||
[[ | | کد مؤلف = AUTHORCODE00154AUTHORCODE | ||
}} | |||
| | |||
| | |||
| | |||
[[ | |||
[[ | |||
[[وسیلة الوصول الی حقائق الأصول]] | |||
[[ | |||
[[ | |||
[[ | |||
| | |||
| | |||
| | |||
{{کاربردهای دیگر|اصفهانی (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|اصفهانی (ابهامزدایی)}} | ||
'''سید ابوالحسن اصفهانی''' (1246- | '''سید ابوالحسن اصفهانی''' (1246-1325ش)، فقیه، مرجع تقلید و نویسنده کتاب «[[وسيلة النجاة مع تعاليق الإمام الخميني(ره)|وسیلة النجاة]]» بود. او از شاگردان خاص [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]] محسوب میشد و پس از وفات آیات عظام [[نائینی، محمدحسین|نائینی]] و [[حائری یزدی، عبدالکریم|حائری یزدی]]، مرجعیت عامه شیعه را بر عهده گرفت. آیتالله اصفهانی در امور سیاسی نیز فعال بود و در حمایت از مشروطه و نیز در قیام علیه استعمار انگلیس در عراق موضعگیری میکرد. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
سید ابوالحسن موسوی اصفهانی در سال 1284 قمری (1246 شمسی) در روستای «مدیسه» از توابع لنجان اصفهان به دنیا آمد. وی از سادات موسوی شهر بهبهان بود. | |||
پدربزرگش سید عبدالحمید از عالمان وارسته نجف و از شاگردان [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] بود که پس از مراجعت از نجف در اصفهان و لنجان ساکن شد. پدرش سید محمد، اگرچه از عالمان نبود، اما مردی خداترس و روشنضمیر بود. | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۸۴: | خط ۶۲: | ||
او در اصفهان از محضر استادانى همچون: | او در اصفهان از محضر استادانى همچون: | ||
آیتالله | [[کرباسی، محمدابراهیم بن محمدحسن|آیتالله کلباسى]]، [[چهارسوقی، محمدهاشم|آیتالله چهار سوقى]]، [[آیتالله درچهاى]]، [[قشقایی، جهانگیر|آیتالله جهانگیرخان قشقایى]] و... بهرههاى فراوان برد و در همین ایام خود نیز به تدریس ادبیات عرب و فقه و اصول مىپرداخت. | ||
در عراق: | در عراق: | ||
او نزدیک به ده سال چون پیکارگر میدانهاى جهاد در حوزه علمیه اصفهان، پرتلاش به تحصیل و تدریس اشتغال داشت و هنوز به سن 24 قدم ننهاده بود که به منظور بالا بردن معلومات خویش در سطح عالى و بهرهگیرى از دانش شخصیتهاى علمى حوزه بزرگ نجف و سامرا در سال 1307ق رهسپار عراق گردید. وى در آنجا از محضر بزرگانى چون آیات عظام: میرزا محمدحسن شیرازى (میرزاى بزرگ)، میرزا حبیبالله | او نزدیک به ده سال چون پیکارگر میدانهاى جهاد در حوزه علمیه اصفهان، پرتلاش به تحصیل و تدریس اشتغال داشت و هنوز به سن 24 قدم ننهاده بود که به منظور بالا بردن معلومات خویش در سطح عالى و بهرهگیرى از دانش شخصیتهاى علمى حوزه بزرگ نجف و سامرا در سال 1307ق رهسپار عراق گردید. وى در آنجا از محضر بزرگانى چون آیات عظام: [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزا محمدحسن شیرازى]] (میرزاى بزرگ)، [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتى]]، [[فاضل شربیانى]]، [[مامقانی، محمدحسن|شیخ محمدحسن مامقانى]]، [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدى]]، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|میرزا محمدتقى شیرازى]] و [[شریعت اصفهانی، فتحالله|آیتالله شریعت اصفهانى]] بسیار استفاده برد. | ||
وى مدت سه سال در کربلا و سامرا به سر برد. در سامرا در درس [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آیتالله میرزا محمدحسن شیرازى]] شرکت میکرد. پس از آن در سال 1310ق به شهر نجف اشرف رفت و تا پایان عمر در آن دیار ماندگار شد. در این سالها از محضر اساتید بزرگ نجف استفاده برد تا خود از جمله مراجع شیعه گردید. | |||
==شاگردان== | |||
در مکتب علمى آیتالله اصفهانى بسیارى از دانشوران فقه و اصول و مجتهدان عالیقدر و گرانمایه حاضر میشدند که برخى از آنان عبارتند از حضرات آیات: | |||
[[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]]، سردار کابلى، سید على یثربى کاشانى، میرزا آقا اصطهباناتى، [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]]، [[آملی، هاشم|شیخ هاشم آملى]]، محمدرضا طبسى، سید ابوالحسن شمس آبادى، سید [[شیرازی، سید عبدالله|عبدالله شیرازى]]، شیخ [[علیاری تبریزی، علی بن عبدالله|على علیارى تبریزى]]، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] و میرزا مهدى آشتیانى | |||
==موقعیت علمى و مرجعیت== | ==موقعیت علمى و مرجعیت== | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۹۶: | ||
=== دورنگر و ژرف اندیش === | === دورنگر و ژرف اندیش === | ||
آیتالله امین جبل عاملى درباره آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى میگوید: | آیتالله امین جبل عاملى درباره آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى میگوید: | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۰۷: | ||
آیتالله اصفهانى در بیان احکام الهى و آنچه به نظرش صحیح مىرسید، بسیار با شهامت بود و از کسى باکى نداشت گر چه در ظاهر به زیان وى تمام میشد. او مصداق بارز آیة شریفه «... یجاهدون فی سبیل الله و لا یخافون لومة لائم...» بود. در راه خدا مجاهده میکرد و از سرزنش ملامتگران هراسى به خود راه نمى داد. | آیتالله اصفهانى در بیان احکام الهى و آنچه به نظرش صحیح مىرسید، بسیار با شهامت بود و از کسى باکى نداشت گر چه در ظاهر به زیان وى تمام میشد. او مصداق بارز آیة شریفه «... یجاهدون فی سبیل الله و لا یخافون لومة لائم...» بود. در راه خدا مجاهده میکرد و از سرزنش ملامتگران هراسى به خود راه نمى داد. | ||
از جمله فتواهاى آیتالله اصفهانى که جنجال زیادى بر پا نمود، نظریه وى در مورد پارهاى از مراسم ماه محرم و عاشورا بود. وى بر این باور بود که قمه زنى و زنجیر زنى و کوبیدن طبلها و برخى دیگر که در ایام محرم و روز عاشورا مرسوم بود، از نظر شرع اسلام حرام است. چون این فتوا به سنت مردم در ماه محرم پشت پا مىزد و از طرفى با عقاید بسیارى از روحانیون و علماى آن زمان نجف هماهنگى نداشت، باعث اختلافات و سر و صداى شدید شد و برخى از وعاظ در | از جمله فتواهاى آیتالله اصفهانى که جنجال زیادى بر پا نمود، نظریه وى در مورد پارهاى از مراسم ماه محرم و عاشورا بود. وى بر این باور بود که قمه زنى و زنجیر زنى و کوبیدن طبلها و برخى دیگر که در ایام محرم و روز عاشورا مرسوم بود، از نظر شرع اسلام حرام است. چون این فتوا به سنت مردم در ماه محرم پشت پا مىزد و از طرفى با عقاید بسیارى از روحانیون و علماى آن زمان نجف هماهنگى نداشت، باعث اختلافات و سر و صداى شدید شد و برخى از وعاظ در سخنرانیهاى خود آیتالله اصفهانى را به سختى مورد انتقاد و حتى اهانت قرار دادند. ولى وى هرگز حاضر نشد از فتوا و عقیده خود دست بردارد و خوشایند جاهلان و بى خردان سخن بگوید و فتوا صادر کند. | ||
ایشان همچنین در مقابل استعمارگران وحشى و مزدوران داخلىشان ایستادگى میکرد و با فتاواى خود مردم را به ایستادگى در مقابل آنان ترغیب مىساخت و در این راه مقدس نیز مرارتها و سختیهاى بسیارى را به جان خرید. | ایشان همچنین در مقابل استعمارگران وحشى و مزدوران داخلىشان ایستادگى میکرد و با فتاواى خود مردم را به ایستادگى در مقابل آنان ترغیب مىساخت و در این راه مقدس نیز مرارتها و سختیهاى بسیارى را به جان خرید. | ||
=== دخالت در امور سیاسى === | === دخالت در امور سیاسى === | ||
انگلیسها به بهانه حفظ پایگاههاى خود در عراق به این کشور اسلامى لشکرکشى کردند و آن را اشغال نمودند. رشید عالى نخست وزیر عراق به ایران گریخت و سپس به مصر رفت. همراه با حمله انگلیسىها به عراق و فرار رشید عالى، امیرعبدالله دائىفیصل و نورى سعید از افسران عراق که به اردن پناهنده شده بودند با قواىامدادى انگلیس، به عراق آمدند و دوباره دولت دستورى خود را در عراق تشکیل دادند و در این موقع انتخابات فرمایشى راه انداختند و آن در سال 1341 هجرى قمرى بود. | انگلیسها به بهانه حفظ پایگاههاى خود در عراق به این کشور اسلامى لشکرکشى کردند و آن را اشغال نمودند. رشید عالى نخست وزیر عراق به ایران گریخت و سپس به مصر رفت. همراه با حمله انگلیسىها به عراق و فرار رشید عالى، امیرعبدالله دائىفیصل و نورى سعید از افسران عراق که به اردن پناهنده شده بودند با قواىامدادى انگلیس، به عراق آمدند و دوباره دولت دستورى خود را در عراق تشکیل دادند و در این موقع انتخابات فرمایشى راه انداختند و آن در سال 1341 هجرى قمرى بود. | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۱۷: | ||
=== متن فتواى آیتالله اصفهانى === | === متن فتواى آیتالله اصفهانى === | ||
«بسم الله الرحمن الرحیم. سلام بر همه، بالخصوص برادران عراقى. وظیفه دینى بر همه مسلمانان لازم مىگرداند که در حفظ حوزه اسلام و بلاد اسلامى تا آنجا که قدرت دارند بکوشند و بر همه ما واجب و لازم است که سرزمین عراق را که مشاهد ائمه هدىعلیهمالسلام و مراکز دینى ما در آنجا است، از تسلط کفار حفظ نموده و از نوامیس دینى آن دفاع کنیم. من شما را بر این موضوع دعوت کرده و ترغیب مىنمایم. | |||
«بسم الله الرحمن الرحیم. سلام بر همه، بالخصوص برادران عراقى. وظیفه دینى بر همه مسلمانان لازم مىگرداند که در حفظ حوزه اسلام و بلاد اسلامى تا آنجا که قدرت دارند بکوشند و بر همه ما واجب و لازم است که سرزمین عراق را که مشاهد ائمه | |||
خداوند ما و شما را برای خدمت به اسلام و مسلمین موفق فرماید.» ابوالحسن الموسوى الاصفهانى | خداوند ما و شما را برای خدمت به اسلام و مسلمین موفق فرماید.» ابوالحسن الموسوى الاصفهانى | ||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۲۶: | ||
وقتى آیتالله سید حسین قمى وارد کربلا شد، آیتالله مرحوم سید ابوالحسناصفهانى، دامادشان آقاى سید میرزا را با نامهاى به نمایندگى از خود خدمت ایشان اعزامنمود و آقا سید میر گفته بود: «آقا به من دستور دادهاند از طرف ایشان دست شما را ببوسم.» این عمل آیتالله اصفهانى، مرجع تقلید اسلامى اثر خود را بخشید و به اینترتیب آیتالله اصفهانى رضایت خود را از اعمال و خدمات آن عالم ربانى و نارضایى و خشم خود را از اعمال فجیع دولت سرسپرده رضا خانى اعلام نمودند.» | وقتى آیتالله سید حسین قمى وارد کربلا شد، آیتالله مرحوم سید ابوالحسناصفهانى، دامادشان آقاى سید میرزا را با نامهاى به نمایندگى از خود خدمت ایشان اعزامنمود و آقا سید میر گفته بود: «آقا به من دستور دادهاند از طرف ایشان دست شما را ببوسم.» این عمل آیتالله اصفهانى، مرجع تقلید اسلامى اثر خود را بخشید و به اینترتیب آیتالله اصفهانى رضایت خود را از اعمال و خدمات آن عالم ربانى و نارضایى و خشم خود را از اعمال فجیع دولت سرسپرده رضا خانى اعلام نمودند.» | ||
== | ==فرزندان== | ||
از آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى فرزندان نیک نامى به یادگار ماند که نام آنان به قرار ذیل است: | |||
# علامه شهید محمدحسن اصفهانى (1349 ق) | |||
# حجتالاسلام سید محمد اصفهانى (متوفاى 1326 ق) | |||
# سید على اصفهانى | |||
# حجتالاسلام سید حسین اصفهانى | |||
# فاطمه (همسر حجتالاسلام سید میر بادکوبهاى) | |||
# رباب (همسر آیتالله سید حسین اصفهانى بروجنى) | |||
# مریم (همسر حجتالاسلام سید جواد اشکورى) | |||
# زهرا (همسر سید حسین علوى) | |||
# بتول (همسر سید عبدالخالق موسوى زاده) | |||
==وفات == | |||
آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی در نهم ذیالحجه 1365 قمری (سیزدهم آبان 1325 شمسی) در نجف درگذشت. پیکر شریف ایشان پس از حمل از کاظمین به نجف و تشییعى کم سابقه در صحن مطهر امیرالمؤمنین علیهالسلام کنار قبر فرزند شهیدش سید محمدحسن و آرامگاه آیتالله خراسانى به خاک سپرده شد. درگذشت وی تاثیری گسترده در جهان اسلام گذاشت و مراسم عزاداری باشکوهی در ایران و عراق برگزار شد. | |||
==آثار== | |||
مشهورترین اثر آیتالله اصفهانى، کتاب جامعى در فقه به نام «وسیلة النجاة» است که شامل اکثر مسائل فقهى مورد نیاز مسلمانان آن عصر بود. بسیارى از فقها و مراجع بزرگ بر این کتاب حاشیه زده و شرح نوشتهاند. برخى از کتب فقهى که بنا بر ترتیب کتاب «وسیلة النجاة» نگارش یافته عبارتند از «تحریرالوسیله» اثر [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]] و حواشى آیات عظام بجنوردى، حمامى، شاهرودى، میلانى، خویى، گلپایگانى و... | مشهورترین اثر آیتالله اصفهانى، کتاب جامعى در فقه به نام «وسیلة النجاة» است که شامل اکثر مسائل فقهى مورد نیاز مسلمانان آن عصر بود. بسیارى از فقها و مراجع بزرگ بر این کتاب حاشیه زده و شرح نوشتهاند. برخى از کتب فقهى که بنا بر ترتیب کتاب «وسیلة النجاة» نگارش یافته عبارتند از «تحریرالوسیله» اثر [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]] و حواشى آیات عظام بجنوردى، حمامى، شاهرودى، میلانى، خویى، گلپایگانى و... | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۶۶: | ||
- ذخیرة الصالحین | - ذخیرة الصالحین | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||