اصول تربیتی در داستان‌های قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع =قرآن - تحقیق - قرآن - اخلاق - قرآن - قصه‎ها - نقد و تفسیر

'''اصول تربیتی در داستان‌های قرآن'''، اثر [[حمید محمدقاسمی]] (معاصر)، نویسنده و محقق است. این کتاب به استخراج مهم‌ترین اصول تربیتی نهفته در لابه‌لای‌ داستان‌های قرآنی می‌پردازد و شیوه‌های جذاب و مؤثری که قرآن کریم برای القای پیام رشد و تربیت پیروان خود از آن بهره جسته، شرح می‌دهد.

# اصل خدامحوری: جهان‌بینی بر پایه خدامحوری بنا شده است. این اصل تضمین‌کننده سعادت و فلاح است و دوری از آن، سرچشمه انواع کج‌روی‌ها و خودمحوری‌هاست. آثار این اصل شامل ایجاد آرامش روحی و بصیرت و روشن‌بینی است که انسان مؤمن را در برابر حوادث مقاوم می‌سازد و پشتوانه محکمی برای تحمل سختی‌ها فراهم می‌کند. همچنین باعث دوری از ارکان و دلبستگی به غیر خدا و ترک تعلقات دنیوی می‌شود<ref>متن کتاب، ص135-9</ref>.

 

# اصل معادباوری: این اصل از مهم‌ترین مسائل در تعلیمات الهی است و در تربیت، با اصل توحید و ایمان پیوند عمیق دارد. اعتقاد به معاد، انسان را از محدودیت‌های دنیای زودگذر رها ساخته و هدف و معنای والایی به زندگی می‌بخشد. این اعتقاد، پشتوانه نیرومندی برای احساس مسئولیت و همچنین موجب کنترل غرایز و شهوات می‌شود<ref>همان، ص173-137</ref>.

 

 

# اصل تفکر: این اصل بر اهمیت اندیشه، تدبر و ارتباط آن با یکدیگر تأکید دارد و تفکر را زیربنای همه تحول‌ها می‌داند که شامل تفکر در آفرینش، تاریخ و سرانجام نیکوکاران و بدکاران است<ref>همان، ص229-209</ref>.

 

# اصل تدبّر: این اصل بر بررسی و دقت در عواقب امور و نتایج آن دلالت دارد<ref>همان، ص230- 245</ref>.

# اصل اوّل: کرامت و شرافت انسان: هدف اساسی همه پیام‌آوران الهی و محور تعلیم‌وتربیت دین الهی، کرامت نفس است<ref>همان، ص259-251</ref>.

 

# اصل دوم: اعتدال: شامل اعتدال در دنیاطلبی و آخرت‌گرایی، در رفتار و گفتار، در بهره‌گیری از نعمت‌ها و در انذار و تبشیر یا بیم و امید و اعتدال در کیفر است<ref>همان، ص281-261</ref>.

 

# اصل سوم: تسهیل و تیسیر: شامل ویژگی‌های مراعات طبیعت بشر، تفاوت‌های مکلفان و حال خطاکاران است<ref>همان، ص292- 283</ref>.

 

 

# اصل چهارم: تدریج: این اصل بر روش‌های تدریجی پیامبران الهی در اصلاح امور تأکید دارد<ref>همان، ص304-293</ref>.

 

# اصل پنجم: زهد: پیامبران الهی نیکوترین اصول زهد و پارسایی و جلوه‌های عملی آن را بیان کرده‌اند<ref>همان، ص318-305</ref>.

# اصل ششم: جامع‌نگری: در این بخش، داستان‌های قرآن، مظهر اصل جامعیت دانسته شده و به اموری همچون: توجه به دنیا همراه با آخرت‌گرایی، تشویق همراه با تهدید، بیم همراه با امید، محبت همراه با انتقاد و... اشاره شده است<ref>همان، ص337- 319</ref>.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]