ثلاث رسائل في القضاء الإسلامي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    خط ۷: خط ۷:
    [[مروزی، سریج‌ بن‌ یونس‌]] (نويسنده)
    [[مروزی، سریج‌ بن‌ یونس‌]] (نويسنده)
    [[عسکری، حسن بن عبد الله]] (نویسنده)
    [[عسکری، حسن بن عبد الله]] (نویسنده)
    [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] ( نویسنده)
    [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نویسنده)
    [[فهد، بدری محمد]] ( گردآورنده و محقق)
    [[فهد، بدری محمد]] (گردآورنده و محقق)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی

    نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۲

    ثلاث رسائل في القضاء الإسلامي
    ثلاث رسائل في القضاء الإسلامي
    پدیدآورانمروزی، سریج‌ بن‌ یونس‌ (نويسنده)

    عسکری، حسن بن عبد الله (نویسنده) سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نویسنده)

    فهد، بدری محمد (گردآورنده و محقق)
    عنوان‌های دیگرذم‌ القضا‌ء للسیوطي ** ما‌ احتکم‌ به‌ الخلفا‌ء إلی‌ القضا‌ة ** کتاب القضاء
    سال نشر1387ش - 1429ق - 2008م
    چاپ1
    شابک978-9957-38-102-8
    موضوعقضاوت (فقه) - قضاوت - اسلام و حقوق
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    8ث4م 195 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ثلاث رسائل في القضاء الإسلامي، مجموعه سه رساله مستقلّ در زمینه قضاوت اسلامی از آثار سه اندیشور مربوط به قرن‌های سوم، چهارم و دهم هجری قمری است که هر رساله، جنبه‌ای جداگانه از این موضوع را بررسی می‌کند. پژوهشگر معاصر، بدری محمد فهد این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه‌ای کلی و تعلیقاتی ارزنده بر آن افزوده و همچنین شخصیت و آثار نویسندگان و روش هر یک از رساله‌ها را در سه مقدمه اختصاصی معرفی کرده است.

    • این رسائل به ترتیب عبارتند از:

    کتاب القضاء

    • این رساله از آثار محدث، قاری و زاهد قرن سوم هجری قمری، ابوحارث سُریج بن یونس مروزی بغدادی (متوفای ۲۳۵ق)، است و از این نظر اهمیت دارد که چگونگی قضاوت را در سه قرن نخستین و فتاوای صحابه و تابعین را گزارش می‌کند و روشن است که قضاوت‌های قاضیان در این دوره آغازین از تاریخ اسلام، جنبه کاربردی فقه اسلامی را نشان می‌دهد. [۱]
    • سریج بن یونس بغدادیبا سند نقل کرده است که پیامبر(ص) به سمرة بن جندب که همسایه‌آزاری می‌کرد و لجاجت می‌ورزید، گفت: «أنتَ مُضارٌّ» (تو زیان‌سازی.) و به صاحب خانه فرمود: برو نخل سمره را از ریشه قطع کن. [۲]

    کتاب ما احتکم به الخلفاء إلی القضاة

    • این رساله از آثار اديب، شاعر و واژه‌شناس قرن چهارم هجری قمری، حسن بن عبدالله بن سهل (متوفای 395ق)، معروف به ابوهلال عسكرى، است و مواضع خلفای راشدین و اموی و عباسی در باب قضاوت و حضور آنان در مجالس قاضیان را بیان می‌کند و نویسنده، مورخ نیست و شاعرانه و ادیبانه به قضایا می‌نگرد و این اشکال بر او وارد است که ترتیب تاریخی حوادث را مراعات نکرده است. [۳]

    ذمّ القضاء

    • این رساله از آثار ادیب، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، است و نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش یعنی مذمت قضاوت می‌شود و روایاتی گزینشی در این موضوع می‌آورد و به روایات مخالف آن اعتنایی نمی‌کند و این آسیب روش‌شناختی پذیرفتنی نیست و باید سبب آن را توضیح می‌داد و تصریح می‌کرد که درصدد دورساختن نااهلان از ورود به میدان قضاوت است. [۴]

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص21.
    2. ر.ک:متن کتاب، ص 44.
    3. مقدمه محقق، ص123-124.
    4. همان، ص199.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها