استعاره در بلاغت اسلامی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[مقیمیزاده، محمدمهدی]] (نویسنده) | [[مقیمیزاده، محمدمهدی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PN ۲۲۸/الف۵/م۷ | ||
| موضوع =استعاره -- بلاغت اسلامی -- تاریخ و نقد | | موضوع =استعاره -- بلاغت اسلامی -- تاریخ و نقد | ||
| ناشر =طهورا | | ناشر =طهورا | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:ادبیات (کلیات)]] | |||
[[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(شهریور 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۹
| استعاره در بلاغت اسلامی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مقیمیزاده، محمدمهدی (نویسنده) |
| ناشر | طهورا |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1394 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-7733-03-5 |
| موضوع | استعاره -- بلاغت اسلامی -- تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PN ۲۲۸/الف۵/م۷ |
استعاره در بلاغت اسلامی تألیف محمدمهدی مقیمیزاده؛ پژوهشی است که به بررسی سیر تحول مفهوم استعاره در بلاغت اسلامی بر اساس آثار مهم این حوزه میپردازد و تعاریف متعدد و انواع گوناگون استعاره را در طول تاریخ بلاغت اسلامی ترسیم میکند.
ساختار
این کتاب شامل یک مقدمه، هفت بخش اصلی و یک بخش تحلیل و نتیجهگیری است.
گزارش کتاب
کتاب «استعاره در بلاغت اسلامی» اثر محمدمهدی مقیمیزاده، پژوهشی جامع در مورد یکی از مباحث اصلی بلاغت اسلامی یعنی استعاره است. این کتاب در سال 1394 توسط انتشارات طهورا در 126 صفحه منتشر شده است.
نویسنده در این اثر به بررسی سیر تحول مفهوم استعاره در بلاغت اسلامی پرداخته و با استناد به آثار مهم این حوزه، تعاریف متعدد و انواع گوناگون استعاره را که در طول تاریخ بلاغت اسلامی ارائه شده، مورد تحلیل قرار داده است. کتاب با معنای لغوی و اصطلاحی بلاغت آغاز میشود و سرآغاز مطالعات جدی در این زمینه را کتاب فن خطابه ارسطو معرفی میکند.
یکی از نکات مهمی که نویسنده به آن پرداخته، طبقهبندی استعاره از جهات گوناگون توسط بلاغتدانان مسلمان است. این طبقهبندیها شامل نوع دستوری کلمه، نحوۀ کاربرد، نوع وجه شبه و پیوند میان طرفین استعاره میشود. نویسنده اشاره میکند که با گذشت زمان و نزدیک شدن به قرن هشتم هجری، شاهد تقسیمبندیها و طبقهبندیهای بیشتری از استعاره هستیم.
کتاب در پنج بخش اصلی سازمان یافته است: بخش اول به استعاره در آثار پیشگامان بلاغت اسلامی میپردازد. بخش دوم استعاره و اعجاز را در آثار متکلمان قرن چهارم بررسی میکند. بخش سوم استعاره در راه کمال را در آثار ادیبان قرن چهارم تحلیل مینماید. بخش چهارم به استعاره در عصر زرین بلاغت اسلامی اختصاص دارد و بخش پنجم استعاره در عصر بلاغت مدرسی را مورد بررسی قرار میدهد.
نویسنده در بخشهای تکمیلی به استعاره در آثاری از ابناثیر، فخر رازی و ابن حمزۀ علوی نیز اشاره کرده که به لحاظ نوع تعاریف و نامگذاری با آثار همعصر خویش متفاوت بودهاند. آخرین بخش نیز نگاهی به استعاره در آثار بلاغی فارسیزبان دارد.
این کتاب منبع ارزشمندی برای پژوهشگران حوزه بلاغت اسلامی، دانشجویان ادبیات و علاقهمندان به مطالعات زبانی و ادبی محسوب میشود و با زبانی روشن و تحلیلی، سیر تحول مفهوم استعاره را در سنت بلاغی اسلامی ترسیم میکند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات