الأدب و المروءة: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره =    

'''الأدب و المروءة''' نوشتۀ صالح بن جناح لخمی دمشقی از شاعران و حکیمان قرن دوم یا سوم هجری قمری است که تابعین را  درک کرده است. <ref>ر.ک: ابن‌عساکر، علی بن حسن، ص ۳۲۵</ref> در این کتاب به بیان آداب مروت و جوانمردی پرداخته است.

ابن جناح گفته‌های خود را با واژه «قال» آغاز می‌کند ابتدا تعریفی جامع از مروت ارائه داده و رابطه آن را با عقل و ادب بیان کرده است.

وی در ادامه، مطالبی را در رابطه با کثرت مال و رابطه‌اش با کثرت اولاد، احمق و رابطه آن با لئامت، تاثیر هوای نفس بر انسان، فضیلت عقل و نقش آن در رفتار انسان، لزوم شناخت افراد در تعامل با آن‌ها و همچنین نحوه شناخت آن‌ها، اهمیت حکمت، ذم کذب و جهل و نهی از قبیح، اخلاق پرهیزکاران و اشقیا، طبیعت انسان در تکبر و عزت، غنا و قناعت، سخن چینی، زیاده گویی، تادیب نفس و حسد، بیان کرده است.

با توجه به این که مولف حکیم و شاعر بوده در تمام موضوعات کتاب، با آوردن اشعاری از خود که با تعبیر «و فی ذلک اقول شعرا» آمده، سعی کرده مراد و منظور خود را به صورت کامل برساند.

# ابن‌عساکر، علی بن حسن، «تاریخ مدینة دمشق»، ج۲۳.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]