۱۴۷٬۷۳۰
ویرایش
علی علیهالسلام و کمیل: شرح دعای کمیل: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP | ||
269 | 269 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| دعا ( | {{کاربردهای دیگر| دعا (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر| شرح دعای کمیل ( | {{کاربردهای دیگر| شرح دعای کمیل (ابهامزدایی)}} | ||
'''علی و کمیل'''، اثر [[زمردیان، احمد|احمد زمردیان]]، شرحی است بر دعای حضر که [[امام علی علیهالسلام|حضرت امیر(ع)]] بر [[کمیل بن زیاد|کمیل بن زیاد نخعی]] انشا فرمود. | '''علی و کمیل'''، اثر [[زمردیان، احمد|احمد زمردیان]]، شرحی است بر دعای حضر که [[امام علی علیهالسلام|حضرت امیر(ع)]] بر [[کمیل بن زیاد|کمیل بن زیاد نخعی]] انشا فرمود. | ||
شارح در مقدمه، از میل، صحت انتساب دعا به [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و شأن نزول دعا گفته است. آنگاه پس از ذکر فرازی از دعا با استناد به آیات و روایات کوشیده است مفردات آن شرح کند تا سرانجام مفهوم آن فراز روشن گردد. وی به مناسبت سخن گاه | شارح در مقدمه، از میل، صحت انتساب دعا به [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و شأن نزول دعا گفته است. آنگاه پس از ذکر فرازی از دعا با استناد به آیات و روایات کوشیده است مفردات آن شرح کند تا سرانجام مفهوم آن فراز روشن گردد. وی به مناسبت سخن گاه پارهای از معارف اسلامی و نکات کلامی را نیز یاد کرده است. کتاب چنانکه باید رنگ عرفانی ندارد به دیگر سخن خالی از شور است و بیشتر به شرح لفظ بسنده شده است با این حال مفید است. | ||
از جمله پسندیدههای این کتاب تلاش برای یافتن ریشههای قرآنی فرازهای دعاست که جالب و سودمند افتاده است و بیان پیوند استوار قرآن و دعا در فرهنگ شیعه را مینماید. بحثها خالی نقد و مقایسه است مثلا چون از شفاع بحث شده است از دیدگاههای مخالف یاد نشده است. در جای جای کتاب اشعار ناپخته از شارح آمده است که اگر عیب نباشد بار حسنی هم برای کتاب نیست. | از جمله پسندیدههای این کتاب تلاش برای یافتن ریشههای قرآنی فرازهای دعاست که جالب و سودمند افتاده است و بیان پیوند استوار قرآن و دعا در فرهنگ شیعه را مینماید. بحثها خالی نقد و مقایسه است مثلا چون از شفاع بحث شده است از دیدگاههای مخالف یاد نشده است. در جای جای کتاب اشعار ناپخته از شارح آمده است که اگر عیب نباشد بار حسنی هم برای کتاب نیست. | ||