دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =PIR ۶۳۹۵/د۹ | | کد کنگره =PIR ۶۳۹۵/د۹ | ||
| موضوع =شعر فارسی - قرن 11ق. | | موضوع =شعر فارسی - قرن 11ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۵
| دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران | |
|---|---|
| پدیدآوران | صوفی مازندرانی، محمد (نويسنده) طاهری شهاب، محمد (مصحح) |
| عنوانهای دیگر | دیوان صوفی مازندرانی |
| سال نشر | 1347ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 11ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۶۳۹۵/د۹ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان مولانا محمد صوفی مازندرانی، دیوان اشعار محمد صوفی مازندرانی از سرایندگان بزرگ سده یازدهم ایران است که به اهتمام، تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، منتشر شده است.
این دیوان را خود ملامحمد از اشعار خویش، انتخاب و تدوین نموده است و به قول مؤلف میخانه، شامل هزار بیت و کسری اشعار است و نسخههای خطی متفاوت آن در کتابخانههای مختلف، موجود است[۱].
مجموعه اشعار مذکور در کتاب، به چند بخش زیر تقسیم میشود که به عنوان نمونه از هر بخش، ابیاتی ذکر میشود:
- قصاید؛ شامل هفت قصیده، از جمله:
| نصیرا بس ز محنت بدگوارست | چو باد مهرگان ناسازگارست | |
| خوش آوازست و بد ذات و گزنده | چو مار مهرهدار و زهردارست...[۲] |
- غزلیات؛ شامل 91 غزل، مانند:
| ز حضرت تو مرا ننگی از گدایی نیست | که این گدایی کمتر ز پادشاهی نیست | |
| از آنزمان که درآمد بدیده تا رخ او | درون دیده من جای روشنایی نیست[۳] |
- رباعیات؛ شامل 75 رباعی، مانند:
| یاری که زما همه گریزست او را | پیوسته ز ما تهی کند پهلو را | |
| روزی ناگه بگیرم آن بدخو را | زآنگونه که یوز گرسنه آهو را[۴] |
- ساقینامه:
| الا ای دل مانده از کار و بار | بمستی و دیوانگی سر برآر | |
| ندیدیم خیری ز فرزانگی | نبستیم طرفی ز دیوانگی | |
| بیا تا سر خویشتن بشکنیم | ز مغز خود این هر دو بیرون کنیم[۵] |
در پایان کتاب، تحت عنوان «تعلیقات»، به این موضوع اشاره شده است که صوفی مازندرانی در مراحل سیر و سلوک و جهانگیردیهای خود، به خدمت بیشتر از اعاظم اقطاب صوفیه عصر خویش رسیده و از محضر آنان کسب فیض کرده...[۶]. سپس اشاره شده که از دیوان صوفی شش نسخه در عالم موجود است که در تدوین این کتاب مورد استفاده قرار گرفته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.