ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (added Category:ادیبان using HotCat)
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲۹: خط ۲۹:
| پیش از =  
| پیش از =  
| اساتید = ابوالحسن‌ قابسى‌، ابوعمران‌ فاسى‌، ابواسحاق‌ ابراهیم‌ حُصْری‌، محمد بن‌ جعفر قزّاز، على‌ بن‌ ابى‌ الرجال‌
| اساتید = ابوالحسن‌ قابسى‌، ابوعمران‌ فاسى‌، ابواسحاق‌ ابراهیم‌ حُصْری‌، محمد بن‌ جعفر قزّاز، على‌ بن‌ ابى‌ الرجال‌
| مشایخ =  
| مشایخ=  
| معاصرین = ابن‌ رشیق، مأمون‌ بن‌ ذی‌ النون‌ ‌
| معاصرین = ابن‌ رشیق، مأمون‌ بن‌ ذی‌ النون‌ ‌
| شاگردان =  
| شاگردان =  
خط ۶۳: خط ۶۳:
   
   
==آشفتگی زندگی==
==آشفتگی زندگی==
روزگار آشفتگى‌ زندگى‌ ابن‌ شرف‌ از 447ق‌/ 1055م‌ با سقوط قیروان‌ و ویرانى‌ شهرها و آبادی‌های‌ اطراف‌ آن‌ آغاز گردید. پس‌ از این‌ رویداد امرمعزّ شهر بندری‌ مهدیه‌ را مرکز حکومت‌ خود قرار داد و شاعران‌ دربارش‌ از جمله‌ ابن‌ شرف‌ و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن‌ رشیق‌]] را نیز همراه‌ برد و این‌ دو شاعر چند سالى‌ دیگر در خدمت‌ امیر معز و جانشین‌ او امیر تمیم‌ به‌ سر بردند، اما گویا ابن‌ شرف‌ بیش‌ از آن‌ نتوانست‌ در مهدیه‌ بماند و به‌ صِقِلّیَّه‌(سیسیل) سفر کرد و در مازر مقیم شد و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن‌ رشیق‌]] نیز به‌ او پیوست‌، اما در آنجا نیز دیری‌ نماند و به‌ همراه‌ همسر و فرزندانش‌ با تحمل‌ دشواریهای‌ فراوان‌ در 449ق/1057م به کشتی نشست و  به اسپانیا رفت و پس از آن که چندین بار بخت خود را در دربارهای ملوک الطوائف آزمود، سرانجام در بَرجَه، نزدیک المریه ساکن شد<ref>یارشاطر، احسان، ج5، ص659</ref>، و سرانجام‌ در اشبیلیه‌ رحل‌ اقامت‌ افکند و تا پایان‌ عمر در آن‌ شهر بماند.
روزگار آشفتگى‌ زندگى‌ ابن‌ شرف‌ از 447ق‌/ 1055م‌ با سقوط قیروان‌ و ویرانى‌ شهرها و آبادی‌های‌ اطراف‌ آن‌ آغاز گردید. پس‌ از این‌ رویداد امرمعزّ شهر بندری‌ مهدیه‌ را مرکز حکومت‌ خود قرار داد و شاعران‌ دربارش‌ از جمله‌ ابن‌ شرف‌ و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن‌ رشیق‌]] را نیز همراه‌ برد و این‌ دو شاعر چند سالى‌ دیگر در خدمت‌ امیر معز و جانشین‌ او امیر تمیم‌ به‌ سر بردند، اما گویا ابن‌ شرف‌ بیش‌ از آن‌ نتوانست‌ در مهدیه‌ بماند و به‌ صِقِلّیَّه‌(سیسیل) سفر کرد و در مازر مقیم شد و [[ابن رشیق، حسن بن رشیق|ابن‌ رشیق‌]] نیز به‌ او پیوست‌، اما در آنجا نیز دیری‌ نماند و به‌ همراه‌ همسر و فرزندانش‌ با تحمل‌ دشواریهای‌ فراوان‌ در 449ق/1057م به کشتی نشست وبه اسپانیا رفت و پس از آن که چندین بار بخت خود را در دربارهای ملوک الطوائف آزمود، سرانجام در بَرجَه، نزدیک المریه ساکن شد<ref>یارشاطر، احسان، ج5، ص659</ref>، و سرانجام‌ در اشبیلیه‌ رحل‌ اقامت‌ افکند و تا پایان‌ عمر در آن‌ شهر بماند.


ابن‌ شرف‌ واپسین‌ سالهای‌ عمر خویش‌ را (حدود 11 سال‌) در شرایط بسیار سختى‌ گذراند، گرچه‌ مورد علاقه‌ و توجه‌ فرمانروایان‌ متعدد اندلس‌ بود و در غرناطه‌ از وی‌ به‌ گرمى‌ استقبال‌ شد و به‌ ویژه‌ نزد آل‌ عبّاد جایگاهى‌ ارجمند یافت‌ و از معتضد - با آنکه‌ از وی‌ بیمناک‌ بود و گویا به‌ همین‌ سبب‌ هرگز نزد او نرفت‌ - برای‌ قصیده‌ای‌ که‌ در مدح‌ او سروده‌ بود، 100 مثقال‌ طلای‌ مسکوک‌ صله‌ دریافت‌ کرد، با اینهمه‌ غم‌ غربت‌ و اندوه‌ از دست‌ دادن‌ روزگار خوش‌ قیروان‌، هیچ‌ گاه‌ وی‌ را رها نساخت‌، چندانکه‌ پیوسته‌ در سروده‌های‌ خویش‌ از روزگار سخت‌ آوارگى‌ خود و هموطنانش‌ سخن‌ مى‌گفت‌. بسیاری‌ از آثار وی‌ نیز دستاورد همین‌ دوران‌ است‌.
ابن‌ شرف‌ واپسین‌ سالهای‌ عمر خویش‌ را (حدود 11 سال‌) در شرایط بسیار سختى‌ گذراند، گرچه‌ مورد علاقه‌ و توجه‌ فرمانروایان‌ متعدد اندلس‌ بود و در غرناطه‌ از وی‌ به‌ گرمى‌ استقبال‌ شد و به‌ ویژه‌ نزد آل‌ عبّاد جایگاهى‌ ارجمند یافت‌ و از معتضد - با آنکه‌ از وی‌ بیمناک‌ بود و گویا به‌ همین‌ سبب‌ هرگز نزد او نرفت‌ - برای‌ قصیده‌ای‌ که‌ در مدح‌ او سروده‌ بود، 100 مثقال‌ طلای‌ مسکوک‌ صله‌ دریافت‌ کرد، با اینهمه‌ غم‌ غربت‌ و اندوه‌ از دست‌ دادن‌ روزگار خوش‌ قیروان‌، هیچ‌ گاه‌ وی‌ را رها نساخت‌، چندانکه‌ پیوسته‌ در سروده‌های‌ خویش‌ از روزگار سخت‌ آوارگى‌ خود و هموطنانش‌ سخن‌ مى‌گفت‌. بسیاری‌ از آثار وی‌ نیز دستاورد همین‌ دوران‌ است‌.
خط ۷۳: خط ۷۳:
وی‌ در نقد اشعار، به‌ معنى‌ بیش‌ از لفظ اهمیت‌ داده‌ و بر پایه همین‌ نظریه‌ در ارزیابى‌ شعر و بررسى‌ شخصیت‌ شاعران‌، بسیاری‌ از اعتقادات‌ دینى‌ و اخلاقى‌ خود را دخالت‌ داده‌ است‌.  
وی‌ در نقد اشعار، به‌ معنى‌ بیش‌ از لفظ اهمیت‌ داده‌ و بر پایه همین‌ نظریه‌ در ارزیابى‌ شعر و بررسى‌ شخصیت‌ شاعران‌، بسیاری‌ از اعتقادات‌ دینى‌ و اخلاقى‌ خود را دخالت‌ داده‌ است‌.  


از گزارش‌ ابن‌ بسام‌  درباره گفت‌ و گوی‌ ابن‌ شرف‌ با مأمون‌ بن‌ ذی‌ النون‌ - فرمانروای‌ ادیب‌ و دانشمند طلیطله‌ - چنین‌ برمى‌آید که‌ وی‌ خود را با شاعران‌ بزرگى‌ چون‌ متنبى‌ برابر مى‌دانسته‌ است‌. با این‌ حال‌ وی‌ گاه‌ به‌ ویژه‌ در واپسین‌ سالهای‌ عمر خویش‌ در مدیحه‌سرایى‌ و قصیده‌پردازی‌، بدان‌ گونه‌ که‌ شایسته شاعری‌ درباری‌ است‌، موفق‌ نبوده‌ است‌، اما نقل‌ اشعار و آراء وی‌ در منابع‌ مهم‌ ادبى‌ و تاریخى‌ چون‌ تحریر التحبیر، تحفه القادم‌، الحله السیراء، اعتاب‌ الکُتّاب‌، وفیات‌ الاعیان‌، نهایه الارَب‌، مسالک‌ الابصار نمایانگر جایگاه‌ والای‌ او در عالَم‌ شعر و ادب‌ و تاریخ‌ نقد ادبى‌ است‌.
از گزارش‌ ابن‌ بسام‌درباره گفت‌ و گوی‌ ابن‌ شرف‌ با مأمون‌ بن‌ ذی‌ النون‌ - فرمانروای‌ ادیب‌ و دانشمند طلیطله‌ - چنین‌ برمى‌آید که‌ وی‌ خود را با شاعران‌ بزرگى‌ چون‌ متنبى‌ برابر مى‌دانسته‌ است‌. با این‌ حال‌ وی‌ گاه‌ به‌ ویژه‌ در واپسین‌ سالهای‌ عمر خویش‌ در مدیحه‌سرایى‌ و قصیده‌پردازی‌، بدان‌ گونه‌ که‌ شایسته شاعری‌ درباری‌ است‌، موفق‌ نبوده‌ است‌، اما نقل‌ اشعار و آراء وی‌ در منابع‌ مهم‌ ادبى‌ و تاریخى‌ چون‌ تحریر التحبیر، تحفه القادم‌، الحله السیراء، اعتاب‌ الکُتّاب‌، وفیات‌ الاعیان‌، نهایه الارَب‌، مسالک‌ الابصار نمایانگر جایگاه‌ والای‌ او در عالَم‌ شعر و ادب‌ و تاریخ‌ نقد ادبى‌ است‌.


==فرزند ابن شرف==
==فرزند ابن شرف==
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]]
[[رده:ادیبان]]
[[رده:ادیبان]]
[[رده:شاعران]]