سیر تحول عرفان هندی: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب سیر تحول عرفان هندی به بررسی نظام مند تحولات عرفان در شبه قاره هند می پردازد. گفتار اول به عرفان مرتبط با آیین قربانی اختصاص دارد که شکل ابتدایی و فروتر عرفان هندی محسوب می شود. در گفتار دوم، مؤلف به تحلیل عرفان اوپنیشدها می پردازد که نقطه عطفی در تاریخ عرفان هند به شمار می آید. در این بخش مفاهیم بنیادینی مانند وحدت وجود، آتمن و برهمن، و راه های معرفت بررسی شده است.

گفتار سوم به عرفان یوگه اختصاص دارد که ریشه در دوران پیش از آریایی ها دارد و بر اساس دوگانگی پوروشه (روح) و پرکریتی (ماده) شکل گرفته است. گفتار چهارم به تحلیل عرفان بودایی می پردازد که با نفی آتمن و تأکید بر رنج و راه های رهایی از آن شکل گرفته است. مؤلف تحولات این مکتب را از شکل اولیه تا مکتب مهایانه پیگیری می کند.

دو گفتار پایانی کتاب به عرفان عاشقانه (بهکتی) اختصاص دارد. گفتار پنجم گونه های کهن این عرفان را در متونی مانند بهگود گیتا بررسی می کند، در حالی که گفتار ششم به ظهور و گسترش این جریان در میان مردم و نقش شخصیت هایی مانند کبیر، میرابای و تولسیداس می پردازد. مؤلف به تأثیر احتمالی صوفیان مسلمان در شکل گیری این جریان نیز اشاره می کند.<ref>[https://literaturelib.com/books/2040 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>