۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه | {{جعبه اطلاعات زندگینامه | ||
| عنوان = رضیالدین آرتیمانی | | عنوان =رضیالدین آرتیمانی | ||
| تصویر = NUR00000.jpg | | تصویر =NUR00000.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =میر محمد رضیالدین آرتیمانی؛ | ||
| نامهای دیگر = میر رضی، میر محمد، میرزا محمد رضی آرتیمانی همدانی؛ | | نامهای دیگر =میر رضی، میر محمد، میرزا محمد رضی آرتیمانی همدانی؛ | ||
| لقب = رضیالدین؛ | | لقب =رضیالدین؛ | ||
| تخلص = رضی؛ | | تخلص =رضی؛ | ||
| نسب = آرتیمانی؛ | | نسب =آرتیمانی؛ | ||
| نام پدر = | | نام پدر = | ||
| ولادت = 978 ق؛ | | ولادت =978 ق؛ | ||
| محل تولد = آرتیمان تویسركان؛ | | محل تولد =آرتیمان تویسركان؛ | ||
| کشور تولد = ایران؛ | | کشور تولد =ایران؛ | ||
| محل زندگی = ایران؛ | | محل زندگی =ایران؛ | ||
| رحلت = ۱۰۳۷ق؛ | | رحلت =۱۰۳۷ق؛ | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = آرامگاه میررضیالدین آرتیمانی تویسرکان؛ | | مدفن = آرامگاه میررضیالدین آرتیمانی تویسرکان؛ | ||
| طول عمر = 59؛ | | طول عمر =59؛ | ||
| نام همسر = بانویی از خاندان صفوی؛ | | نام همسر =بانویی از خاندان صفوی؛ | ||
| فرزندان = میرزا ابراهیم ادهم؛ | | فرزندان =میرزا ابراهیم ادهم؛ | ||
| خویشاوندان = | | خویشاوندان = | ||
| دین = اسلام؛ | | دین =اسلام؛ | ||
| مذهب = شیعه؛ | | مذهب = شیعه؛ | ||
| پیشه = شیخالاسلام تویسرکان، شاعر، عارف (سرحلقۀ عارفان)، صوفی؛ | | پیشه =شیخالاسلام تویسرکان، شاعر، عارف (سرحلقۀ عارفان)، صوفی؛ | ||
| منصب = منشی دفتر شاه عباس اول؛ | | منصب =منشی دفتر شاه عباس اول؛ | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ = میر مرشد بروجردی؛ | | مشایخ =میر مرشد بروجردی؛ | ||
| معاصرین = میر مغیث محوی، مرشد بروجردی، رشکی، هلاک، شاه عباس اول، اعتمادالسلطنه؛ | | معاصرین =میر مغیث محوی، مرشد بروجردی، رشکی، هلاک، شاه عباس اول، اعتمادالسلطنه؛ | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| درجه علمی = شیخالاسلام تویسرکان، شاعر، عارف (سرحلقۀ عارفان)، صوفی؛ | | درجه علمی =شیخالاسلام تویسرکان، شاعر، عارف (سرحلقۀ عارفان)، صوفی؛ | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | | حوزه = | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = 1- ساقینامه به نام «خروش سینه» یا «سوگندنامه»؛ | | آثار =1- ساقینامه به نام «خروش سینه» یا «سوگندنامه»؛ | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE14705AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE14705AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''رَضیُالدّینِ آرْتیمانی''' | '''رَضیُالدّینِ آرْتیمانی'''،شاعر ایرانی سدۀ ۱۱ ق / ۱۷ م، [[ادهم، میرزا ابراهیم|میرزا ابراهیم ادهم]] فرزند ایشان است. | ||
==نام، تخلص، لقب، نسب== | ==نام، تخلص، لقب، نسب== | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
==سفرها، منشی دفتر شاه عباس اول، تصوف== | ==سفرها، منشی دفتر شاه عباس اول، تصوف== | ||
رضی به همراه مرشد بروجردی که به قصد سیروسلوک عازم اصفهان و شیراز شده بود، مدتی به اصفهان رفت و در آنجا در زمرۀ منشیان دفتر شاه عباس اول (سل ۹۹۶- ۱۰۳۸ ق / | رضی به همراه مرشد بروجردی که به قصد سیروسلوک عازم اصفهان و شیراز شده بود، مدتی به اصفهان رفت و در آنجا در زمرۀ منشیان دفتر شاه عباس اول (سل ۹۹۶- ۱۰۳۸ ق /۱۵۸۸- ۱۶۲۹ م) درآمد و مورد عنایت اعتمادالسلطنه (د ۱۰۳۷ ق /۱۶۲۸ م) قرار گرفت. | ||
سفر به اصفهان، زندگی رضیالدین آرتیمانی را متحول کرد؛ چراکه نهتنها در آنجا صاحب شغلی مناسب شد، بلکه در همانجا بود که با بانویی از خاندان صفوی ازدواج کرد و از وی صاحب پسری شد. رضی گویا قصد رفتن به هندوستان داشت، اما به سببی نامعلوم از این سفر چشم پوشید. | سفر به اصفهان، زندگی رضیالدین آرتیمانی را متحول کرد؛ چراکه نهتنها در آنجا صاحب شغلی مناسب شد، بلکه در همانجا بود که با بانویی از خاندان صفوی ازدواج کرد و از وی صاحب پسری شد. رضی گویا قصد رفتن به هندوستان داشت، اما به سببی نامعلوم از این سفر چشم پوشید. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۱: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
پس از مرگ رضی در ۱۰۳۷ ق / | پس از مرگ رضی در ۱۰۳۷ ق /۱۶۲۸ م، وی را در همان خانقاه به خاک سپردند و آن مزرعه هم به نام «میر رضی» شهرت یافت (آرامگاه او در «همینه «(محلهای در شهر) تویسرکان قرار دارد که به آرامگاه میررضیالدین آرتیمانی شهرت دارد). | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۷: | ||
رضیالدین بهویژه در سرودن غزل و قصیده و رباعی تبحری خاص داشت و در بیان مضامین عارفانه استاد بود؛ سادگی و روانی از ویژگیهای شعری او ست. | رضیالدین بهویژه در سرودن غزل و قصیده و رباعی تبحری خاص داشت و در بیان مضامین عارفانه استاد بود؛ سادگی و روانی از ویژگیهای شعری او ست. | ||
قصاید رضیالدین نیز حالوهوای عارفانه دارند؛ در برخی از قصایدش، به مدح حضرت علی (ع) پرداخته و بدینسان، ارادت خود را به آن حضرت بازنموده است. غزلیات وی که بیشترِ حجم دیوان او را در بر گرفته، ساده و رواناند؛ وی در بهرهگرفتن از صنایع بیانی و بدیعی چون تشبیه و تلمیح و جز آن، در اشعارش افراط نکرده، و فهم آنها بسیار آسان است. به گفتۀ اته، رضیالدین آرتیمانی نیز همانند دیگر شاعران غزلسرای همعصر خود، چندان دربند وزن و قافیه نبود و در سرودههای خود احساسات بیشائبه را جلوهگر میساخت. | قصاید رضیالدین نیز حالوهوای عارفانه دارند؛ در برخی از قصایدش، به مدح حضرت علی(ع) پرداخته و بدینسان، ارادت خود را به آن حضرت بازنموده است. غزلیات وی که بیشترِ حجم دیوان او را در بر گرفته، ساده و رواناند؛ وی در بهرهگرفتن از صنایع بیانی و بدیعی چون تشبیه و تلمیح و جز آن، در اشعارش افراط نکرده، و فهم آنها بسیار آسان است. به گفتۀ اته، رضیالدین آرتیمانی نیز همانند دیگر شاعران غزلسرای همعصر خود، چندان دربند وزن و قافیه نبود و در سرودههای خود احساسات بیشائبه را جلوهگر میساخت. | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
پسر رضیالدین، میرزا ابراهیم ادهم | پسر رضیالدین، [[ادهم، میرزا ابراهیم|میرزا ابراهیم ادهم]] ـ که او نیز دستی در شعر داشت ـ در عهد شاهجهان (سل ۱۰۳۷- ۱۰۶۸ ق /۱۶۲۸- ۱۶۵۸ م) به هند رفت و بااینکه به کمک داوود تقرب خان، نزد شاه تقرب یافت، بهسبب ارتکاب اعمال ناشایست به زندان افتاد. وی در ۱۰۶۰ ق / ۱۶۵۰ م در هندوستان جان سپرد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۶: | ||
3- ساقینامهای بیعنوان، | 3- ساقینامهای بیعنوان، | ||
این ساقینامه که در مدح شاه عباس صفوی سروده شده است، بااینکه بیش از ۱۷۵ بیت ندارد، در مقایسه با دیگر ساقینامههای عصرش، کوتاهتر، زیباتر و بیتکلفتر است. آغاز و انتهای این اثر، موشح به نام حضرت علی (ع) است. | این ساقینامه که در مدح شاه عباس صفوی سروده شده است، بااینکه بیش از ۱۷۵ بیت ندارد، در مقایسه با دیگر ساقینامههای عصرش، کوتاهتر، زیباتر و بیتکلفتر است. آغاز و انتهای این اثر، موشح به نام حضرت علی(ع) است. | ||
دیوان رضیالدین و «ساقینامۀ» وی که نسخههای گوناگونی در کتابخانههای سراسر جهان دارد، نخستینبار توسط محمدعلی امامی در ۱۳۴۶ ش همراه با مقدمهای کوتاه منتشر شد. این دیوان در ۱۳۷۲ ش نیز به کوشش انتشارات دارالفکر، و بار دیگر در ۱۳۷۳ ش به کوشش احمد کرمی در تهران به چاپ رسیده است<ref>رفوگران، مروارید، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی</ref>. | دیوان رضیالدین و «ساقینامۀ» وی که نسخههای گوناگونی در کتابخانههای سراسر جهان دارد، نخستینبار توسط محمدعلی امامی در ۱۳۴۶ ش همراه با مقدمهای کوتاه منتشر شد. این دیوان در ۱۳۷۲ ش نیز به کوشش انتشارات دارالفکر، و بار دیگر در ۱۳۷۳ ش به کوشش احمد کرمی در تهران به چاپ رسیده است<ref>رفوگران، مروارید، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی</ref>. | ||