دیوان غیاث‌الدین کججی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
[[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[راستی پور، مسعود]] (مقدمه‌نويس)
[[راستی پور، مسعود]] (مقدمه‌نويس)
[[پور ابریشم، احسان]] ( مقدمه‌نويس)
[[پور ابریشم، احسان]] (مقدمه‌نويس)
[[راستی پور، مسعود]] ( مصحح)
[[راستی پور، مسعود]] (مصحح)
[[پور ابریشم، احسان]] ( مصحح)
[[پور ابریشم، احسان]] (مصحح)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
خط ۱۵: خط ۱۵:
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = دانشگاه تبریز. موسسه تحقیقاتی علوم اسلامی - انسانی ** مرکز پژوهشی ميراث مکتوب
| ناشر = دانشگاه تبریز. مؤسسه تحقیقاتی علوم اسلامی - انسانی ** مرکز پژوهشی ميراث مکتوب
| مکان نشر = ایران - تبریز ** ایران - تهران
| مکان نشر = ایران - تبریز ** ایران - تهران
| سال نشر = 1395ش
| سال نشر = 1395ش
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دیوان غیاث‌الدین کججی'''، مجموعه اشعار [[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم|خواجه غیاث‌الدین شیخ محمد کججانی (تبریزی)]]، مشهور به خواجه شیخ (سده هشتم هجری) است که با مقدمه، تصحیح و تعلیقات [[راستی پور، مسعود|مسعود راستی‌پور]] و [[پور ابریشم، احسان|احسان پورابریشم]]، منتشر شده است.
'''دیوان غیاث‌الدین کُجُجی خواجه غیاث‌الدین محمد کججانی (تبریزی) مشهور به خواجه شیخ (سدۀ هشتم هجری)'''، مجموعه اشعار [[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم|خواجه غیاث‌الدین شیخ محمد کججانی (تبریزی)]]، مشهور به خواجه شیخ (سده هشتم هجری) است که با مقدمه، تصحیح و تعلیقات [[راستی پور، مسعود|مسعود راستی‌پور]] و [[پور ابریشم، احسان|احسان پورابریشم]]، منتشر شده است.


در این دیوان، طبع‌آزمایی [[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم|خواجه شیخ]] در قالب‌های شعری مختلف، با مضامین متنوع، از ادبیات تعلیمی و عرفانی تا مدح و مرثیه و سروده‌های عاشقانه به ‌چشم می‌خورد. از دیگر وجوه اهمیت این دیوان، می‌توان به ذکر چهارده دوبیتی فهلوی (به زبان آذری) اشاره نمود؛ گرچه نشان بعضی از فهلویات خواجه شیخ را در «جامع الألحان» نیز می‌یابیم<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه بیست‌ودو</ref>.
در این دیوان، طبع‌آزمایی [[کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم|خواجه شیخ]] در قالب‌های شعری مختلف، با مضامین متنوع، از ادبیات تعلیمی و عرفانی تا مدح و مرثیه و سروده‌های عاشقانه به ‌چشم می‌خورد. از دیگر وجوه اهمیت این دیوان، می‌توان به ذکر چهارده دوبیتی فهلوی (به زبان آذری) اشاره نمود؛ گرچه نشان بعضی از فهلویات خواجه شیخ را در «جامع الألحان» نیز می‌یابیم<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه بیست‌ودو</ref>.