متن كامل صحيفه سجاديه (محمد رسولی): تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR127219J1.jpg | عنوان = متن كامل صحيفه سجاديه | عنوان‌های دیگر = الصحيفة السجادية. فارسی - عربی ** صحیفه سجادیه ** صحیفه کامله سجادیه (ترجمه مقابل) | پدیدآورندگان | پدیدآوران = علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نويسنده) رسولی،...» ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[علی بن حسین (ع)، امام چهارم]] (نويسنده)
[[علی بن حسین(ع)، امام چهارم]] (نويسنده)
[[رسولی، محمد]] (مترجم)
[[رسولی، محمد]] (مترجم)
|زبان
|زبان
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''متن کامل صحیفه سجادیه'''، متن کامل کتاب «صحیفه سجادیه» است که با ترجمه فارسی محمد رسولی، توسط انتشارات فاطمة الزهراء(ع)، منتشر شده است.
'''متن کامل صحیفه سجادیه'''، متن کامل کتاب «[[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]]» است که با ترجمه فارسی [[رسولی، محمد|محمد رسولی]]، توسط انتشارات فاطمة الزهراء(ع)، منتشر شده است.


کتاب، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که در آن، شیوه و رویکرد مترجم در ترجمه ادعیه و یا ویژگی‌های ترجمه، در آن بیان شده باشد، اما با دقت در متن ترجمه‌شده، می‌توان دریافت که مترجم سعی فراوانی در رعایت اصل امانت در ترجمه داشته و بااین‌حال، تلاش نموده است تا ترجمه‌ای که در اختیار خواننده قرار می‌گیرد، روان بوده و از شیوایی و رسایی مطلوب، برخوردار باشد.
کتاب، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که در آن، شیوه و رویکرد مترجم در ترجمه ادعیه و یا ویژگی‌های ترجمه، در آن بیان شده باشد، اما با دقت در متن ترجمه‌شده، می‌توان دریافت که مترجم سعی فراوانی در رعایت اصل امانت در ترجمه داشته و بااین‌حال، تلاش نموده است تا ترجمه‌ای که در اختیار خواننده قرار می‌گیرد، روان بوده و از شیوایی و رسایی مطلوب، برخوردار باشد.
متن عربی دعاها در صفحات زوج و ترجمه آنها در صفحات فرد ذکر شده است.
متن عربی دعاها در صفحات زوج و ترجمه آنها در صفحات فرد ذکر شده است.
به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود:
به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود:
متن:
متن:
«(1) الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده (2) الذي قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين و عجزت عن نعته أوهام الواصفين (3) ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا و اخترعهم علی مشيته اختراعا (4) ثم سلك بهم طريق إرادته و بعثهم في سبيل محبته، لا يملكون تأخيرا عما قدمهم إليه و لا يستطيعون تقدما إلی ما أخرهم عنه (5) و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه، لا ينقص من زاده ناقص و لا يزيد من نقص منهم زائد».
 
«(1) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یکونُ بَعْدَهُ. (2) الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُؤْیتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِینَ. (3) ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَی مَشِیتِهِ اخْتِرَاعاً. (4) ثُمَّ سَلَک بِهِمْ طَرِیقَ إِرَادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فِی سَبِیلِ مَحَبَّتِهِ، لَا یمْلِکونَ تَأْخِیراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَیهِ، وَ لَا یسْتَطِیعُونَ تَقَدُّماً إِلَی مَا أَخَّرَهُمْ عَنْهُ. (5) وَ جَعَلَ لِکلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لَا ینْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ، وَ لَا یزِیدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ.».
 
ترجمه:
ترجمه:
«(1) سپاس و ستایش خدایی را سزاست که اول است و اولی پیش از او نبوده و آخر است و آخری پس از او نخواهد بود. (2) خدایی که چشم‌های بیننده‌ها از دیدن او نارسا و خیال وصف‌کنندگان از وصف او ناتوان است. (3) با قدرت خویش آفریده‌ها را نیکو و زیبا آفرید و آنها را طبق اراده خود با آفرینش تازه و بدیع و بی‌سابقه به وجود آورد. (4) سپس آنها را به اراده خویش راه برد و در راه محبت خود برانگیخت. آنها از آنچه خدا آنان را به آن مقدم داشته، نمی‌توانند تأخیر کنند و از آنچه خدا آنها را از آن تأخیر انداخته، نمی‌توانند پیشی بگیرند. (5) و برای هریک از آنها روزی معین و تقسیم‌شده‌ای را از عطای خود قرار داد. کسی را که خدا روزی او را زیاد داده، هیچ کاهنده‌ای نمی‌تواند از آن بکاهد و کسی که روزی او کم است، هیچ افزاینده‌ای نمی‌تواند آن را زیاد کند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص36، 37 و 39</ref>.
«(1) سپاس و ستایش خدایی را سزاست که اول است و اولی پیش از او نبوده و آخر است و آخری پس از او نخواهد بود. (2) خدایی که چشم‌های بیننده‌ها از دیدن او نارسا و خیال وصف‌کنندگان از وصف او ناتوان است. (3) با قدرت خویش آفریده‌ها را نیکو و زیبا آفرید و آنها را طبق اراده خود با آفرینش تازه و بدیع و بی‌سابقه به وجود آورد. (4) سپس آنها را به اراده خویش راه برد و در راه محبت خود برانگیخت. آنها از آنچه خدا آنان را به آن مقدم داشته، نمی‌توانند تأخیر کنند و از آنچه خدا آنها را از آن تأخیر انداخته، نمی‌توانند پیشی بگیرند. (5) و برای هریک از آنها روزی معین و تقسیم‌شده‌ای را از عطای خود قرار داد. کسی را که خدا روزی او را زیاد داده، هیچ کاهنده‌ای نمی‌تواند از آن بکاهد و کسی که روزی او کم است، هیچ افزاینده‌ای نمی‌تواند آن را زیاد کند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص36، 37 و 39</ref>.


خط ۴۰: خط ۴۵:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
متن کتاب.
متن کتاب.
 
{{صحیفه سجادیه}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
خط ۴۹: خط ۵۴:
[[رده:آداب و رسوم]]
[[رده:آداب و رسوم]]
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]]
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]]
[[رده:ادعیه. اذکار. اوراد. اعمال]]
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]]
[[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]]
[[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]]
 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1404 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1404 توسط محسن عزیزی]]