بدیع‌الزمان همدانی، احمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بدیع‌الزمان همدانی، ابوالفضل احمد بن حسین بن یحیی بن سعید''' ملقَب به بَدیعُ‌الزَّمان همدانی یا بدیع (۱۳ جمادی‌الثانی ۳۵۸، همدان- ۱۱ جمادی‌الثانی ۳۹۸، هرات)، از نامدارترین ادیبان عربی نویس ایرانی، قرن چهارم، مبتکر مقامه نویسی،  از چهارصد مقامهٔ او<ref>ر.ک: قویم، ع، ص120</ref>، جز ۵۲ به‌جا نمانده است.

بدیع‌الزمان در نیشابور از احترام و عنایت ابوسعید محمد بن منصور دهقان برخوردار شد و در آنجا ابوبکر خوارزمی را که در اوج شهرت خویش روزگار می‌گذرانید، ملاقات کرد و در مناظره ای که میان او و خوارزمی در گرفت بر خوارزمی غلبه نمود و از همین زمان مشهور آفاق شد و در همین شهر بود که مقامات خویش را انشاء کرد.<ref>ر.ک:همان، ص843</ref>  

وی در هرات از ناز و نعمت فراوانی بهره مند گشت و ضیاع و عقار بسیاری بدست آورد و این امر از رساله ای که در ا«پدرش را به اقامت در هرات دعوت کرده است به خوبی استنباط می‌شود.<ref>ر.ک:همان، ص844</ref>  

برخی بدیع‌الزمان را شیعه انگاشته‌اند، اما او شافعی مذهب و دوستدار اهل بیت بوده، حق وفای صحابه را نیز می‌گزارده و به سنتهای واجب عمل می‌کرده است، گرایش ضد معتزلی نیز داشته و به اهل حکمت و شعر و بیان تاخته است.<ref>ر.ک: دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص810</ref>

<references/>

[[مقامات بديع‌الزمان الهمذاني]]  

 

[[رده:25 مهر الی 24 آبان]]