پیام‌ها و هدایت‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علی بن حسین (ع)، امام چهارم' به 'امام سجاد علیه‌السلام')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''پیام‌ها و هدایت‌ها: نکته‌شناسی در صحیفه سجادیه'''، اثر علی‌اصغر رضوانی، کتابی است در شرح دعال اول تا هشتم «الصحيفة السجادية».
'''پیام‌ها و هدایت‌ها: نکته‌شناسی در صحیفه سجادیه'''، اثر [[رضوانی، علی‌اصغر|علی‌اصغر رضوانی]]، کتابی است در شرح دعال اول تا هشتم «[[الصحيفة السجادية الكاملة|الصحيفة السجادية]]».


نویسنده در این کتاب به دنبال آن است تا در مضامین دعاهای «صحیفه سجادیه» نظر و تأمل کرده و نکاتی را که دارای پیام برای جامعه است در تمام زمینه‌ها، از دعاها درآورده و عرضه نماید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ج1، ص9</ref>.
نویسنده در این کتاب به دنبال آن است تا در مضامین دعاهای «صحیفه سجادیه» نظر و تأمل کرده و نکاتی را که دارای پیام برای جامعه است در تمام زمینه‌ها، از دعاها درآورده و عرضه نماید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ج1، ص9</ref>.


وی پیش از شروع به شرح ادعیه، ابتدا به‌صورت مفصل، به بررسی زندگانی امام سجاد(ع) از دیدگاه اهل سنت پرداخته<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص11</ref> و سپس فلسفه دعا و نیایش<ref>ر.ک: همان، ص43</ref> و عصمت امام را مورد بحث و بررسی قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>. در ادامه، به‌منظور آشنایی با «صحیفه سجادیه» و معرفی آن، به مباحثی همچون علت روی‌‌آوری امام سجاد(ع) به دعا، وجه تسمیه به «صحیفه»، صحیفه سجادیه از نگاه علمای امامیه، شهرت صحیفه و بدیهی بودن انتساب آن به امام سجاد(ع)، استدلال به فقرات دعای صحیفه و تواتر آن، صحیفه سجادیه در نگاه علمای اهل سنت و توجیه برخی از مضامین ادعیه، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص99-109</ref>.
وی پیش از شروع به شرح ادعیه، ابتدا به‌صورت مفصل، به بررسی زندگانی [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] از دیدگاه اهل سنت پرداخته<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص11</ref> و سپس فلسفه دعا و نیایش<ref>ر.ک: همان، ص43</ref> و عصمت امام را مورد بحث و بررسی قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>. در ادامه، به‌منظور آشنایی با «[[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]]» و معرفی آن، به مباحثی همچون علت روی‌‌آوری [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] به دعا، وجه تسمیه به «صحیفه»، [[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]] از نگاه علمای امامیه، شهرت صحیفه و بدیهی بودن انتساب آن به امام سجاد(ع)، استدلال به فقرات دعای صحیفه و تواتر آن، صحیفه سجادیه در نگاه علمای اهل سنت و توجیه برخی از مضامین ادعیه، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص99-109</ref>.


شیوه کار نویسنده بدین صورت است که ابتدا متن کامل دعا و ترجمه فارسی آن را ذکر نموده و سپس، فرازهایی از متن و ترجمه آن را انتخاب و به بیان نکات مربوط به آن، پرداخته است که به بخشی از آن اشاره می‌شود:
شیوه کار نویسنده بدین صورت است که ابتدا متن کامل دعا و ترجمه فارسی آن را ذکر نموده و سپس، فرازهایی از متن و ترجمه آن را انتخاب و به بیان نکات مربوط به آن، پرداخته است که به بخشی از آن اشاره می‌شود:
متن:
متن:
«الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده»؛ ستایش از آن خدای اول است که هیچ اولی قبل از او نیست و مخصوص خدای آخر است که هیچ آخری بعد از او نیست.
«الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده»؛ ستایش از آن خدای اول است که هیچ اولی قبل از او نیست و مخصوص خدای آخر است که هیچ آخری بعد از او نیست.
نکات:
نکات:
# مالکیت ستایش از آن خداوند؛ «الحمد لله»: «لام» در «الله» برای مالکیت است، ولذا این جمله امام سجاد(ع) دلالت دارد بر این که جنس حمد و ستایش و تمام افراد آن، ملک خداوند و از آن اوست و هرکس ستایش می‌شود، در حقیقت خداوند ستایش می‌گردد؛ چراکه بنده و هرآنچه را که برای اوست، در حقیقت ملک خدا می‌باشد.
# مالکیت ستایش از آن خداوند؛ «الحمد لله»: «لام» در «الله» برای مالکیت است، ولذا این جمله [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] دلالت دارد بر این که جنس حمد و ستایش و تمام افراد آن، ملک خداوند و از آن اوست و هرکس ستایش می‌شود، در حقیقت خداوند ستایش می‌گردد؛ چراکه بنده و هرآنچه را که برای اوست، در حقیقت ملک خدا می‌باشد.
# خداوند متعال مستحق ستایش؛ «الحمد لله»: از اینکه امام سجاد(ع) ستایش را مخصوص خدا و ملک او می‌داند، به دست می‌آید که او مستحق ستایش است؛ چراکه همه عالم با آن‌همه عظمت و نظم و زیبایی‌ها که در آن است، از آن خداوند متعال می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص145</ref>.
# خداوند متعال مستحق ستایش؛ «الحمد لله»: از اینکه [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] ستایش را مخصوص خدا و ملک او می‌داند، به دست می‌آید که او مستحق ستایش است؛ چراکه همه عالم با آن‌همه عظمت و نظم و زیبایی‌ها که در آن است، از آن خداوند متعال می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص145</ref>.


==پانویس==
==پانویس==