الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR13195J1.jpg|بیقاب|چپ|عرفان عرفه|175px]] | ||
'''حسین | '''عرفان عرفه: ترجمه و شرح و تفسیر موضوعی دعای عرفه امام حسین و امام سجاد(ع)'''، عنوان کتابی است یک جلدی از [[فاضلی، قادر|قادر فاضلی]] با موضوع ادعیه و روایات اسلامی. | ||
در | نیایش انسانهاى کامل، جوشش عشق ناب است که موجب گشایش نطق بلبل طبع عاشق در حضور معشوق مىشود. در واقع معشوق از زبان عاشق حرف مىزند و دریاى ساکن و ساکت وى را به جوش و خروش مىآورد. | ||
حدیث دلبردگى و سرسپردگى، قدیمىترین قصه پرغصه تاریخ انسانى است. هر نیایشى بهنوعى تقریر قصه دلبرى و دلدادگى است. مناجات روز عرفه از حضرت سیدالشهداء و [[امام سجاد علیهالسلام|حضرت سیدالساجدین(ع)]] از آن جمله است. پدر و پسر عاشق یک معشوق و ساجد یک مسجود و عابد یک معبودند. صدا و ندایى که از ناى این ناموران به گوش رسد، صاحب گوش را از هوش بَرَد و بهسوى حضرت هو کشَد. پسر شرح دعاى پدر مىدهد. پدر سرّ الست از سینه بهدر مىکند و سینه در مقابل غیر حق سپر مىکند. ما نیز که دستى از دور بر آتش داریم، نهال عشق آنان در صحراى دل کاریم و به عشق آنان نازی. | |||
زیرا که: | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|''به سدر و جنت و طوبى چه نازها دارد''|2=''هر آن که دامن اهل عبا رها نکند''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
آنچه از خودشان یاد گیریم در طبق اخلاص ریزیم و تا نمیریم چشم از کریمان برنگیریم. | |||
مجموعه عرفان عرفه، تفسیر موضوعى دعاى عرفه امام حسین و [[امام سجاد علیهالسلام|امام زینالعابدین(ع)]] است که تقدیم اهل معنى مىشود. تا علاوه بر آبیارى باغ وجود بشرى، به عظمت عرفان اسلامى و برترى آن بر سایر عرفانهاى جهان انسانى بیشتر پى ببریم<span id="mp-more">[[عرفان عرفه|'''ادامه ...''']]</span> | |||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۴۱
عرفان عرفه: ترجمه و شرح و تفسیر موضوعی دعای عرفه امام حسین و امام سجاد(ع)، عنوان کتابی است یک جلدی از قادر فاضلی با موضوع ادعیه و روایات اسلامی.
نیایش انسانهاى کامل، جوشش عشق ناب است که موجب گشایش نطق بلبل طبع عاشق در حضور معشوق مىشود. در واقع معشوق از زبان عاشق حرف مىزند و دریاى ساکن و ساکت وى را به جوش و خروش مىآورد.
حدیث دلبردگى و سرسپردگى، قدیمىترین قصه پرغصه تاریخ انسانى است. هر نیایشى بهنوعى تقریر قصه دلبرى و دلدادگى است. مناجات روز عرفه از حضرت سیدالشهداء و حضرت سیدالساجدین(ع) از آن جمله است. پدر و پسر عاشق یک معشوق و ساجد یک مسجود و عابد یک معبودند. صدا و ندایى که از ناى این ناموران به گوش رسد، صاحب گوش را از هوش بَرَد و بهسوى حضرت هو کشَد. پسر شرح دعاى پدر مىدهد. پدر سرّ الست از سینه بهدر مىکند و سینه در مقابل غیر حق سپر مىکند. ما نیز که دستى از دور بر آتش داریم، نهال عشق آنان در صحراى دل کاریم و به عشق آنان نازی.
زیرا که:
| به سدر و جنت و طوبى چه نازها دارد | هر آن که دامن اهل عبا رها نکند |
آنچه از خودشان یاد گیریم در طبق اخلاص ریزیم و تا نمیریم چشم از کریمان برنگیریم.
مجموعه عرفان عرفه، تفسیر موضوعى دعاى عرفه امام حسین و امام زینالعابدین(ع) است که تقدیم اهل معنى مىشود. تا علاوه بر آبیارى باغ وجود بشرى، به عظمت عرفان اسلامى و برترى آن بر سایر عرفانهاى جهان انسانى بیشتر پى ببریمادامه ...