ای اشکها بریزید: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[چایچیان، حبیب]] ( | [[چایچیان، حبیب]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14 | | موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = جاویدان | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1379ش | | سال نشر = 1379ش | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ای اشکها بریزید''' | '''ای اشکها بریزید''' اثر [[چایچیان، حبیب|حبیب چایچیان]] (1302-1396 ش) متخلص به حسّان یکی از مجموعههای شعر مذهبی و عاشورایی است که با محوریت مصائب اهل بیت(ع)، بهویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) سروده شده است. این کتاب در قالب اشعار نوحه، مرثیه و مداحی، با زبانی ساده و احساسی، به بیان غم و حماسهٔ عاشورا میپردازد و در مراسم عزاداری محرم و صفر مورد استفاده قرار میگیرد. | ||
[[چایچیان، حبیب|حبیبالله چایچیان]]، متخلص به «حسان» یکی از قدیمیترین و بااخلاصترین شاعران اهل بیت(ع) است. موضوع مجموعه «ای اشکها بریزید» از این شاعر، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است. مضامین اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدینه، یاران امام، [[امام حسین علیهالسلام|حسین(ع)]] رهبر امروز و کشته دیروز، خاندان امام، اصحاب، آزادی، مهلت خواستن شب عاشورا، تسلیم ناپذیری در برابر ظالمان و مرثیه در غم [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]].<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص285</ref> | |||
شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتابالله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بیرحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشکها بریزید» ندبهای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بیپایان الهی بودهاند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref> | شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتابالله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بیرحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشکها بریزید» ندبهای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بیپایان الهی بودهاند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref> | ||
[[چایچیان، حبیب|حسان]]، [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] را رهبر امروز معرفی میکند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسیده است، راهش که ایمان و عقیده بود، هنوز رهبر و راهگشای بشریت و نهضت آموز است: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است''|2=''قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است''}} | |||
{{ب|''تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد''|2=''اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است ''<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سرودههای سوزناک بر مصائب آنحضرت، چنین میسراید: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
* {{ب|'' بر عالمیان رحمت رحمان زهراست ''|2='' در هر دو جهان سرور نسوان زهراست ''}} | * {{ب|'' بر عالمیان رحمت رحمان زهراست ''|2='' در هر دو جهان سرور نسوان زهراست ''}} | ||
* {{ب|'' نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست ''|2='' کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست <ref>ر.ک: متن کتاب، ص91</ref> ''}} | * {{ب|'' نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست ''|2='' کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست <ref>ر.ک: متن کتاب، ص91</ref> ''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمیشود: | حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمیشود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
* {{ب|'' ای کاش، دمی دهد امانم این اشک ''|2='' تا نقش تو را به دیده منقوش کنم...''}} | * {{ب|'' ای کاش، دمی دهد امانم این اشک ''|2='' تا نقش تو را به دیده منقوش کنم...''}} | ||
* {{ب|'' این داغ حسین، جاودان است حسان ''|2='' هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص 298</ref> ''}} | * {{ب|'' این داغ حسین، جاودان است حسان ''|2='' هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص 298</ref> ''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد میشود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص114</ref> و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است<ref>ر.ک: همان، ص151</ref> همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است: | اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد میشود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص114</ref> و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است<ref>ر.ک: همان، ص151</ref> همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|'' عید نوروز شد و موسم گل آمده باز ''|2='' باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز ''}} | |||
{{ب|'' ناز گل میکشد آن بلبل معشوقهنواز ''|2='' عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز <ref>ر.ک: همان، ص402</ref> ''}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن کتاب. | #مقدمه و متن کتاب. | ||
# نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ «رثای حسینی در اشعار حسان و مهیار دیلمی، ادبیات پایداری، بهار و تابستان 1395، شماره 14، ص 285 تا 306. | #[[:noormags:1127061| نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ «رثای حسینی در اشعار حسان و مهیار دیلمی، ادبیات پایداری، بهار و تابستان 1395، شماره 14، ص 285 تا 306]]. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۴۷
| ای اشکها بریزید | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | چایچیان، حبیب (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | اشعار مذهبی ** دیوان حبیب چایچیان، حسان |
| ناشر | جاویدان |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1379ش |
| چاپ | 6 |
| شابک | 964-5732-04-2 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1379 /الف33 الف9 8012 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ای اشکها بریزید اثر حبیب چایچیان (1302-1396 ش) متخلص به حسّان یکی از مجموعههای شعر مذهبی و عاشورایی است که با محوریت مصائب اهل بیت(ع)، بهویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) سروده شده است. این کتاب در قالب اشعار نوحه، مرثیه و مداحی، با زبانی ساده و احساسی، به بیان غم و حماسهٔ عاشورا میپردازد و در مراسم عزاداری محرم و صفر مورد استفاده قرار میگیرد.
حبیبالله چایچیان، متخلص به «حسان» یکی از قدیمیترین و بااخلاصترین شاعران اهل بیت(ع) است. موضوع مجموعه «ای اشکها بریزید» از این شاعر، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است. مضامین اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدینه، یاران امام، حسین(ع) رهبر امروز و کشته دیروز، خاندان امام، اصحاب، آزادی، مهلت خواستن شب عاشورا، تسلیم ناپذیری در برابر ظالمان و مرثیه در غم امام حسین(ع).[۱]
شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتابالله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بیرحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشکها بریزید» ندبهای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بیپایان الهی بودهاند.[۲]
حسان، امام حسین(ع) را رهبر امروز معرفی میکند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسیده است، راهش که ایمان و عقیده بود، هنوز رهبر و راهگشای بشریت و نهضت آموز است:
| حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است | قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است | |
| تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد | اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است [۳] |
وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سرودههای سوزناک بر مصائب آنحضرت، چنین میسراید:
| بر عالمیان رحمت رحمان زهراست | در هر دو جهان سرور نسوان زهراست | |
| نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست | کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست [۴] |
حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمیشود:
| ای کاش، دمی دهد امانم این اشک | تا نقش تو را به دیده منقوش کنم... | |
| این داغ حسین، جاودان است حسان | هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم [۵] |
اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد میشود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده[۶] و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است[۷] همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است:
| عید نوروز شد و موسم گل آمده باز | باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز | |
| ناز گل میکشد آن بلبل معشوقهنواز | عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز [۸] |
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ «رثای حسینی در اشعار حسان و مهیار دیلمی، ادبیات پایداری، بهار و تابستان 1395، شماره 14، ص 285 تا 306.