الصاحبي في فقه اللغة العربیة و مسائلها و سنن العرب في کلامها: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR73980J1.jpg | عنوان = الصاحبي في فقه اللغة العربیة و مسائلها و سنن العرب في کلامها | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن فارس، احمد بن فارس (نويسنده) طباع، عمر فاروق (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الصاحبي في فقه اللغة العربية و مسائلها و سنن العرب في كلامها'''، نوشته ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا رازی (۳۲۹-395ق)، معروف به ابن فارس، نحوى، لغوى، ادیب و شاعر، مشتمل بر بحثهاى ارزشمندی در اصل زبان عربى، خصائص و اختلاف لهجههای آن بنا بر اختلاف قبایل عرب است<ref>ر.ک: صفا، ذبیح الله، ج1، ص354</ref>. | '''الصاحبي في فقه اللغة العربية و مسائلها و سنن العرب في كلامها'''، نوشته [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا رازی]] (۳۲۹-395ق)، معروف به [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]]، نحوى، لغوى، ادیب و شاعر، مشتمل بر بحثهاى ارزشمندی در اصل زبان عربى، خصائص و اختلاف لهجههای آن بنا بر اختلاف قبایل عرب است<ref>ر.ک: صفا، ذبیح الله، ج1، ص354</ref>. | ||
نویسنده، این کتاب را برای کتابخانه صاحب بن عباد به نگارش درآورده است؛ به همین سبب آن را «الصاحبي» نامیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>. گفته شده است این اثر نخستین نوشتهی روشمند در موضوع زبان عربی، اصل و ویژگیهای آن است<ref>ر.ک: ضیف، شوقی، ج5، ص538</ref>. | نویسنده، این کتاب را برای کتابخانه صاحب بن عباد به نگارش درآورده است؛ به همین سبب آن را «الصاحبي» نامیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>. گفته شده است این اثر نخستین نوشتهی روشمند در موضوع زبان عربی، اصل و ویژگیهای آن است<ref>ر.ک: ضیف، شوقی، ج5، ص538</ref>. | ||
مطالب کتاب صاحبی در یک مقدمه و هشتادوهفت باب تنظیم شده است. | مطالب کتاب صاحبی در یک مقدمه و هشتادوهفت باب تنظیم شده است. | ||
پیش از آغاز مطالب کتاب، نامه احمد بن فارس به محمد بن سعید کاتب آمده است که ابن فارس در آن به مسئله تفاضل میان شعرای دوران جاهلیت و بعد از آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-23</ref>. نویسنده پس از مقدمهای کوتاه نخستین باب کتاب را با موضوع توقیفی یا اصطلاحی بودن لغت عرب آغاز کرده است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>. در ادامه، مطالبی پیرامون خط عربی، برتری و وسعت زبان و لغت عرب، اختلاف لغات عرب، فصیحترین عربها، لغات نکوهیده و ناپسند، زبان قرآن، حقیقت کلام، اقسام کلام و... مطرح شده و در ابوابی درباره فعل، حرف، نعت، اسماء و اصول آنها، دخول ال بر اسماء، حروف معنی، معانی کلام، قلب، ابدال، زیادت، تکرار، عموم و خصوص، خطاب با لفظ جمع، فعل لازم و متعدی، بناء، تفاوت ضدین، اضافه، تقدیم و تأخیر، ایماء، شرط، کنایه و...، سخن به میان آمده است. | |||
پیش از آغاز مطالب کتاب، نامه [[ابن فارس، احمد بن فارس|احمد بن فارس]] به [[محمد بن سعید کاتب]] آمده است که [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] در آن به مسئله تفاضل میان شعرای دوران جاهلیت و بعد از آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-23</ref>. نویسنده پس از مقدمهای کوتاه نخستین باب کتاب را با موضوع توقیفی یا اصطلاحی بودن لغت عرب آغاز کرده است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>. در ادامه، مطالبی پیرامون خط عربی، برتری و وسعت زبان و لغت عرب، اختلاف لغات عرب، فصیحترین عربها، لغات نکوهیده و ناپسند، زبان قرآن، حقیقت کلام، اقسام کلام و... مطرح شده و در ابوابی درباره فعل، حرف، نعت، اسماء و اصول آنها، دخول ال بر اسماء، حروف معنی، معانی کلام، قلب، ابدال، زیادت، تکرار، عموم و خصوص، خطاب با لفظ جمع، فعل لازم و متعدی، بناء، تفاوت ضدین، اضافه، تقدیم و تأخیر، ایماء، شرط، کنایه و...، سخن به میان آمده است. | |||
پایانبخش مطالب، باب شعر است<ref>ر.ک: همان، ص265</ref>. | پایانبخش مطالب، باب شعر است<ref>ر.ک: همان، ص265</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۴
| الصاحبي في فقه اللغة العربیة و مسائلها و سنن العرب في کلامها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن فارس، احمد بن فارس (نويسنده) طباع، عمر فاروق (محقق) |
| ناشر | مکتبة المعارف |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1414ق - 1993م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | الف2ص2 6172 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الصاحبي في فقه اللغة العربية و مسائلها و سنن العرب في كلامها، نوشته ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا رازی (۳۲۹-395ق)، معروف به ابن فارس، نحوى، لغوى، ادیب و شاعر، مشتمل بر بحثهاى ارزشمندی در اصل زبان عربى، خصائص و اختلاف لهجههای آن بنا بر اختلاف قبایل عرب است[۱].
نویسنده، این کتاب را برای کتابخانه صاحب بن عباد به نگارش درآورده است؛ به همین سبب آن را «الصاحبي» نامیده است[۲]. گفته شده است این اثر نخستین نوشتهی روشمند در موضوع زبان عربی، اصل و ویژگیهای آن است[۳].
مطالب کتاب صاحبی در یک مقدمه و هشتادوهفت باب تنظیم شده است.
پیش از آغاز مطالب کتاب، نامه احمد بن فارس به محمد بن سعید کاتب آمده است که ابن فارس در آن به مسئله تفاضل میان شعرای دوران جاهلیت و بعد از آن پرداخته است[۴]. نویسنده پس از مقدمهای کوتاه نخستین باب کتاب را با موضوع توقیفی یا اصطلاحی بودن لغت عرب آغاز کرده است[۵]. در ادامه، مطالبی پیرامون خط عربی، برتری و وسعت زبان و لغت عرب، اختلاف لغات عرب، فصیحترین عربها، لغات نکوهیده و ناپسند، زبان قرآن، حقیقت کلام، اقسام کلام و... مطرح شده و در ابوابی درباره فعل، حرف، نعت، اسماء و اصول آنها، دخول ال بر اسماء، حروف معنی، معانی کلام، قلب، ابدال، زیادت، تکرار، عموم و خصوص، خطاب با لفظ جمع، فعل لازم و متعدی، بناء، تفاوت ضدین، اضافه، تقدیم و تأخیر، ایماء، شرط، کنایه و...، سخن به میان آمده است. پایانبخش مطالب، باب شعر است[۶].
محقق علاوه بر تحقیق متن کتب و نگاشتن مقدمهای درباره نویسنده و آثار وی، به آدرسدهی آیات، توضیح برخی کلمات دشوار متن و معرفی برخی شخصیتها در پاورقی پرداخته[۷]. وی همچنین توضیحاتی ضروری را درباره برخی مطالب داده است[۸].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- صفا، ذبیحالله، «تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو پارسی»، تهران، انتشارات فردوس، 1378ش، چاپ پانزدهم.
- ضیف، شوقی، «تاريخ الأدب العربي»، قم، ذویالقربی، 1427ق، چاپ دوم.