دیوان سیف اسفرنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''دیوان سیف اسفرنگ''' تألیف سیف‌الدین الأعرج احمد اسفرنگی، با تصحیح انتقادی فرزاد جعفری؛ این دیوان شامل اشعار کامل سیف اسفرنگ، شاعر برجسته قرن هفتم هجری است که مشتمل بر قصاید، غزلیات، ترجیعات، قطعات و رباعیات می‌باشد.
'''دیوان سیف اسفرنگ''' تألیف [[س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌|سیف‌الدین الأعرج احمد اسفرنگی]]، با تصحیح انتقادی [[جعفری، فرزاد|فرزاد جعفری]]؛ این دیوان شامل اشعار کامل [[س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌|سیف اسفرنگ]]، شاعر برجسته قرن هفتم هجری است که مشتمل بر قصاید، غزلیات، ترجیعات، قطعات و رباعیات می‌باشد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۳: خط ۳۳:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
دیوان سیف اسفرنگ مجموعه کاملی از اشعار این شاعر قرن هفتم هجری است که توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شده است. سیف اسفرنگ با نام کامل سیف‌الدین الأعرج احمد بن محمد اسفرنگی، شاعری است که در دوره خوارزمشاهیان می‌زیسته و به سبب لنگی پا به «الأعرج» ملقب بوده است.
دیوان سیف اسفرنگ مجموعه کاملی از اشعار این شاعر قرن هفتم هجری است که توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شده است. [[س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌|سیف اسفرنگ]] با نام کامل [[س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌|سیف‌الدین الأعرج احمد بن محمد اسفرنگی]]، شاعری است که در دوره خوارزمشاهیان می‌زیسته و به سبب لنگی پا به «الأعرج» ملقب بوده است.


این تصحیح بر اساس 11 نسخه خطی معتبر از دیوان سیف اسفرنگ انجام شده که قدیمی‌ترین آنها نسخه کتابخانه لنینگراد است. مصحح با دقت فراوان و با روش علمی به تصحیح متن پرداخته و ضمن حفظ ساختار اصلی دیوان، فهرست‌های مفیدی نیز به پایان کتاب افزوده است.
این تصحیح بر اساس 11 نسخه خطی معتبر از دیوان سیف اسفرنگ انجام شده که قدیمی‌ترین آنها نسخه کتابخانه لنینگراد است. مصحح با دقت فراوان و با روش علمی به تصحیح متن پرداخته و ضمن حفظ ساختار اصلی دیوان، فهرست‌های مفیدی نیز به پایان کتاب افزوده است.


اشعار سیف اسفرنگ از نظر سبک و محتوا مورد توجه بسیاری از تذکره‌نویسان قرار گرفته است. دولتشاه سمرقندی او را «املح الشعراء» و «اکمل الفضلاء» خوانده و برخی دیگر روانی و صفای کلامش را ستوده‌اند. غزلیات عارفانه او از جمله بخش‌های برجسته این دیوان است که حرارت و عاطفه خاصی در آنها موج می‌زند.
اشعار [[س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌|سیف اسفرنگ]] از نظر سبک و محتوا مورد توجه بسیاری از تذکره‌نویسان قرار گرفته است. دولتشاه سمرقندی او را «املح الشعراء» و «اکمل الفضلاء» خوانده و برخی دیگر روانی و صفای کلامش را ستوده‌اند. غزلیات عارفانه او از جمله بخش‌های برجسته این دیوان است که حرارت و عاطفه خاصی در آنها موج می‌زند.


تصحیح حاضر با رعایت اصول علمی تصحیح متون و با استفاده از کهن‌ترین نسخ خطی موجود، توانسته است متنی قابل اعتماد از دیوان این شاعر ارائه دهد. در مقدمه کتاب نیز اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و سبک شعری سیف اسفرنگ آمده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3180 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
تصحیح حاضر با رعایت اصول علمی تصحیح متون و با استفاده از کهن‌ترین نسخ خطی موجود، توانسته است متنی قابل اعتماد از دیوان این شاعر ارائه دهد. در مقدمه کتاب نیز اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و سبک شعری سیف اسفرنگ آمده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3180 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>