آداب الشافعي و مناقبه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: فقه و اصول]] | |||
[[رده:طبقات و تراجم فقها]] | |||
[[رده:شافعیه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۰
| آداب الشافعي و مناقبه | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن ابیحاتم، عبدالرحمن بن محمد (نويسنده)
کوثری، محمد زاهد (مقدمه نويس) عبدالخالق، عبدالغنی ( مقدمه نويس) عبدالخالق، عبدالغنی ( محقق) |
| عنوانهای دیگر | حدیث و فقه. فراسة و طب. تاریخ و أدب. لغة و نسب ** کتب نادرة |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | 13 /ش2الف2 150/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آداب الشافعي ومناقبه: حديث وفقه، فراسة وطب، تاريخ وأدب، لغة ونسب اثر ابومحمد عبدالرحمن بن ابوحاتم رازی (240- 327ق)، در بیان فضایل و جنبههای مختلف زندگی شخصی، اجتماعی و علمی ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعى (150- 204ق)، معروف به امام شافعی، یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت و پیشوای مذهب شافعی و از طبقه چهارم فقیهان تابعی مکه.
اثر حاضر، یکی از قدیمیترین منابع و از جمله معتبرترین مصادر موجود است که در آن، به جنبههای مختلف زندگی امام شافعی و معرفی آثار او پرداخته شده و فضایل شخصیتی و مکارم اخلاقی وی در آن، تشریح گردیده است[۱].
کتاب با مقدمهای از محقق در توضیح مختصر پیرامون کتاب آغاز و مطالب در چهار جلد، عهدهدار شرح حال امام شافعی و پرداختن به جنبههای مختلف شخصیت و زندگی اجتماعی، علمی و دینی او گردیده است، به گونهای که در جلد نخست، به موضوعاتی همچون تاریخ ولادت و وفات شافعی[۲]، زندگی شافعی در نجران، خروج وی به سمت یمن در طلب علم[۳]، علم، فقه و فضیلت شافعی[۴] و قول وی در فضیلت طلب علم[۵]، تواضع و خضوع او برای خداوند[۶]، میزان تمسک وی به سنت[۷]، ورع و عبادت او[۸] پرداخته شده است.
در جلد دوم، اموری همچون خصوصیات اخلاقی شافعی مانند سخاوت[۹]، فراست و زیرکی[۱۰] و شناخت وی از لغات و تفسیر غریب الحدیث[۱۱]، تفسیرحدیث[۱۲] و قرائت قران[۱۳]، مدنظر قرار گرفته است.
مناظرات فقهی و کلامی شافعی و رویکرد وی در آنها و نظرات فقهی و کلام او، در جلد سوم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که مناظره او با حفص پیرامون قدمت قرآن[۱۴] و ابطال دعوی محمد بن حسن توسط او[۱۵] و قول وی در توصیف ابن عبینه و اهل مکه[۱۶]، از جمله آنها میباشد. در آخرین جلد کتاب نیز به بررسی برخی از نظرات و دیدگاههای وی پیرامون برخی از مسائل فقهی و اعتقادی، مانند حکم جمع بین دو نماز در سفر[۱۷]، حکم قتل کفار[۱۸]، دیات و ضمان[۱۹] و... پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.