المذکر و المونث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''المذكر و المؤنث'''، از آثار نحوى، لغت‌شناس، مفسر و قرائت‌شناس قرن چهارم هجری قمری، [[ابوبکر محمد بن قاسم انبارى]] (271-328ق)، معروف به [[ابن انباری]]، پژوهشی واژه‌شناسانه است که به شناسایی شماری از واژگان مذکر و مؤنث مجازی در اسامی، صفات و افعال زبان عربی می‌پردازد. استشهاد فراوان به آیات قرآن کریم، از امتیازات این اثر است.

ازآنجاکه پیش از این، نسخه‌ای دیگر از این کتاب با عنوان [[المذكر و المؤنث (ابن الأنباري)]]، معرفی شده است، در این نوشتار، به معرفی ویژگی‌های نسخه حاضر و برخی مطالب ناگفته می‌پردازیم.

* نسخه قبلی را انتشارات [[وزارة الأوقاف]]، [[المجلس الأعلی للشؤون الإسلامية]] و [[لجنة إحياء التراث الإسلامي]] (قاهره) در سال 1419ق، همراه با فهارس فنی در 2 جلد (606 + 424 صفحه) با تصحیح و تحقیق [[محمد عبدالخالق عضیمه]] و مقدمه [[عبدالمنعم محمد عمر]] و [[رمضان عبدالتواب]] و [[فهیم محمد شلتوت]] منتشر کرده است.

* نسخه فعلی را انتشارات [[دارالرائد العربي]] (بیروت)، در سال 1406ق، با تصحیح و تحقیق استاد دانشکده تربیت دانشگاه موصل، [[طارق عبد عون جنابی]]، همراه با فهارس فنی در 2 جلد (531 + 527 صفحه) نشر داده است.

* [[طارق عبد عون جنابی]]، افزون بر معرفی مستند و کامل شخصیت و آثار [[ابن انباری]]، روش و خصوصیات کتاب حاضر را نیز بیان کرده و همچنین تعلیقات و مقدمه‌ای سودمند را نیز بر آن افزوده است.

* [[ابن انباری]]، یکی از نشانه‌های کامل شدن معرفت به نحو و اعراب را عبارت از توانایی شناسایی مذکر و مؤنث در زبان عربی دانسته و اضافه کرده است: کسی که مذکری را در عربی، مؤنّث شمارد و یا مؤنّثی را مذکّر بپندارد، در عربی‌دانی گرفتار نقص و عیب است؛ همان‌طور که اگر کسی نتواند، مرفوع، منصوب و مجرور را تشخیص بدهد، زبان‌دان نیست....<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ج1، ص107</ref>.

* [[طارق عبد عون جنابی]]، با تأکید بر آنکه همه شرح‌حال‌نگاران، این کتاب را از آثار [[ابن انباری]]، دانسته‌اند، افزوده است: