اللهوف علی قتلی الطفوف یا آهى سوزان بر مزار شهيدان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن قتيبه' به 'ابن قتيبه ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
از آن جا كه سيد بن طاووس، شاعر، اديب و نقّاد هم بوده است، لذا ردپاى ذوق ادبى او در لهوف قابل مشاهده است. بيان كتاب لهوف بسيار نرم بوده، به گونه‌اى كه مى‌توان آن را به صورت مرثيه خواند. اين كتاب با يك شيوه‌ى داستانى نوشته شده است. سيد، چاشنى‌هاى شعرى خود را در جاى جاى كتاب آورده، به گونه‌اى كه كمتر صفحه‌اى از كتاب است كه يك شعر در آن نباشد. مترجم ابتكار جديدى در ترجمه اشعار داشته و به جاى ذكر متن عربى اشعار و ترجمه منثور آنها مضمون اشعار را به نظم آورده است. | از آن جا كه سيد بن طاووس، شاعر، اديب و نقّاد هم بوده است، لذا ردپاى ذوق ادبى او در لهوف قابل مشاهده است. بيان كتاب لهوف بسيار نرم بوده، به گونه‌اى كه مى‌توان آن را به صورت مرثيه خواند. اين كتاب با يك شيوه‌ى داستانى نوشته شده است. سيد، چاشنى‌هاى شعرى خود را در جاى جاى كتاب آورده، به گونه‌اى كه كمتر صفحه‌اى از كتاب است كه يك شعر در آن نباشد. مترجم ابتكار جديدى در ترجمه اشعار داشته و به جاى ذكر متن عربى اشعار و ترجمه منثور آنها مضمون اشعار را به نظم آورده است. | ||
اگرچه پاورقى‌هاى كتاب اندك است، لكن در همين اختصار نيز مطالب مفيدى ارائه شده است؛ مثلاً در ص63 كتاب آمده است: «كه چون روز ترويه شد، عمر بن سعد بن ابى‌وقاص با قشون زيادى به مكه وارد شد و از طرف يزيد مأموريت داشت كه اگر حسين مبارزه جنگى آغاز كند، متقابلاً با حسين مبارزه كند». مترجم با ردّ اين خبر مى‌نويسد: «آمدن عمر بن سعد بعيد مى‌نمايد و شايد روايت با عمرو بن سعيد اشدق كه هنگام فوت معاويه حاكم مكه بود، اشتباه شده است و او بوده كه از مسافرت و يا از نزد يزيد به مكه آمده است و عجب‌تر اين كه در جريان وصيت مسلم بن عقيل در مجلس ابن زياد به عمر بن سعد اشتباه به عكس روى داده است و ابن‌عبدربه در عقدالفريد و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] | اگرچه پاورقى‌هاى كتاب اندك است، لكن در همين اختصار نيز مطالب مفيدى ارائه شده است؛ مثلاً در ص63 كتاب آمده است: «كه چون روز ترويه شد، عمر بن سعد بن ابى‌وقاص با قشون زيادى به مكه وارد شد و از طرف يزيد مأموريت داشت كه اگر حسين مبارزه جنگى آغاز كند، متقابلاً با حسين مبارزه كند». مترجم با ردّ اين خبر مى‌نويسد: «آمدن عمر بن سعد بعيد مى‌نمايد و شايد روايت با عمرو بن سعيد اشدق كه هنگام فوت معاويه حاكم مكه بود، اشتباه شده است و او بوده كه از مسافرت و يا از نزد يزيد به مكه آمده است و عجب‌تر اين كه در جريان وصيت مسلم بن عقيل در مجلس ابن زياد به عمر بن سعد اشتباه به عكس روى داده است و ابن‌عبدربه در عقدالفريد و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] در الامامه و السياسه و على بن احمد مالكى در فصول المهمه به جاى عمر بن سعد، عمرو بن سعيد نوشته‌اند». | ||
مترجم كتاب را در تاريخ 18 خرداد 1348 با اين توصيف از كتاب به پايان مى‌برد: «هر كس به ترتيب و رسمش آگاه شود با اين كه مختصر است و كم حجم امتيازش را نسبت به كتاب‌هاى هم جنس‌اش درك كرده و برترى‌اش را بخودى خود خواهد فهميد و...». | مترجم كتاب را در تاريخ 18 خرداد 1348 با اين توصيف از كتاب به پايان مى‌برد: «هر كس به ترتيب و رسمش آگاه شود با اين كه مختصر است و كم حجم امتيازش را نسبت به كتاب‌هاى هم جنس‌اش درك كرده و برترى‌اش را بخودى خود خواهد فهميد و...». | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۰۶
| نام کتاب | اللهوف علی قتلی الطفوف |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | آهی سوزان بر مزار شهیدان
اللهوف علی قتلی الطفوف. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | ابن‌طاووس، علی بن موسی (نويسنده)
فهری زنجانی، احمد (مترجم) |
| زبان | عربی
فارسی |
| کد کنگره | BP 41/5 /الف2 ل9041 1348 |
| موضوع | واقعه کربلا، 61ق.
حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. |
| ناشر | جهان |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2670AUTOMATIONCODE |
درباره ترجمه
«آهى سوزان بر مزار شهيدان»، از ترجمه‌هاى ارزشمند كتاب «لهوف» سيد بن طاووس به قلم سيد احمد فهرى است. از آن جا كه مترجم صاحب ترجمه‌هاى فراوانى است و آثار ارزشمندى را ترجمه كرده است، به خوبى از عهده اين اثر نيز برآمده و ترجمه سليس و روانى به دست داده است.
مترجم در ابتداى اثر، مقدمه‌اى در شرح حال سيد بن طاووس با عناوين: نام و لقب و كنيه سيد، ولادت و وفات، مدفن سيد، نظريه دانشمندان شيعه درباره سيد و تأليفات سيد تنظيم نموده است.
از آن جا كه سيد بن طاووس، شاعر، اديب و نقّاد هم بوده است، لذا ردپاى ذوق ادبى او در لهوف قابل مشاهده است. بيان كتاب لهوف بسيار نرم بوده، به گونه‌اى كه مى‌توان آن را به صورت مرثيه خواند. اين كتاب با يك شيوه‌ى داستانى نوشته شده است. سيد، چاشنى‌هاى شعرى خود را در جاى جاى كتاب آورده، به گونه‌اى كه كمتر صفحه‌اى از كتاب است كه يك شعر در آن نباشد. مترجم ابتكار جديدى در ترجمه اشعار داشته و به جاى ذكر متن عربى اشعار و ترجمه منثور آنها مضمون اشعار را به نظم آورده است.
اگرچه پاورقى‌هاى كتاب اندك است، لكن در همين اختصار نيز مطالب مفيدى ارائه شده است؛ مثلاً در ص63 كتاب آمده است: «كه چون روز ترويه شد، عمر بن سعد بن ابى‌وقاص با قشون زيادى به مكه وارد شد و از طرف يزيد مأموريت داشت كه اگر حسين مبارزه جنگى آغاز كند، متقابلاً با حسين مبارزه كند». مترجم با ردّ اين خبر مى‌نويسد: «آمدن عمر بن سعد بعيد مى‌نمايد و شايد روايت با عمرو بن سعيد اشدق كه هنگام فوت معاويه حاكم مكه بود، اشتباه شده است و او بوده كه از مسافرت و يا از نزد يزيد به مكه آمده است و عجب‌تر اين كه در جريان وصيت مسلم بن عقيل در مجلس ابن زياد به عمر بن سعد اشتباه به عكس روى داده است و ابن‌عبدربه در عقدالفريد و ابن قتيبه در الامامه و السياسه و على بن احمد مالكى در فصول المهمه به جاى عمر بن سعد، عمرو بن سعيد نوشته‌اند».
مترجم كتاب را در تاريخ 18 خرداد 1348 با اين توصيف از كتاب به پايان مى‌برد: «هر كس به ترتيب و رسمش آگاه شود با اين كه مختصر است و كم حجم امتيازش را نسبت به كتاب‌هاى هم جنس‌اش درك كرده و برترى‌اش را بخودى خود خواهد فهميد و...».
منابع
مقدمه و متن كتاب.