سیر الملوک (سیاست‌نامه): تفاوت میان نسخه‌ها

برای نویسندۀ سیرالملوک، خلافت و خلفای عباسی، بدون آنکه نامی از معاصران به میان آورد، در حد عنصری قدسی محترم است. آنها که حکایتی از زندگی و احوالشان نقل می‌شود، شخصیتی معیارند و کارهایشان الگوی رفتار به دست می‌دهد. کسی که با خلفا مخالفت می‌ورزد، رافضی و قرمطی و خارجی است و قصد برانداختن اساس خلافت و دین دارد و به نظر او پیش از آنکه مانند سینباد گبر، بابک خرّمدبن و ابوسعید جنابی فتنه‌ای برانگیزد و فسادی به بار آورد، باید به سرنوشت آنان گرفتار شود.

بنابر آنچه در مقدمۀ سیرالملوک آمده است [[نظام‌الملک، حسن بن علی|خواجه نظام‌الملک]] از سال 479ق مأموریت یافت که چنین کتابی تألیف کند، پس از مدتی سی‌ونه فصل نخست آن را که در آیین کشورداری بود، نوشت و از نظر سلطان گذراند؛ اما در روزهای که رابطۀ سلطان و خواجه به تیرگی گراییده بود، یازده فصل دیگر که عمدتاً به تبیین علل حوادث و عوامل نگرانی‌های خواجه مربوط می‌شد، بر آن افزود و در سال 485ق، هنگام عزیمت به بغداد به شخص قابل‌اعتمادی سپرد که در وقت مناسب به سلطان برساند. با توجه به یادداشتی که به شیوۀ غیرمعمول پس از فهرست مطالب کتاب آمده است و همۀ اطلاعات آن با قراین دیگر تأیید می‌شود، سیرالملوک در میانۀ سال‌های 479ـ485ق تألیف و تکمیل شده است.