رسائل في العدل و التوحيد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    خط ۷: خط ۷:
    [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین]] (نويسنده)؛  
    [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین]] (نويسنده)؛  
    [[سید مرتضی، علی بن حسین]] (نویسنده)؛  
    [[سید مرتضی، علی بن حسین]] (نویسنده)؛  
    [[رسی، قاسم بن ابراهیم]] ( نویسنده)؛  
    [[رسی، قاسم بن ابراهیم]] (نویسنده)؛  
    [[قاضی عبدالجبار بن احمد]] ( نویسنده)؛  
    [[قاضی عبدالجبار بن احمد]] (نویسنده)؛  
    [[نیسا‌بوری ، سعید بن‌ محمد]] ( نویسنده)؛  
    [[نیسا‌بوری ، سعید بن‌ محمد]] (نویسنده)؛  
    [[کاتب، سیف‌الدین]] ( مقدمه نويس)
    [[کاتب، سیف‌الدین]] (مقدمه نويس)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی

    نسخهٔ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۶

    رسائل في العدل و التوحيد
    رسائل في العدل و التوحيد
    پدیدآورانهادی الی الحق، یحیی بن حسین (نويسنده)؛

    سید مرتضی، علی بن حسین (نویسنده)؛ رسی، قاسم بن ابراهیم (نویسنده)؛ قاضی عبدالجبار بن احمد (نویسنده)؛ نیسا‌بوری ، سعید بن‌ محمد (نویسنده)؛

    کاتب، سیف‌الدین (مقدمه نويس)
    عنوان‌های دیگراصول‌ العدل‌ و التوحید ** الرد علی‌ المجبرة ** المختصر فی‌ اصول‌ الدین‌ ** انقا‌ذ البشر من‌ الجبر و القدر ** فصول‌ من‌ دیوان‌ الاصول‌
    ناشردار مکتبة الحیاة
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1359ش - 1400ق - 1980م
    چاپ1
    موضوعتوحید - متون قدیمی تا قرن 14 - عدل (اصول دین) - جبر و اختیار - کلام - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1359 5ر 217 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسائل في العدل و التوحيد، مجموعه 6 رساله از آثار 5 نفر از دانشوران اسلامی در تبیین مباحث اعتقادی و توحیدی است که پژوهشگر معاصر، سیف‌الدین کاتب، مقدمه‌ای بر آن افزوده و پدیدآورندگان و آثارشان را شناسانده و در مواردی اندک پاورقی‌هایی توضیحی یا استنادی نیز اضافه کرده است. گفتنی است: متأسفانه کتاب حاضر، تحقیق و تصحیح علمی نشده است و اغلاطش کم نیست. رساله‌های مذکور عبارتند از:

    الردّ و الاحتجاج علی الحسن بن محمد بن الحنفية

    • این رساله، نوشته پیشوای زیدیه و مؤسس مذهب ‌هادویه در قرن سوم هجری قمری، یحیی بن حسین هادی‌الی‌الحق (245-298ق)، معروف به «الهادى‌الى‌الحق» است که خدا را منزّه از اجبار کردن بندگان می‌داند و سخن جبرگرایانه پیشوای کیسانی، حسن بن محمد بن حنفیه را نقد می‌کند[۱] و به 43 پرسشی که او طرح کرده، پاسخ می‌دهد[۲].

    إنقاذ البشر من الجبر و القدر

    • این رساله از آثار فقیه، متکلم و ادیب ممتاز شیعی قرن پنجم هجری قمری، ابوالقاسم على بن حسین بن موسى، ملقب به سید مرتضى (۳۵۵-۴۳۶ق) و برای پاسخگویی به درخواست شخصی ناشناس درباره نگارش رساله‌ای در موضوع قضا و قدر و اجتناب از جبر است[۳]. نویسنده تأکید دارد که سخن ما این است: «أنا بقدر الله راضون و بالكفر غير راضين»[۴]؛ یعنی ما به «قضا و قدر الهی» راضی هستیم، ولی به «کفر»، رضایت نداریم.

    أصول العدل و التوحيد

    • این رساله، تألیف یکی از بنیان‌گذاران فقه زیدی و ادیب و شاعر مجاهد، ابومحمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل حسنی هاشمی رسّی، مشهور به قاسم رسّی (169-246ق) است. او می‌گوید: بر بنده موحد که می‌داند هیچ چیزی همانند خدا نیست، لازم است که در آشکار و نهان تقوا پیشه سازد و خوف و رجا داشته باشد و بداند که او عدل، کریم، رحیم و حلیم است و به بندگانش به‌اندازه طاقتشان تکلیف معیّن می‌کند و...[۵].

    الردّ علی المجبّرة

    • این رساله نیز از نوشته‌های قاسم رسی مذکور است که از جمله بر این مطلب تأکید دارد که آدم(ع) و حوا(س) اقرار به گناه و توبه کردند، ولی قدری‌ها و جبری‌ها می‌گویند: گناه ما با قضای الهی و اراده اوست![۶].

    المختصر في أصول الدين

    • این رساله، اثر پیشواى معتزلیان در قرن چهارم و پنجم هجری قمری، قاضی عبدالجبار بن احمد (359-415ق)، است. او می‌گوید: اگر گفته شود: آیا تقلید در معرفت خدا و مراجعه به دانشمندان جایز است؟ گفته می‌شود: نه بلکه بر مکلفان عاقل لازم است که خدای متعال را استدلالی بشناسند و او را منزّه بدانند، همان طور که بیان کردیم[۷].

    فصول من ديوان الأصول

    • این رساله، تألیف محدّث، متکلم و مدرّس معتزلی قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری، ابورشید سعید بن محمد بن حسن نیشابوری (پیش از ۳۴۵ق - پس از ۴۱۵ق)، است. او از جمله چنین نوشته است: اینکه گفته شده: «از دیدگاه ابوالقاسم بلخی، خدای قدیم متعال، مُدرک نیست»، باید این اختلاف، لفظی شمرده شود نه معنوی....[۸].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص19
    2. ر.ک: همان، ص20- 176
    3. ر.ک: همان، ص197
    4. ر.ک: همان، ص241
    5. ر.ک: همان، ص266
    6. ر.ک: همان، ص302-303
    7. ر.ک: همان، ص388
    8. ر.ک: همان، ص485

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها