شهیدی گلپایگانی، محمدباقر

شهیدی گلپایگانی، محمدباقر

نام	شهیدی گلپایگانی، محمدباقر
نام‌های دیگر
نام پدر	سید هاشم
متولد	1318ق
محل تولد	روستای اسفرنجان گلپایگان
رحلت
اساتید	آیت‌الله مشکینى آقا ضیاءالدین عراقى آیت‌الله نایینى عبدالهادى شیرازى
برخی آثار	برنامه سعادت
کد مؤلف	AUTHORCODE00887AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، شهیدی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى (متولد 1318ق- 1395ق/1354ش)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب برنامه سعادت که ترجمه کتاب كشف المحجة لثمرة المهجة  سید بن طاووس است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است.

ولادت

او فرزند سید هاشم، در سال 1318ق، روستای اسفرنجان از توابع گلپایگان به دنیا آمد.

تحصیلات

مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آیت‌الله مشکینى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا عبدالهادى شیرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد.

در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقى و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و آیت‌الله نایینى و آیت‌الله آقا سید ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود.

پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظایف دینى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در کنگره چهاردهمین قرن ولادت امیرالمؤمنین(ع) در کراچى پاکستان شرکت کرد.

آثار

1. «درد و درمان»، ترجمه کتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
2. «راهنماى سعادت»، ترجمه کتاب «کشف المحجة»؛
3. کتاب «نسیم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
4. کتاب «ادعیة و تهلیلات من الآیات البینات».

آیت‌اللّه شهیدى گلپایگانى، همچنین تقریرات درس اصول علاّ‏مه میر محمّدصادق خاتون آبادى در اصفهان را از آغاز علم اصول تا پایان بحث ضد به نگارش درآورده که نسخه خطى آن در نزد برادر زاده ایشان حجة‏الاسلام سیّد على‌اکبر مدنى‌زاده موجود است.

منابع مقاله

1. کتاب اثرآفرینان، ج 3، ص 359.
2. وبلاگ روستای اسفرنجان

وابسته‌ها

برنامه سعادت

برنامه سعادت؛ وصیت عالم ربانى سید بن طاووس به فرزند خود در اخلاق و سیر و سلوک