۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
دیوان مولانا کمالالدین اهلی ترشیزی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹
، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۵۶۷۸/س۸د۹ ۱۳۹۹ | ||
| موضوع = | | موضوع =شعر فارسی - قرن ۹ق,اهلی ترشیزی، کمالالدین، -۹۰۲ق.- نقد و تفسیر,شعر فارسی - قرن ۹ق. - تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =علمی و فرهنگی | | ناشر =علمی و فرهنگی | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[اهلی تشیزی، کمالالدین|اهلی ترشیزی]] از شاعران اواخر عهد تیموری است. به روایت تذکرهها و طبق گفتههای ارباب فن، این دوره از پرشاعرترین ادوار شعر پارسی محسوب میشود؛ ولی تعداد دیوانهای منتشرشده از شاعران آن انگشتشمار است. | [[اهلی تشیزی، کمالالدین|اهلی ترشیزی]] از شاعران اواخر عهد تیموری است. به روایت تذکرهها و طبق گفتههای ارباب فن، این دوره از پرشاعرترین ادوار شعر پارسی محسوب میشود؛ ولی تعداد دیوانهای منتشرشده از شاعران آن انگشتشمار است. | ||
نام دقیق شاعر، در نشانی که به منظور سفر حج اهلی نوشته شده است، او را مولانا [[اهلی تشیزی، کمالالدین|کمالالدین اهلی]] نام بردهاند و این همان نامی است که در پایان نسخۀ خطی محفوظ در دانشگاه تهران ـ کهنترین نسخۀ تاریخدار دیوان اهلی ـ آمده است. [[اهلی تشیزی، کمالالدین|کمالالدین]] از القاب رایج قرن نهم است و بسیاری از فضلا و بزرگان را از دیرباز با اضافه کردن اسمی به پسوند «الدین» ملقب میکردهاند. تمام راویان متقدم در خراسانی بودن اهلی متفقالقول هستند و حتی برخی با اشاره به ترشیز، زادگاه او را به این شهر محدود کردهاند. ترشیز یکی از شهرهای کهن خراسان است. نام ترشیز در کتابهای بسیاری از جمله [[تذکره لباب الألباب|لباب الالباب]]، [[تاریخ سیستان]]، [[تاریخ جهانگشاى جوینى|تاریخ جهانگشا]]، [[تاريخ حبيب السير في اخبار افراد بشر|حبیب السیر]] و .... ذکر شده است. از این شهر شاعرانی سربرآوردهاند: مولانا قبولی ترشیزی، مولانا قابلی ترشیزی، حافظ حلوایی، شراری ترشیزی، مولانا طوطی ترشیزی، اختری ترشیزی، مولانا علیشهاب ترشیزی،مولانا سرّی ترشیزی و مشهورتر از همه ظهوری ترشیزی. | نام دقیق شاعر، در نشانی که به منظور سفر حج اهلی نوشته شده است، او را مولانا [[اهلی تشیزی، کمالالدین|کمالالدین اهلی]] نام بردهاند و این همان نامی است که در پایان نسخۀ خطی محفوظ در دانشگاه تهران ـ کهنترین نسخۀ تاریخدار دیوان اهلی ـ آمده است. [[اهلی تشیزی، کمالالدین|کمالالدین]] از القاب رایج قرن نهم است و بسیاری از فضلا و بزرگان را از دیرباز با اضافه کردن اسمی به پسوند «الدین» ملقب میکردهاند. تمام راویان متقدم در خراسانی بودن اهلی متفقالقول هستند و حتی برخی با اشاره به ترشیز، زادگاه او را به این شهر محدود کردهاند. ترشیز یکی از شهرهای کهن خراسان است. نام ترشیز در کتابهای بسیاری از جمله [[تذکره لباب الألباب|لباب الالباب]]، [[تاریخ سیستان]]، [[تاریخ جهانگشاى جوینى|تاریخ جهانگشا]]، [[تاريخ حبيب السير في اخبار افراد بشر|حبیب السیر]] و.... ذکر شده است. از این شهر شاعرانی سربرآوردهاند: مولانا قبولی ترشیزی، مولانا قابلی ترشیزی، حافظ حلوایی، شراری ترشیزی، مولانا طوطی ترشیزی، اختری ترشیزی، مولانا علیشهاب ترشیزی،مولانا سرّی ترشیزی و مشهورتر از همه ظهوری ترشیزی. | ||
از تاریخ تولد شاعر هیچ نشانی در دست نیست؛ اما اگر این قول تذکرهنویسان پذیرفته شود که او دورۀ پیری را درک کرده و تا زمان به سلطنت رسیدن شاه تهماسب صفوی (930 ق) زنده بوده است، میتوان تخمین زد که تولدش در اواسط قرن نهم یعنی حدود (850 یا 860 ق) اتفاق افتاده است. دقیقترین تاریخی که برای درگذشت او، روایت اشپرنگر است. وی با اشاره به این ماده تاریخ از [[خلیلالله زرگر]]، 934 ق. را سال درگذشت اهلی بیان میکند: «اهلی بمرد نام نکویش بماند و بس». این تاریخ را [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]]، [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] و [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]] تکرار کرده و سبب فراگیرشدن و پذیرش آن از طرف اهل فن شدهاند. | از تاریخ تولد شاعر هیچ نشانی در دست نیست؛ اما اگر این قول تذکرهنویسان پذیرفته شود که او دورۀ پیری را درک کرده و تا زمان به سلطنت رسیدن شاه تهماسب صفوی (930 ق) زنده بوده است، میتوان تخمین زد که تولدش در اواسط قرن نهم یعنی حدود (850 یا 860 ق) اتفاق افتاده است. دقیقترین تاریخی که برای درگذشت او، روایت اشپرنگر است. وی با اشاره به این ماده تاریخ از [[خلیلالله زرگر]]، 934 ق. را سال درگذشت اهلی بیان میکند: «اهلی بمرد نام نکویش بماند و بس». این تاریخ را [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]]، [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] و [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]] تکرار کرده و سبب فراگیرشدن و پذیرش آن از طرف اهل فن شدهاند. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||