أمالی شیخ صدوق (ترجمه حسین عابدی)

أمالی شیخ صدوق
پدیدآوران	ابن‌بابویه، محمد بن علی (نويسنده) عابدی، حسین (مترجم)
عنوان‌های دیگر	امالی. فارسی
ناشر	فکر معاصر
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1391ش
چاپ	1
شابک	‎978-600-6745-35-0
موضوع	احادیث شیعه - قرن 4ق.
زبان	عربی - فارسی
تعداد جلد	2
کد کنگره	الف2 الف8041 129 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

امالی شیخ صدوق، ترجمه‌ای فارسی به قلم مترجم معاصر، حسین عابدی، است که درس‌های روایی محدّث و فقیه قرن چهارم هجری قمری، شیخ صدوق (311-381ق) را در آداب و سنن اسلامی بیان می‌کند. مترجم، زندگی و شخصیت علمی و اجتماعی پدیدآورنده و آثارش را شناسانده و معنای اصطلاح «امالی» را توضیح داده است.

هدف و روش

• حسین عابدی، با تأکید بر آنکه ترجمه‌های دیگر این کتاب را می‌توان در بازار کتاب یافت و مترجمان آن زحمات زیادی برای به ثمر رساندن آن متحمّل شده‌اند و ما به تلاش‌های آنان ارج می‌نهیم، افزوده است:
• از سوی مدیر انتشارات آدینه سبز پیشنهاد شد و من پذیرفتم این کار بزرگ (ترجمه امالی شیخ صدوق) را انجام دهم و تمامی تلاش خود را در این زمینه به‌کار ببندم.
• ویژگی این ترجمه آن است که سعی کردم روایات موجود در کتاب را با نثری روان ترجمه کنم و به‌اندازه توان کوشیدم گره‌های موجود در ترجمه‌های دیگر را بگشایم؛ به‌گونه‌ای که خواندن آن برای علاقه‌مندان ملال‌آور نباشد.
• در ضمن از سایر ترجمه‌ها استفاده کرده‌ام و در مواردی به همه ترجمه‌ها مراجعه کردم تا بهترین ترجمه را ارائه دهم.
• مترجم، متن اصلی عربی را در صفحات زوج و ترجمه فارسی را در صفحات فرد آورده است.

ساختار و محتوا

• مطالب این اثر، در 97 مجلس به‌ترتیب ذیل تنظیم شده است:

1. جلد اول: (مجلس 1 تا 54).
2. جلد دوم: (مجلس 55 تا 97).

نمونه مباحث

• «... حدّثني عمّي علي بن عباس قال حدّثنا إبراهيم بن بشر بن خالد العبدي قال حدّثنا عمرو بن خالد أبوحمزة الثمالي عن علي بن الحسين(ع) قال: القَولُ الحَسَنُ يثرِي المالَ و ينمي الرِّزقَ و ينسِئُ في الأجَلِ و يحَبِّبُ إلَى الأهلِ و يدخِلُ الجَنَّةَ».
• ... عمویم علی بن عباس روایت نمود از ابوحمزه ثمالی از علی بن حسین(ع) (امام چهارم) فرمود: سخنان نیکو دارایی را می‌افزاید و روزی را زیاد و مرگ را به تأخیر می‌اندازد و صاحب سخن را نزد اهلش دوست‌داشتنی (و در نهایت) او را به بهشت رهنمون می‌کند.
• مقایسه: برگردان فارسی مطابق با متن عربی و رسا است؛ جز آنکه در جمله «روزی را زیاد و مرگ را به تأخیر می‌اندازد»، فعل «می‌کند» حذف شده است، درصورتی‌که چنین حذفی، از نظر ویرایشی درست نیست؛ زیرا در فارسی «زیاد می‌اندازد» گفته نمی‌شود.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.