فارسی آبادهای: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURفارسی آبادهایJ1.jpg | عنوان =فارسی آبادهای | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = صاحبی، سید محمد (نویسنده) [[]] (محقق) [[]] (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =کتاب بهار | مکان نشر =تهران | سا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[صاحبی، سید محمد]] (نویسنده) | [[صاحبی، سید محمد]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۳۰۲۴/آ۲۲ص۲ | ||
| موضوع = | | موضوع =آبادهای -- واژه شناسی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =کتاب بهار | | ناشر =کتاب بهار | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فارسی آبادهای'''تألیف سید محمد | '''فارسی آبادهای''' تألیف [[صاحبی، سید محمد|سید محمد صاحبی]]، فارسی آبادهای یکی از گویشهای استان فارس و رایج در شهرستان آباده است. آباده شمالیترین شهرستان استان فارس است. آباده، ایزدخواست، بهمن، سورمق و صغاد از شهرها و بیدک و خسرووشیرین از دهستانهای این شهرستان هستند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۷: | ||
تحلیلهای مربوط به واجشناسی بر اساس نظریۀ واجشناسی زایشی اشتقاقی، با اعمال برخی تعدیلات و بدون تقید کامل به رویکردی خاص انجام شده است. در ادامه به ویژگیهای صرفی و نحوی این گویش اشاره شده و در پایان کتاب، واژهنامۀ دوسویۀ فارسی معیار به آبادهای و آبادهای به فارسی معیار آمده است. | تحلیلهای مربوط به واجشناسی بر اساس نظریۀ واجشناسی زایشی اشتقاقی، با اعمال برخی تعدیلات و بدون تقید کامل به رویکردی خاص انجام شده است. در ادامه به ویژگیهای صرفی و نحوی این گویش اشاره شده و در پایان کتاب، واژهنامۀ دوسویۀ فارسی معیار به آبادهای و آبادهای به فارسی معیار آمده است. | ||
این اثر با دیدی همزمانی و در مقایسه با فارسی معیار تألیف شده است؛ منظور از فارسی معیار گونۀ زبانی رایج در تهران امروزی است. افزون بر شم زبانی نویسنده که متولد و مقیم تهران است، این سه اثر نیز به عنوان ملاکی برای تعیین فارسی معیار در نظر گرفته شده است: فرهنگ روز سخن (حسن انوری)، فارسی گفتاری و نوشتاری (ایران کلباسی) و دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی (شهرزاد ماهوتیان). | این اثر با دیدی همزمانی و در مقایسه با فارسی معیار تألیف شده است؛ منظور از فارسی معیار گونۀ زبانی رایج در تهران امروزی است. افزون بر شم زبانی نویسنده که متولد و مقیم تهران است، این سه اثر نیز به عنوان ملاکی برای تعیین فارسی معیار در نظر گرفته شده است: فرهنگ روز سخن ([[انوری، حسن|حسن انوری]])، فارسی گفتاری و نوشتاری ([[ایران کلباسی]]) و دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی ([[شهرزاد ماهوتیان]]). | ||
آوانویسی واحدهای واژگانی آبادهای با بهرهگیری از الفبای آوایی آمریکای شمالی و بر اساس «آواشناسی زبان فارسی» اثر [[یدالله ثمره]] صورت گرفته است؛ علت این انتخاب آن است که در بیشتر پژوهشهای زبانشناسی دربارۀ زبان فارسی و گویشهای ایرانی از این الفبای آوایی استفاده شده است. برای انجام این تحقیق با استفاده از «راهنمای گردآوری گویشها برای گنجینۀ گویشهای ایرانی» و پرسشنامۀ مندرج در پایان «اطلس گویششناختی قصران داخل» گفتگوهایی با هفت گویشور کهنسال یا میانسال متولد و مقیم آباده انجام شده که بیشتر این گویشوران بیسواد یا کمسواد بودند. افزون بر مصاحبههای مبتنی بر پرسشنامه، از گویشوران درخواست شده به طور آزادانه دربارۀ موضوعی سخن بگویند. تمامی مصاحبهها و گفتارها ضبط گردیده و سپس اطلاعات آنها آوانویسی شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/4720 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴
| فارسی آبادهای | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صاحبی، سید محمد (نویسنده) |
| ناشر | کتاب بهار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 4ـ19ـ7067ـ622ـ978 |
| موضوع | آبادهای -- واژه شناسی |
| کد کنگره | PIR ۳۰۲۴/آ۲۲ص۲ |
فارسی آبادهای تألیف سید محمد صاحبی، فارسی آبادهای یکی از گویشهای استان فارس و رایج در شهرستان آباده است. آباده شمالیترین شهرستان استان فارس است. آباده، ایزدخواست، بهمن، سورمق و صغاد از شهرها و بیدک و خسرووشیرین از دهستانهای این شهرستان هستند.
ساختار
کتاب در چهار فصل تدوین شده است.
گزارش کتاب
فارسی آبادهای یکی از گویشهای استان فارس و رایج در شهرستان آباده است. آباده شمالیترین شهرستان استان فارس است. آباده، ایزدخواست، بهمن، سورمق و صغاد از شهرها و بیدک و خسرووشیرین از دهستانهای این شهرستان هستند.
در این کتاب، نخست نظام واجی گویش آبادهای بررسی شده و سپس از فرایندهای واجی در این گویش سخن رفته است. در گویش آبادهای 23 همخوان واجی، شش واکۀ سادۀ واجی و شش واکۀ مرکب آوایی وجود دارد. در فصل اول ابتدا با ارائۀ جفتهای کمینه به توصیف همخوانها و سپس به بررسی واکههای واجی پرداخته شده است. واجهای گویش آبادهای در چارچوب نظریۀ واجشناسی زایشی توصیف و دستهبندی شده است. سپس واکههای مرکب آوایی با ارائۀ نمونههایی ذکر شده است. در پایان ساختمان هجا و الگوی کلی تکیۀ واژگانی در این گویش بررسی گردیده است.
تحلیلهای مربوط به واجشناسی بر اساس نظریۀ واجشناسی زایشی اشتقاقی، با اعمال برخی تعدیلات و بدون تقید کامل به رویکردی خاص انجام شده است. در ادامه به ویژگیهای صرفی و نحوی این گویش اشاره شده و در پایان کتاب، واژهنامۀ دوسویۀ فارسی معیار به آبادهای و آبادهای به فارسی معیار آمده است.
این اثر با دیدی همزمانی و در مقایسه با فارسی معیار تألیف شده است؛ منظور از فارسی معیار گونۀ زبانی رایج در تهران امروزی است. افزون بر شم زبانی نویسنده که متولد و مقیم تهران است، این سه اثر نیز به عنوان ملاکی برای تعیین فارسی معیار در نظر گرفته شده است: فرهنگ روز سخن (حسن انوری)، فارسی گفتاری و نوشتاری (ایران کلباسی) و دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی (شهرزاد ماهوتیان).
آوانویسی واحدهای واژگانی آبادهای با بهرهگیری از الفبای آوایی آمریکای شمالی و بر اساس «آواشناسی زبان فارسی» اثر یدالله ثمره صورت گرفته است؛ علت این انتخاب آن است که در بیشتر پژوهشهای زبانشناسی دربارۀ زبان فارسی و گویشهای ایرانی از این الفبای آوایی استفاده شده است. برای انجام این تحقیق با استفاده از «راهنمای گردآوری گویشها برای گنجینۀ گویشهای ایرانی» و پرسشنامۀ مندرج در پایان «اطلس گویششناختی قصران داخل» گفتگوهایی با هفت گویشور کهنسال یا میانسال متولد و مقیم آباده انجام شده که بیشتر این گویشوران بیسواد یا کمسواد بودند. افزون بر مصاحبههای مبتنی بر پرسشنامه، از گویشوران درخواست شده به طور آزادانه دربارۀ موضوعی سخن بگویند. تمامی مصاحبهها و گفتارها ضبط گردیده و سپس اطلاعات آنها آوانویسی شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات