حیدری، محمدویس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
     
    {{کاربردهای دیگر|حیدری (ابهام‌زدایی)}}
     
    {{کاربردهای دیگر|حیدری (ابهام زدایی)}}
     
     
    '''محمدويس حيدری اويسی حسينی''' (1335-1405ق)،  مورخ، نسب‌شناس سوری
    '''محمدويس حيدری اويسی حسينی''' (1335-1405ق)،  مورخ، نسب‌شناس سوری


    خط ۶۴: خط ۶۰:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:نسب‌شناسان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷

    حیدری‌، محمد ویس‌
    نام حیدری‌، محمد ویس‌
    نام‎های دیگر م‍ح‍م‍د وی‍س‌ ال‍ح‍ی‍دری‌

    وی‍س‌ ال‍ح‍ی‍دری‌، م‍ح‍م‍د

    اویسی الحسینی، محمد ویس

    نام پدر شیخ عبدالرحمن
    متولد 1335ق /1917م
    محل تولد روستای تلمالد در 30 كيلومترى حلب
    رحلت 1405 ق یا 1984 م
    اساتید شيخ صالح حيدرى پدر بزرگش
    برخی آثار الدرر البهیة فی الأنساب الحیدریة و الأویسیة
    کد مؤلف AUTHORCODE02426AUTHORCODE

    محمدويس حيدری اويسی حسينی (1335-1405ق)، مورخ، نسب‌شناس سوری

    ولادت

    او فرزند شیخ عبدالرحمن حیدری اویسی، در سال 1335ق در قريه تلمالد، در 30 كيلومترى حلب به دنيا آمد. وى در ايام كودكى يتيم شد و پدربزرگش، عارف كامل شيخ صالح حيدرى، امام و خطیب روستایشان، سرپرستى وى را به عهده گرفت.

    تحصیلات

    بعد از اين‌كه علوم مقدماتى را نزد جدش فرا گرفت، به دليل فوت جدش، سرپرستى وى به عمويش شيخ عبدالرزاق حيدرى افتاد. وى در سال 1364ق به زيارت خانه خدا مشرف شد و در آنجا با بعضى از علما و صالحين ملاقات كرد و سپس به زيارت قبر نبوى مشرف گشت. وى بعد از اين مسافرت، به زادگاه خود برگشت و بعد از مدتى به حلب رفت. شيخ محمد چند سال بعد به عراق مسافرت كرد و در آن‌جا به زيارت قبور ائمه عراق(ع) تشرف پيدا كرد.

    از لحاظ مكانت علمى، وى يكى از علماى طراز اول در علوم تاريخ و انساب در شامات در عصر خود محسوب مى‌شود و در مدارس زيادى به تدريس اين علوم مشغول بوده است.

    وفات

    وى شب دوشنبه، ماه صفر سال 1405ق، برابر با 1984م رحلت فرمود و در مسجد حيدريه حلب به خاک سپرده شد.

    آثار

    1. المصباح المنير فى ورد السيد أحمد الرفاعى الكبير.
    2. الدرر البهية في الانساب الحيدرية والأويسية
    3. همچنین کتابی به نام جمع فيه الفائدة، والوصية، والقصة المفيدة، را آغاز کرده بود، اما اجل مهلتش نداد.

    وابسته‌ها