شرح عبداللطيف عباسی بر حديقه سنايی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21980J1.jpg | عنوان = شرح عبد اللطيف عباسی بر حديقه سنايی | عنوان‌های دیگر = حدیقه الحدیقه و شریعه الطریقه. شرح ** لطايف الحدايق ** لطایف الحدایق | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عباسی، عبداللطیف -1049ق (نويسنده) محمدی، مح...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[عباسی، عبداللطیف -1049ق]] (نويسنده)
    [[عباسی، عبداللطیف]] (نويسنده)
    [[محمدی، محسن ]] (مصحح)
    [[محمدی، محسن ]] (مصحح)
    [[یوسفی، محمدرضا ]] ( مصحح)
    [[یوسفی، محمدرضا ]] ( مصحح)
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''شرح عبداللطیف عباسی بر حدیقه سنایی مسمی به لطایف الحدایق'''، شرحی است از عبداللطیف عباسی (متوفی 1049ق/ 1639م) بر «حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة» سنایی (465 یا 473- 525 یا 545ق) که با مقدمه، تصحیح و تعلیق محمدرضا یوسفی و محسن محمدی، منتشر شده است.
    '''شرح عبداللطیف عباسی بر حدیقه سنایی مسمی به لطایف الحدایق'''، شرحی است از [[عباسی، عبداللطیف|عبداللطیف عباسی]] (متوفی 1049ق/ 1639م) بر «[[حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة]]» [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]] (465 یا 473- 525 یا 545ق) که با مقدمه، تصحیح و تعلیق [[یوسفی، محمدرضا|محمدرضا یوسفی]] و [[محمدی، محسن|محسن محمدی]]، منتشر شده است.


    برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این شرح را می‌توان در مؤلفه‌های زیر، بررسی نمود:
    برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این شرح را می‌توان در مؤلفه‌های زیر، بررسی نمود:
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    # ساختار این شرح با سایر شروح متفاوت است و عباسی طبق دانسته‌های خود و میزان آشنایی که با سنایی و حدیقه داشته، برخی ابیات را شرح داده است. در بعضی ابیات، فقط یکی دو لغت را معنی نموده است و اذعان داشته که محتاج به تشریح نیست. در بعضی موارد نیز یک بیت را مفصل و از روایاتی گوناگون با احتمالاتی که در اثر قرائت‌های متفاوت یک بیت ممکن است به ذهن برسد، توضیح داده است.
    # ساختار این شرح با سایر شروح متفاوت است و عباسی طبق دانسته‌های خود و میزان آشنایی که با سنایی و حدیقه داشته، برخی ابیات را شرح داده است. در بعضی ابیات، فقط یکی دو لغت را معنی نموده است و اذعان داشته که محتاج به تشریح نیست. در بعضی موارد نیز یک بیت را مفصل و از روایاتی گوناگون با احتمالاتی که در اثر قرائت‌های متفاوت یک بیت ممکن است به ذهن برسد، توضیح داده است.
    # لغات حدیقه را معمولا از کتاب «لطایف اللغات» که اثر دیگر مؤلف بوده است، نقل کرده که در متن با علامت «لط» و «لطا» مشخص است.
    # لغات حدیقه را معمولا از کتاب «لطایف اللغات» که اثر دیگر مؤلف بوده است، نقل کرده که در متن با علامت «لط» و «لطا» مشخص است.
    # جابه‌جا از شواهد شعری از شاعران مشهوری همچون مولوی و سعدی و حافظ بهره برده؛ گاه نیز شواهدی به‌خصوص در معانی شاذ و نادر برخی کلمات از اشعار شاعران ناآشنایی مثل نادم گیلانی و پرتوی استفاده کرده است.
    # جابه‌جا از شواهد شعری از شاعران مشهوری همچون [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] بهره برده؛ گاه نیز شواهدی به‌خصوص در معانی شاذ و نادر برخی کلمات از اشعار شاعران ناآشنایی مثل نادم گیلانی و پرتوی استفاده کرده است.
    # عناصر لهجه‌ای و زبانی در نثر عباسی مشاهده می‌شود؛ مثلا در ارجاع آیات قرآنی، از عبارت سی‌پاره استفاده نموده، آیات را به آیه آغاز هر جزو قرآن ارجاع می‌دهد.
    # عناصر لهجه‌ای و زبانی در نثر عباسی مشاهده می‌شود؛ مثلا در ارجاع آیات قرآنی، از عبارت سی‌پاره استفاده نموده، آیات را به آیه آغاز هر جزو قرآن ارجاع می‌دهد.
    # ازآنجاکه عباسی بر مثنوی مولوی نیز شرح نوشته، اشراف خوبی نسبت به هر دو اثر دارد و در مقایسه حدیقه و مثنوی گفته است: «میانه این دو کتاب عموم و خصوص مطلق توان قرار داد که مثنوی اعم مطلق باشد و حدیقه اخص؛ چه آنچه در حدیقه هست، در مثنوی به شرح و بسط تمام یافته می‌شود... پس حدیقه را به‌منزله متن و مثنوی را به‌مثابه شرح گوییم هم می‌سزد و اگر گوییم طرف قال و رتبه شعری حدیقه رجحان دارد و جانب حال مثنوی اقوی است، هم خالی از جرئتی و جسارتی نیست»<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه پنجاه‌وهفت - پنجاه وهشت</ref>.
    # ازآنجاکه عباسی بر مثنوی مولوی نیز شرح نوشته، اشراف خوبی نسبت به هر دو اثر دارد و در مقایسه حدیقه و مثنوی گفته است: «میانه این دو کتاب عموم و خصوص مطلق توان قرار داد که مثنوی اعم مطلق باشد و حدیقه اخص؛ چه آنچه در حدیقه هست، در مثنوی به شرح و بسط تمام یافته می‌شود... پس حدیقه را به‌منزله متن و مثنوی را به‌مثابه شرح گوییم هم می‌سزد و اگر گوییم طرف قال و رتبه شعری حدیقه رجحان دارد و جانب حال مثنوی اقوی است، هم خالی از جرئتی و جسارتی نیست»<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه پنجاه‌وهفت - پنجاه وهشت</ref>.
    خط ۴۸: خط ۴۸:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۰

    شرح عبد اللطيف عباسی بر حديقه سنايی
    شرح عبداللطيف عباسی بر حديقه سنايی
    پدیدآورانعباسی، عبداللطیف (نويسنده)

    محمدی، محسن (مصحح) یوسفی، محمدرضا ( مصحح)

    سنایی، مجدود بن آدم ( نویسنده)
    عنوان‌های دیگرحدیقه الحدیقه و شریعه الطریقه. شرح ** لطايف الحدايق ** لطایف الحدایق
    ناشرآيين احمد (صلی الله عليه و آله و سلم)
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر1387ش
    چاپ1
    شابک978-600-5335-06-4
    موضوعسنایی، مجدود بن آدم، 473؟ - 525؟ق. حدیقه الحقیقه و شریعه الطریقه - نقد و تفسیر - شعر عرفانی - قرن 6ق. - تاریخ و نقد - شعر فارسی - قرن 6ق. - تاریخ و نقد
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏ش‎‏4‎‏ 4944 ‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح عبداللطیف عباسی بر حدیقه سنایی مسمی به لطایف الحدایق، شرحی است از عبداللطیف عباسی (متوفی 1049ق/ 1639م) بر «حديقة الحقيقة و شريعة الطريقة» سنایی (465 یا 473- 525 یا 545ق) که با مقدمه، تصحیح و تعلیق محمدرضا یوسفی و محسن محمدی، منتشر شده است.

    برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های این شرح را می‌توان در مؤلفه‌های زیر، بررسی نمود:

    1. از محسنات اثر حاضر، نسخه‌ حدیقه‌ای است که عباسی تهیه، مقابله و شرح نموده است که شرح آن در مقدمه کتاب آمده است.
    2. ساختار این شرح با سایر شروح متفاوت است و عباسی طبق دانسته‌های خود و میزان آشنایی که با سنایی و حدیقه داشته، برخی ابیات را شرح داده است. در بعضی ابیات، فقط یکی دو لغت را معنی نموده است و اذعان داشته که محتاج به تشریح نیست. در بعضی موارد نیز یک بیت را مفصل و از روایاتی گوناگون با احتمالاتی که در اثر قرائت‌های متفاوت یک بیت ممکن است به ذهن برسد، توضیح داده است.
    3. لغات حدیقه را معمولا از کتاب «لطایف اللغات» که اثر دیگر مؤلف بوده است، نقل کرده که در متن با علامت «لط» و «لطا» مشخص است.
    4. جابه‌جا از شواهد شعری از شاعران مشهوری همچون مولوی و سعدی و حافظ بهره برده؛ گاه نیز شواهدی به‌خصوص در معانی شاذ و نادر برخی کلمات از اشعار شاعران ناآشنایی مثل نادم گیلانی و پرتوی استفاده کرده است.
    5. عناصر لهجه‌ای و زبانی در نثر عباسی مشاهده می‌شود؛ مثلا در ارجاع آیات قرآنی، از عبارت سی‌پاره استفاده نموده، آیات را به آیه آغاز هر جزو قرآن ارجاع می‌دهد.
    6. ازآنجاکه عباسی بر مثنوی مولوی نیز شرح نوشته، اشراف خوبی نسبت به هر دو اثر دارد و در مقایسه حدیقه و مثنوی گفته است: «میانه این دو کتاب عموم و خصوص مطلق توان قرار داد که مثنوی اعم مطلق باشد و حدیقه اخص؛ چه آنچه در حدیقه هست، در مثنوی به شرح و بسط تمام یافته می‌شود... پس حدیقه را به‌منزله متن و مثنوی را به‌مثابه شرح گوییم هم می‌سزد و اگر گوییم طرف قال و رتبه شعری حدیقه رجحان دارد و جانب حال مثنوی اقوی است، هم خالی از جرئتی و جسارتی نیست»[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه پنجاه‌وهفت - پنجاه وهشت

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها