خویی، یوسف بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

| علایق پژوهشی =

| سبک نوشتاری =

| وبگاه =

| امضا =

'''ابویعقوب یوسف بن طاهر خویی''' (متوفای 549ق)، شاعر، محدث، ادیب و فقیه.

وی از مردم خوی - شهری در شمال غربی آذربایجان ایران - ‌بود که در عصر عباسی سوم در قرن ششم هجری می‌زیست.

او در نوقان طوس ساکن بوده و شغل نیابت قضا داشت<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج8، ص235</ref> و مردی فاضل، فقیه، باورع، خوش‌رفتار، شاعر شیرین‌گفتار و طبعی لطیف داشت.

خویی شاگرد [[میدانی، احمد بن محمد|ابوالفضل میدانی]] صاحب «[[مجمع الأمثال]]» بوده است<ref>ر.ک: مدرس، محمدعلی، ج2، ص197؛ نجار، عبدالحلیم، ج5، ص215</ref>.

وی سرانجام در اواخر سال 548 یا اوایل 549 ق، پس از استیلای ترک‌های اوغوز بر خراسان به دست آنان در طوس به قتل رسید<ref>ر.ک: جبوری، کامل سلمان، ج7، ص54</ref>.

# فرائد الخرائد في الأمثال، على حروف المعجم؛

# شرح سقط الزند للمعري؛

# تنزيه القرآن الشريف عن وصمة اللحن و التحريف<ref>ر.ک: کحاله، عمررضا، ج13، ص306</ref>.

<references/>

# جلالی، غلامرضا، «مشاهیر مدفون در مشهد و حومه»، مشهد، آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، 1389ش.

# زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج8، ص235، لبنان - ‌بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م،

# کحاله، عمررضا، «معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية»، بیروت – لبنان، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا.

{{وابسته‌ها}}

[[رده:زندگی‌نامه]]