خویی، یوسف بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = [[فرائد الخرائد في الأمثال ]] | | آثار = [[فرائد الخرائد في الأمثال]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''ابویعقوب یوسف بن طاهر خویی''' (متوفای 549ق)، شاعر، محدث، ادیب و فقیه. | '''ابویعقوب یوسف بن طاهر خویی''' (متوفای 549ق)، شاعر، محدث، ادیب و فقیه. | ||
=زندگی‌نامه= | |||
وی از مردم خوی - شهری در شمال غربی آذربایجان ایران - بود که در عصر عباسی سوم در قرن ششم هجری می‌زیست. | وی از مردم خوی - شهری در شمال غربی آذربایجان ایران - بود که در عصر عباسی سوم در قرن ششم هجری می‌زیست. | ||
او در نوقان طوس ساکن بوده و شغل نیابت قضا داشت<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج8، ص235</ref> و مردی فاضل، فقیه، باورع، خوش‌رفتار، شاعر شیرین‌گفتار و طبعی لطیف داشت. | او در نوقان طوس ساکن بوده و شغل نیابت قضا داشت<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج8، ص235</ref> و مردی فاضل، فقیه، باورع، خوش‌رفتار، شاعر شیرین‌گفتار و طبعی لطیف داشت. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
خویی شاگرد [[میدانی، احمد بن محمد|ابوالفضل میدانی]] صاحب «[[مجمع الأمثال]]» بوده است<ref>ر.ک: مدرس، محمدعلی، ج2، ص197؛ نجار، عبدالحلیم، ج5، ص215</ref>. | خویی شاگرد [[میدانی، احمد بن محمد|ابوالفضل میدانی]] صاحب «[[مجمع الأمثال]]» بوده است<ref>ر.ک: مدرس، محمدعلی، ج2، ص197؛ نجار، عبدالحلیم، ج5، ص215</ref>. | ||
=وفات= | |||
وی سرانجام در اواخر سال 548 یا اوایل 549 ق، پس از استیلای ترک‌های اوغوز بر خراسان به دست آنان در طوس به قتل رسید<ref>ر.ک: جبوری، کامل سلمان، ج7، ص54</ref>. | وی سرانجام در اواخر سال 548 یا اوایل 549 ق، پس از استیلای ترک‌های اوغوز بر خراسان به دست آنان در طوس به قتل رسید<ref>ر.ک: جبوری، کامل سلمان، ج7، ص54</ref>. | ||
=آثار= | |||
# فرائد الخرائد في الأمثال، على حروف المعجم؛ | # فرائد الخرائد في الأمثال، على حروف المعجم؛ | ||
# شرح سقط الزند للمعري؛ | # شرح سقط الزند للمعري؛ | ||
# تنزيه القرآن الشريف عن وصمة اللحن و التحريف<ref>ر.ک: کحاله، عمررضا، ج13، ص306</ref>. | # تنزيه القرآن الشريف عن وصمة اللحن و التحريف<ref>ر.ک: کحاله، عمررضا، ج13، ص306</ref>. | ||
=پانویس= | |||
<references/> | <references/> | ||
=منابع مقاله= | |||
# جلالی، غلامرضا، «مشاهیر مدفون در مشهد و حومه»، | # جلالی، غلامرضا، «مشاهیر مدفون در مشهد و حومه»، مشهد، آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، 1389ش. | ||
# زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج8، ص235، لبنان - بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م، | # زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج8، ص235، لبنان - بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م، | ||
# مدرس، محمدعلی، «ريحانة الأدب في تراجم المعروفين بالكنية أو اللقب»، تهران - ایران، انتشارات خیام، 1369ش. | # مدرس، محمدعلی، «ريحانة الأدب في تراجم المعروفين بالكنية أو اللقب»، تهران - ایران، انتشارات خیام، 1369ش. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
# کحاله، عمررضا، «معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية»، بیروت – لبنان، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا. | # کحاله، عمررضا، «معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية»، بیروت – لبنان، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا. | ||
=وابسته‌ها= | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[فرائد الخرائد في الأمثال ]] | [[فرائد الخرائد في الأمثال]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط حسن باقی زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۸
| خویی، یوسف بن طاهر | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | طاهر |
| محل تولد | خوی، ایران |
| محل زندگی | نوقان طوس |
| شهادت | اواخر سال 548 یا اوایل 549 ق |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| پیشه | شاعر، محدث، ادیب و فقیه |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | ابوالفضل میدانی |
| برخی آثار | فرائد الخرائد في الأمثال |
ابویعقوب یوسف بن طاهر خویی (متوفای 549ق)، شاعر، محدث، ادیب و فقیه.
زندگی‌نامه
وی از مردم خوی - شهری در شمال غربی آذربایجان ایران - بود که در عصر عباسی سوم در قرن ششم هجری می‌زیست. او در نوقان طوس ساکن بوده و شغل نیابت قضا داشت[۱] و مردی فاضل، فقیه، باورع، خوش‌رفتار، شاعر شیرین‌گفتار و طبعی لطیف داشت.
ابوسعد سمعانی در تحبیر می‌نویسد: او در نوقان طوس زندگی می‌کرد و چند جزوه از احادیث و اشعارش را برای من نوشت و اجازه روایت آن را داد. او در طوس نیابت قضا داشت و به امور مردم رسیدگی می‌کرد و آنان هم از او راضی بودند[۲].
خویی شاگرد ابوالفضل میدانی صاحب «مجمع الأمثال» بوده است[۳].
وفات
وی سرانجام در اواخر سال 548 یا اوایل 549 ق، پس از استیلای ترک‌های اوغوز بر خراسان به دست آنان در طوس به قتل رسید[۴].
آثار
- فرائد الخرائد في الأمثال، على حروف المعجم؛
- شرح سقط الزند للمعري؛
- تنزيه القرآن الشريف عن وصمة اللحن و التحريف[۵].
پانویس
منابع مقاله
- جلالی، غلامرضا، «مشاهیر مدفون در مشهد و حومه»، مشهد، آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، 1389ش.
- زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج8، ص235، لبنان - بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م،
- مدرس، محمدعلی، «ريحانة الأدب في تراجم المعروفين بالكنية أو اللقب»، تهران - ایران، انتشارات خیام، 1369ش.
- نجار، عبدالحلیم؛ عبدالتواب، رمضان؛ بکر، یعقوب، مترجمان «تاريخ الأدب العربي»، تألیف کارل بروکلمان، قاهره – مصر، دارالمعارف، 1975م.
- جبوری، کامل سلمان، «معجم الأدباء من العصر الجاهلي حتی سنة 2002م»، بیروت - لبنان، دارالكتب العلمية، الطبعة الأولی، 2003م/1424ق.
- کحاله، عمررضا، «معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية»، بیروت – لبنان، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا.