استرآبادی، احمد بن حسن: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'استرآبادی (ابهام زدایی)' به 'استرآبادی (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|استرآبادی ( | {{کاربردهای دیگر|استرآبادی (ابهامزدایی)}} | ||
'''احمد بن تاجالدين حسن بن سيفالدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | '''احمد بن تاجالدين حسن بن سيفالدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۵
نام | استرآبادی، احمد بن حسن |
---|---|
نامهای دیگر | استرآبادی، احمد بن تاجالدین |
نام پدر | تاجالدین حسن |
متولد | قرن دهم ق |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | آثار احمدی: تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهمالسلام |
کد مؤلف | AUTHORCODE01483AUTHORCODE |
احمد بن تاجالدين حسن بن سيفالدين استرآبادى از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.
برخى از پژوهشگران احتمال دادهاند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان موسى مبرقع بوده كه در هرات مىزيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما آقا بزرگ تهرانى احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاجالدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مىشود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مىكند.
استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست.
شرح حال كامل و حتى ناقص مؤلف به دست نيامده و آنچه از ديباچه کتاب آثار احمدى برمىآيد نشانگر آنست كه وى در روزگار امیر علیشير نوائى در هرات مىزيسته و در مدرسه و مسجد مجلس مىگفته است. وى سخنگویى زبردست بوده و منبرى گرم و گیرا داشته تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.
آثار
تنها اثرى كه از وی در دست است "آثار احمدى" نام دارد.